ต้อนรับกระแสหนัง เดร็ด ที่จะเข้าวันที่ 20 กันยายนนี้แล้ว ด้วย comics ภาคต้นกับความเป็นมาของตัวร้าย Ma’ma

อีกไม่กี่วันหนัง Judge Dredd จะกลับมาอีกครั้งครับเรามารู้จักกับตัวละครนี่คราวๆกับบทความที่เคยเขียนไว้ในข่าวเก่าซักหน่อย

Judge Dredd คือการ์ตูนสัญชาติ อังกฤษ จากค่าย Rebellion เป็นการ์ตูนสั้นที่แทรกอยู่ในหนังสือการ์ตูนรายสัปดาห์ 2000 AD ว่าด้วยเรื่องราวของตัวละครที่ชื่อ  Dredd ผู้ผันตัวเข้าร่วมเป็น Judge ผู้พิทักษ์สันติราษฎร์แห่งเมือง Mega City One ที่คอยปราบเหล่าร้ายทั้งแก๊งค์อันธพาล, หุ่นยนต์ไซบอร์ก อะไรก็แล้วแต่ที่ผิดกฏหมาย สร้างสรรค์โดย John Wagner และ Carlos Ezquerra

Judge Dredd มีเอกลักษณ์ประจำตัวอย่างนึงคือเขาจะใส่หมวกตลอดเวลา และไม่เคยถอดออกสักครั้งเดียว o_O แน่นอนว่าหน้าจริงๆ ของเขาเราก็ไม่รู้ว่าเป็นยังไง มีแต่เวอร์ชั่นหนังของ สตอลโลน เท่านั้นที่ถอดหมวกออก แน่นอนว่าเวอร์ชั่นใหม่นี้ Karl Urban บอกไว้แล้วว่าเรื่องนี้เขาจะไม่ถอดหมวกออก

ในการ์ตูนภาคต้นนี้จะเน้นไปที่ตัวละครของ Ma’Ma หรือ Madeline Madrigal ว่าเธอได้เป็นตัวร้ายในหนังได้อย่างไร และเธอไปได้ยา Slo-Mo ที่ทำให้ภาพทุกอย่างช้าลงจากที่ไหน

ตัวอย่างหนัง

ปล. แปลอะไรไม่ตรงขออภัยแปลจากการเข้าใจคงไม่ตรงทุกคำครับ

————————————————————————————-

สำหรับมาเดไลน์ ชีวิตมันช่างเดินช้าในจังหวะสโลวโมชั่น นั้นคือสิ่งที่เกิดขึ้นกับเธอ ในทุกวันเหมือนต้องติดอยู่ในฟองน้ำ เฝ้ามองโลกรอบตัวเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็ว ผ่านตัวเธอไป และทิ้งเธอไว้เบื้องหลัง เธอก้าวมันไม่ทัน

มาเดไลน์อาศัยอยู่กับแฟนหนุ่มจอมโหด เลสเตอร์ โจรผู้ค้ายา ซึ่งกำลังนั่งดูข่าวพูดถึงเหตุการณ์ที่ ตุลาการบุกเข้าจับกุมผู้มีส่วนเกี่ยวข้องค้ายาซึ่งอาจจะโยงใยไปถึงเขาได้

—————

Lester :  แกเชื่อเรื่องนี่ป่ะวะ เจย์ พวกมันอัดเราคาที่แน่ๆ

Jays : นั้นมันพวก เทรทั้น นิหว่าที่โดนจับไป

Lester : อาทิตย์นี้ ไอ้เทรทั้น โดนเล่น เดือนก่อนโรงงานของสโนบอล โดนซะยับ คราวนี้พวกตุลาการมันเล่นหนักกว่าแต่ก่อน นี่เราไม่ได้จ่ายให้ตุลาการที่ซื้อได้รึไงฟ่ะ ทำไมมันไม่ยอมแกล้งมองไม่เห็น

Jays : โย่ เลสเตอร์ อยากรู้มั้ยใครอยู่เบื้องหลังการโจมตีครั้งนี้ดูทีวีดิพวก…

—————

ดูไปก็เครียดไป ทางทีวีมีการสัมภาษณ์ ตุลาการผู้นำการจับกุมนี้คือ เดร็ด ชายที่เล่าอาชญกรต้องหวาดกลัว

—————

Dredd : พวกวิปริตได้ถูกปล่อยปะละเลยมานาน เรามาเพื่อส่งข้อให้พวกมัน หากขัดขืนกฏหมาย พวกเราจะเล่นงานมัน

—————

เลสเตอร์ทนไม่ไหวต้องฟาดขวดใส่ทีวี จากนั้น มาเดไลน์ ก็ทำท่าเดินออกไปจากห้อง

—————

Lester : ไอ้ห่าเอ่ย! นี่ข้ายังมีเรื่องปวดหัวไม่พออีกเหรอฟ่ะ โย่ๆๆๆๆ ดับเบิ้ล เอ็ม นี่กี่โมงแกจะไปไหน

—————

เพียงแค่ มาเดไลน์ ต้องการออกไปทำงานก่อนเวลา เลสเตอร์ ถึงกับโมโห ทำร้ายเธออีกครั้งเพื่อให้เธอได้รู้ว่าใครคือเจ้าของตัวเธอ

—————

—————

บนท้องถนน นคร Mega City One เมดาไลน์เฝ้ารอคอยใครซักคนที่จะพาตัวเธอไปให้พ้นจากพื้นที่อันสกปรกเหล่านี้

—————

และแล้วสิ่งที่ มาเดไลน์ เฝ้ารอก็มาถึง

—————

Madeline : เฮ้ นึกว่าคุณไม่มาซะแล้ว

Eric : เฮ้ โดดเข้ามาเลย ฉันมัวยุ่งๆอยู่ที่แล็ปน่ะ แบบว่าเจอการพัฒนาบางอย่างที่น่าสนใจเข้า อยากดูมั้ย

Madeline : ได้เลย

Eric : เป็นไงบ้างแมดดี้

Madeline : ก็เหมือนๆเดิม

Eric : แย่ขนาดนั้นเลยเหรอ

Madeline : แย่กกว่าอีก โทษทีนะ อีริคไม่อยากให้คุณได้ยินเรื่องพวกนี้เลย คุณมีค่ามากกว่าจะต้องมาฝังเรื่องแย่ๆของฉัน

Eric : เฮ้ นี่ฉันคอยรับฟังมาตลอดนะ ฉันอยากเป็นคนที่คอยให้กำลังใจเธอได้ เธอก็รู้ เอ๋ะ รอยตรงข้อมือเธอเพิ่งได้มาเหรอ ดูท่าจะเจ็บเอาการนะ

Madeline : หืมมรอยนี่เหรอ อ้อฝีมือ ไอ้เจ้า เลสเตอร์ อีกแล้ว สาบานได้บางทีฉันก็อยากจะ….+

Eric : อย่าเพิ่งคิดเรื่องนั้นเลยมาดูผลงานฉันก่อน….มันอาจเป็นบางอย่างที่ทำให้เราทั้งคู่เริ่มต้นชีวิตใหม่ด้วยกันได้ ชีวิตที่คู่ควรแก่เรา

ที่ห้องของ อีริค เขานำสารบางอย่างมาให้ มาเดไลน์ ลองกระดกดู

—————

Eric : ลองชิมเจ้านี่ดูหน่อยแล้ว บอกทีว่าเธอคิดยังไง

Madeline : อะไรน่ะ

Eric : ฉันเรียกมันว่า สโล-โม ลองดูแล้วเธอจะรู้ว่าทำไม

—————

พอ มาเดไลน์ เอาเข้าปากไปเท่านั้น ทุกอย่างรอบข้างเธอมันก็เคลื่อนไหวช้าลง

Madeline : ยอดไปเลย แบบว่า..มันรู้สึกบ้ามาก ไม่เคยรู้สึกแบบนี้มาก่อน คุณทำอะไรกับมัน

Eric : การทำงานคล้ายๆ แอลเอสดี เดริเวอทีฟ แต่ทำงานเจาะจงอยู่พื้นที่เดียวในสมอง นั้นก็คือความรับรู้ของเวลา มันจะทำให้เวลาทุกอย่างของผู้ใช้ช้าลงเหลือแค่ หนึ่งเปอร์เซ็น จากเวลาปกติ ทุกอย่างชัดขึ้น เหมือนได้ดูพระเจ้าสร้างโลกเลยล่ะ

Madeline :  ฟังดูเป็นกลอนเลยนะ แต่พูดก็พูดเถอะ หากเจ้านี้ได้ลงไปท้องตลาดมันขายดีแน่ๆ ถนนคงเหมือนช่วงคริสมาส

Eric : ฉันรู้ ต้นทุนผลิตก็ถูก พอได้ลองแล้วก็ติดหนักชัว หน้าใหม่มาลองดูดก็ไม่มีผลข้างเคียง พวกลูกค้าหน้าเก่าๆก็พร้อมจะเอามันเข้าตลาด ฉันคิดว่ามันจะต้องดังเปรี้งปร้างแน่นอน แต่คงต้องให้คนอื่นช่วยแจกจ่ายมันด้วย…….ฉันสัญญาอนาคตแก่เธอมาเดไลน์ และนี่มันจะเป็นอนาคตของเรา เธอต้องช่วยฉันไม่มีใครหน้าไหนที่จะอยู่เคียงข้างฉันได้แล้ว

รุ่งเช้า การกวาดล้างกลุ่มยาเสพติดยังคงดำเนินต่อไป

—————

Dredd : หยุด พวกวิปริต!

Dredd : ศูษย์ควมคุม..นี่เดร็ด ต้องการรถควบคุมนักโทษมารับ ชายสองคน พวกกลุ่มปฏิบัติการในนิวมาร

Control : รับทราบจะไปถึงในอีกสองนาที

Lester : ให้ตายเถอะ เสียวสันหลังเหมือนสมองตายเลยวะเพื่อน ตะกี้ฉันพูดถึงไหนแล้วนะ

Jays : เรื่อง แมดริกัล ไง

Lester : เอ่อใช่ ยัยนี้ต้องทำอะไรอยู่แน่ๆ อีหนูสองคนบอกว่าหล่อนไม่โผล่หัวบนถนนมาซักพักแล้ว เหมือนหายตัวไป แกได้ข่าวอะไรบ้างมั้ย

Jays : ไงดีล่ะ มีบางคนมาบอกฉันบางอย่างที่น่าสนใจไม่ใช่น้อย มันบอกว่าเห็นไอ้จ้อนมารับเธอทุกคืน ที่เดิมตลอด

Lester : เป็นไก่แล้วมีแฟนคลับก็ปกติน่ะสิ

Jays : ไม่มั้ง มันบอกว่าสองคนนั้นไม่ได้ยื่นหมูยื่นแมวอะไรกัน ดูจากท่าทางจะเป็นแฟนจริงๆเลยล่ะ

Lester : เวรแล้ว มันบอกมั้ยว่าหมอนั้นหน้าตายังไง

Jays : ไม่ได้บอก แต่ฉันหาให้ได้

Lester : จัดให้หน่อย ขอที่อยู่มันด้วย พ่อจะหาถึงที่ ได้เวลาไปหาคู่รักกันแล้ว

ค่ำนั้นเองเมื่อ มาเดไลน์ เดินเข้ามาในห้องก็พบกับ….อีริค ที่โดน เลสเตอร์ ขึงพืชแล้วเอามีดเล่นงานจนตายไปแล้ว!

—————

Lester : ไงจ๊ะ น่าเสียได้เธอพลาดปาร์ตี้

Madeline : ไอ้เลสเตอร์ แกทำอะไร…นี่แกทำอะไรอับอีริค

Lester : คุยกันนิดหน่อยเรื่อง “ความเป็นเจ้าของ” แล้วก็เถียงกันนิดๆ ฉันเคยเตือนหล่อนเรื่องนี้แล้วใช่มั้ย มาเดไลน์ ใครเป็นเจ้าของแกกันแน่ เรื่องนี้แกก่อขึ้นมาเอง

เลสเตอร์ พล่าไม่เลิกเรื่องการเป็นเจ้าของแถมกระชากหัวเธอกดลงพื้นและต้องการให้เธอแสดงความภักดีกับเขาด้วยการ….

—————

Lester : นี่เอาปากแกมาวางไว้ตรงที่แกควรไว้สิ รู้นะว่าฉันพูดถึงอะไร

—————

เจ้าเลสเตอร์ รูดซิปและควัก หนอนชาเขียว ออกมา มาเดไลน์ ตาโตและตกตะลึง (สงสัยจะเล็กมากมองไม่เห็น)

แต่เธอคิดอะไรมาได้ เมืองนี้จะเล่นงานคุณถ้าคุณแข็งแกร่งไม่พอ หากคุณไม่ต่อสู้เพื่อเอาตัวรอด ความกลัว ความอำมหิต เท่านั้นที่จะทำให้คุณอยู่เหนือทุกสิ่ง นั้นคือสิ่งที่เธอต้องทำเพื่อให้ได้การยอมรับ

—————

Madeline : ฉันขอโทษนะ เลสเตอร์ แกพูดถูกจริงๆ ลองนี่สิก่อนเริ่มต้นประสบการณ์เสียว

Lester : ให้โด้ปก่อนเหรอ

Madeline : ใช่ แล้วเราจะได้ทำมันไปตลอดกาล

Lester : แจ่มแมว ดีใจนะเนี่ยที่เธอรู้ตัวว่าใครคุม

—————

จากนั้นเลสเตอร์ก็กระดกยา สโลว-โม เข้าไป

แล้วก็ได้เวลา………

—————

Madaline  : เลสเตอร์ เรียกฉันว่า มา-ม่า

อ่ะจ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก!!

รุ่งขึ้น เดร็ด และตุลาการอีกคนมาพบ เลสเตอร์ เป็นศพโดนทิ้งไว้

—————

Judge : หน่วยพยาบาลที่เรียกมาแจ้งเวลาเสียชีวิต ไม่กี่ชั่วโมงก่อนที่เขามาพบศพ ซักเวลาประมาณสิบเอ็ดโมงครึ่ง พวกเขาคิดว่าหมอนี้น่าจะตายก่อนถูกเอามาทิ้งไว้ที่นี่ สาเหตุตกเลือดตาย เพราะอวัยวะโดนตัด….ซึ่งไม่ได้มาจากของมีคม แต่เหมือนจะโดนกัดจนขาด

Dredd : พวกสัตว์เหรอ

Judge : จากคนทั่วไปต่างหาก

Dredd : หึ..แล้วหมอนี่ใครกัน

Judge : ระบุตัวตนแล้วชื่อว่า เลสเตอร์ กราม อาชญากรชั้นกลาง ครอบครองสารเสพติด มีคดีดังๆไม่น้อย

Dredd : งั้นหมอนี่คงไม่หายตัวไปง่ายๆ ซินะ ศัตรูก็คงมีไม่น้อย การจับทำหมันแบบนี้ เป็นการตั้งใจกระทำเชิงสัญลักษ์ มีใครบางคนต้องการสร้างอำนาจ เพื่อขึ้นไปถึงจุดสูงสุด…

—————

ติดตามต่อได้ใน “เดร็ด คนหน้ากากทมิฬ” ตัดสินขั้นเด็ดขาด พิพากษาด้วยความมัน ผดุงความยุติธรรม ด้วยปฏิบัติการณ์ล้ำอนาคต   20 กันยายน 2555 ทุกโรงภาพยนตร์

———————————–

ความสนุกยังไม่จบเดียวตอนหน้าผมจะทำสปอยแปลการ์ตูน Judge Dredd ที่คิดว่าสนุกมาให้อ่านกันครับ 😀