Marvel Comic : Venom 21 : Savage Six : Part 4 : Time To Come Clean

เรื่อง : Rick Remender, Cullen Bunn

ภาพ : Lan Medina, Nelson Decastro

วางจำหน่าย: 25 กรกฎาคม 2012

สำนักพิมพ์ : Marvel Comics

การต่อสู้ระหว่าง Venom และ Savage Six มาถึงช่วงไคลแม็กซฺ์แล้ว ใครจะตาย? ใครจะอยู่รอด? มาชมกันเลย!!

.

.

.

เปิดเรื่องมาที่ท่าเรือร้างที่ Staten Island
ที่ซ่อนของ Crime Master (Bennett Brant)

ลูกสมุน Henchman สองคนกำลังคุยกัน

ลิ่วล้อ1 : แกคิดว่าเจ้านั่นมันจะโผล่มาไหมเนี่ย?

ลิ่วล้อ2 : นี่แกเห็นฉันเป็นอะไร เป็นหมอดูหรือไง?

แล้วตอนนั้นเองลิ่วล้อ1 ก็สังเกตุอะไรบางอย่าง

ลิ่วล้อ1 : เอ่อ…เฮ้…นี่แกเอาที่เก็บเสียงมาติดไว้ทำไม? แกคิดว่ามันจะมีเรื่องที่ต้องจัดการเงียบๆขึ้นมางั้นเหรอ?

ลิ่วล้อ2 : ว่าไปแล้ว ถูกเผงเลยล่ะ

ลิ่วล้อ1 : เฮ้ย! เดี๋ย…

[ฝุบๆๆๆ!!]

เมื่อลิ่วล้อ1 ลงไปกองเลือดท่วมอยู่ที่พื้นแล้ว ร่างของลิ่วล้อ2 ก็เปลี่ยนแปลงไปเป็นร่างของชายชุดดำที่มีสัญลักษณ์แมงมุมที่หน้าอก เขาคือ Venom (Eugene “Flash” Thompson) นั่นเอง!!

ที่รอบท่าเรือร้าง ซากศพของเหล่าลิ่วล้อที่โดนเก็บเงียบนอนเกลื่อนกลาด…คืนนองเลือดนี้เพิ่งจะเริ่มเท่านั้น!!

ตัดมาที่ภายในซากเรือ

Bennett Brant กำลังคุยอยู่กับ Betty น้องสาวของเขาที่ไม่ได้พบกันมานาน

Bennett : เรามาคุยกันตามประสาพี่น้องกันหน่อยดีไหม ฉันมีเรื่องที่อยากจะเล่าให้เธอฟังเยอะแยะไปหมดเลยล่ะ

Betty : ฉันไม่…ฉันไม่เข้าใจ พี่ถูกยิง พ…พี่ตายไปแล้วไม่ใช่เหรอเบนเน็ท?

Bennett : ใช่ นั่นน่ะเป็นเวลาที่ชีวิตของฉันย่ำแย่สุดๆ เป็นจุดตกต่ำสุดเลยเชียวล่ะ

Bennett : กระสุนที่มันทะลวงเข้าไปในตัวฉันน่ะมันเจ็บมากเกือบจะพอๆกับที่ได้รู้ว่าน้องสาวของฉันคิดว่าฉันมันเป็นแค่ไอ้สวะ เป็นแค่นักพนันชั้นต่ำ! ฉันไม่ได้ร่วมในงานศพของตัวเอง แต่ฉันก็อยากจะรู้…ว่าเธอได้เค้นน้ำตาให้กับพี่ชายคนนี้บ้างไหม?

Betty : พี่เบนเน็ท…ฉัน…

Bennett : แต่ไม่เป็นไรหรอก นี่พูดจริงๆนะ

Bennett : ฉันคงโทษเธอไม่ได้ที่เธอจะคิดกับฉันแบบนั้น แต่ฉันเปลี่ยนไปแล้ว และมันสำคัญกับฉันที่เธอจะได้รับรู้เรื่องนี้ ตอนนี้ฉันเหนือกว่าก่อนมากมายนัก

Bennett : ตอนนี้ฉันเป็นส่วนหนึ่งของสิ่งที่ยิ่งใหญ่แล้ว

Bennett : เธอจะว่าฉันได้ “เกิดใหม่” ขึ้นแล้วก็ได้

Bennett : การ “เกิดใหม่” ที่ว่านั้นมันเริ่มขึ้นจากตอนที่ฉันฟื้นขึ้นมาในห้องเก็บศพลับแห่งหนึ่ง

Bennett : ฉันไม่รู้ว่าฉันไปอยู่ที่นั่นมานานขนาดไหน ขนาดตอนนี้ฉันก็ยังไม่รู้เลยว่า “พวกนั้น” เอาฉันกลับจากความตายได้ยังไง

Bennett : แต่ “พวกนั้น” ก็ช่วยฉันไว้

Bennett : “พวกนั้น” เลือกฉัน…

Bennett : เลือกให้ฉันได้เติมเต็มชะตากรรมของฉัน…เพื่อสืบทอดขนบธรรมเนียมที่ยิ่งใหญ่

Bennett : การเป็นไคร์มมาสเตอร์แห่งยุคสมัยนี้

Bennett : แล้วดูฉันในตอนนี้สิ ดูว่าฉันก้าวมาได้ไกลขนาดไหนแล้ว

Bennett : ฉันก็รู้อยู่ว่าฉันน่าจะมาหาเธอให้เร็วกว่านี้นะเบ็ตตี้ แต่ฉันต้องรับการฝึกฝน…และก็มีงานที่ต้องทำ แต่ฉันก็ไม่เคยลืมเธอ ฉันเฝ้ารอวันที่เราจะได้กลับมาพบกันอีกมาตลอด

Bennett : แม้แต่ตอนที่ต้องมองดูเจ้าขาด้วนน่าสมเพชอย่างแฟลช ทอมป์สันมันพยายามจะมาแทนที่ฉันในใจของเธอด้วย…

ทันใดนั้นลิ่วล้อคนหนึ่งก็เข้ามารายงาน

ลิ่วล้อ : เจ้านาย! เจ้านั่นมันมาแล้วครับ

ซึ่งเพียงเท่านั้น Bennett ก็เข้าใจได้ทันทีว่าใครมา

Bennett : ขอโทษที่นะน้องพี่ เราคงต้องคุยกันทีหลังแล้วล่ะ ไปกันเถอะแจ็ค ได้เวลาไปเล่นเกมกันแล้ว

ตัดมาที่ Venom เขากำลังปะทะอยู่กับ Megatak

“ไคร์มมาสเตอร์มันอยู่ที่ไหนสักแห่งข้างในนี้…”
“มันกำลังรอฉันอยู่…”
“รอให้ฉันไปจบสิ่งที่ฉันได้เริ่มต้นขึ้น”
“สิ่งสำคัญที่สุดคือต้องหาเบ็ตตี้ให้พบ”

แต่การจะผ่านด่านมนุษย์คลื่นไฟฟ้าตนนี้ก็ไม่ใช่เรื่องง่าย

“เมกาทัคมันคือข้อมูลดิจิตัลที่กลายสภาพเป็นวัตถุ…แทบจะไม่มีอะไรจะมาหยุดมันได้เลย”

Venom โดน Megatak ต่อยจนปลิวกระเด็นไป

“มันอัดหนักกว่าเดอะฮัลค์เสียอีก”
“แถมมันยังโผล่มาจากที่ไหนก็ได้ด้วย”
“ต้องทิ้งระยะห่างไว้…ต้องหาทาง”

ขณะที่กำลังลากสังขารที่โดนอัดจนมึนไปหมดถอยไปตั้งหลัก Venom ก็โดน Megatak ซัดเข้าอีกหมัด

Megatak : เนื้อหนังนั้นอ่อนแอ เนื้อหนังกำลังหวาดกลัว

Megatak : แต่รหัสนั้นใสสะอาด รหัสนั้นมีเมตตา

Megatak : รหัสนั้น…

แต่ทันใดนั้นเอง…

??? : ไม่ ไม่ต้องมีความเมตตา แกไม่มีสิทธิ์ที่จะมอบความเมตตาเช่นนั้นให้กับมัน

Toxin : มันเป็นของข้า!!!

Megatak : ฮ๊ารรรค์!!! 0011100011100101…

จู่ๆ Toxin ก็โผล่มางับหัวของ Megatak เข้าปากของมันไป!!!

และเมื่อสูญเสียแกนกลางสั่งงานที่ส่วนหัวไป ร่างของ Megatak ก็สลายกลายไปเป็นพลังงานไฟฟ้าไป

“ท็อกซิน”
“มันยอมเสี่ยงให้ร่างสิงสู่ของมันได้รับอันตราย เพื่อจะได้จัดการกับฉัน…จัดการกับซิมไบโอตของฉัน”

“ร่างสิงสู่ของมัน เอ็ดดี้ บร็อค…เกือบจะเป็นผู้บริสุทธิ์น่ะนะ”
“ถูกผสานเข้ากับท็อกซินโดยไม่ยินยอม…”
“…หลังจากที่เจ้านั่นฆ่าฉันไม่สำเร็จ”
“มันแข็งแกร่งกว่าฉัน”
“แถมยังดึงเอาพลังความโกรธของหมอนั่นมาเสริมด้วย”

Toxin : ไม่มีที่ให้หนีอีกแล้วปู่

Toxin : ข้าได้กลิ่นความกลัวโชยมานะ มันเป็นของเจ้าเรอะ? หรือว่าเป็นของเจ้ามนุษย์ที่เอาเจ้ามาใช้งานกันล่ะ?

“ฉันไม่มีทางชนะมันได้”
“ไว้ค่อยมาจัดการมันทีหลัง”
“เบ็ตตี้กำลังตกอยู่ในอันตราย”
“ต้องเขี่ยมันไปให้พ้นทาง…ไม่ให้มันมาขัดขวาง…”
“สำหรับตอนนี้แค่นั้นก็พอ”

ว่าแล้ว Venom ก็หยิบกระบอกที่เขาเสียบไว้ที่เอวมาดึงสลักออก แล้วขว้างออกไป

ผงสีขาวขุ่นที่อยู่ภายในฟุ้งกระจายออกมาเต็มห้อง

Toxin : อ่อนแอจนต้องใช้ลูกไม้เชียวเรอะ สัตว์ร้ายที่เคยพยายามจะฆ่าข้ามันหายไปไหนหมดแล้วกัน?

“ต้องให้สิ่งที่มันอยากจะฆ่า”

ทันใดนั้นในม่านฝุ่นผงก็ปรากฎร่างของ Venom ยืนอยู่ที่มุมห้อง

Toxin : ต้องอย่างนั้นสิ! มาหาข้า! มาเป็นอาหารให้กับทายาทของเจ้า!

Toxin : จงมาเป็นพลังให้กับข้าเพื่อการ “แพร่พันธ์”!!

ว่าแล้ว Toxin ก็ฟาดกรงเล็บใส่ Venom จนแหลกเป็นเสี่ยงๆ!!

แต่แล้ว Toxin ก็ต้องแปลกใจ เพราะในนั้นไม่มีร่างต้นอยู่…มีแต่ Symbiote เท่านั้น?!!?

Toxin : อะไรกันเนี่ย? ลูกไม้อีกแล้วเรอะ?

แล้วตอนนั้นเองก็มีเสียงพูดมาจากข้างหลังมัน

Venom : เขาเรียกว่าตัวล่อต่างหากล่ะเจ้าบื้อ

“หลอกล่อให้มันเสียสมาธิไปหลายวินาที”
“แค่นั้นแหละที่ฉันต้องการ”

Venom รัวกระสุนใส่ร่างของ Toxin แล้วทันใดนั้นเองผงฝุ่นที่เปรอะตัวมันก็ลุกติดไฟขึ้น!!

“แต่บร็อคไม่ได้ต้องการจะรวมเข้ากับท็อกซิน”
“สิ่งที่เกิดขึ้นกับเขาเป็นความผิดของฉัน”
“และถ้าฉันคิดถูกล่ะก็”
“บร็อคกับซิมไบโอตยังไม่ได้รวมกันนานพอที่จะผสานกันอย่างสมบูรณ์”

ขณะที่ไฟลุกท่วมร่างของ Toxin ตอนนั้นเอง Venom ก็เข้าไปง้างปากของมันเปิดออก แล้วยืดรยางค์ของ Symbiote ของเขาเข้าไป

“ยังมีโอกาสที่จะช่วยคนก่อนที่ฉันจะฆ่าเจ้าสัตว์ร้ายนี่”
“มาซี่ๆ”

แล้วในที่สุด Venom ก็กระชากร่างของ Eddie Brock ออกมาจากในตัว Toxin จนได้

“นั่นแหละ! ทอมป์สันทำทัชดาวน์ได้สำเร็จ”

เมื่อ Toxin สูญเสีย Host ของมันไป มันก็ไม่สามารถคงรูปร่างเอาไว้ได้อีก มันเริ่มกลายสภาพกลับไปเป็นร่างของเหลวเหมือนเดิม ซึ่ง Venom ก็ไม่ปล่อยโอกาส และโยนกระบอกใส่ผงติดไฟที่เหลือเข้าปากมันไป

แล้ว Venom ก็พา Eddie มาไว้ตรงที่ๆห่างจากเปลวไฟพอสมควร แล้วเขาก็ได้สติขึ้นมา

Eddie : ว…เวน่อม?

Venom : นายไม่เป็นไรแล้วบร็อค นายปลอดภัย…

แต่ในตอนนั้นเอง Toxin Symbiote ก็เค้นพลังเฮือกสุดท้ายยืดรยางค์ของมันมาคว้าตัว Eddie ไป!!

Venom : เอ็ดดี้!

Eddie : ห…หา…ไม่!!!

เพื่อรักษาชีวิตตัวเอง Toxin ต้องการ Host เพื่อที่มันจะได้หาทางดับไฟที่กำลังลุกท่วมร่างของมัน แต่ปัญหาคือมันดึงตัวของ Eddie ไปทั้งๆที่ตัวมันก็กำลังไฟลุกอยู่ จึงทำให้เขาโดนไฟเผาไปด้วย!!!

Eddie : ไอ้สารเลว!!

Eddie : นี่แกทำอะไรลงไป? แกทำอะไรกับฉัน?!

Eddie : อ๊าคคคคคค!!!!!!!

Toxin ที่ได้ Host กลับไปก็เริ่มคืบคลานเข้าหา Venom อีกครั้ง ซึ่งเมื่อ Venom รู้ตัวว่าตัวเขาไม่สามารถทำอะไรได้อีกแล้ว เขาจึงทำได้เพียงกระโจนจากไป

“คุณพระช่วย…บร็อค…”
“เขาไม่ควรต้องโดนแบบนั้นเลย”
“แต่ไฟมัน…แรงเกินไป ซิมไบโอตของฉันไม่มีทางผ่านเข้าไปได้แน่”
“ตอนนี้สิ่งที่สำคัญที่สุดมีอย่างเดียวเท่านั้น…”

Venom : เบ็ตตี้

ตัดมาที่ Crime Master

พวกเขากำลังเดินอยู่ในห้องที่เหมือนกับโรงงานผลิตสารเคมีบางอย่าง

Betty : เบนเน็ท…ฉันจะทำทุกอย่างที่พี่ต้องการ แต่…ได้โปรดอย่ายุ่งกับแฟลชอีกเลย…อย่าทำร้ายเขาเลย

Betty : ได้โปรดเถอะ…เบนเน็ท…

Crime-Master : อ๊ะๆๆ เมื่อตอนที่ฉันสวมหน้ากากนี้ให้เรียกฉันว่าไคร์มมาสเตอร์ด้วยนะ

Crime-Master : แล้วเธอคิดว่าฉันโง่ขนาดนั้นหรือไง?

Crime-Master : เธอคิดว่าเธอจะทำให้ฉันเชื่อว่าเธอพร้อมจะมาเป็นผู้ร่วมอุดมการณ์ของฉัน ในฐานะไคร์มมิสเตรสงั้นรึ?

Crime-Master : เธอจะต้องหักหลังฉันทันทีที่มีโอกาสอยู่แล้ว เพราะงั้นเราต้องรออีกสักพักก่อนจะไปถึงขั้นนั้น

Crime-Master : อีกอย่าง…ต่อให้ฉันอยากปล่อยเจ้าเวน่อมไป…ต่อให้มันไม่ได้ทำให้เธอต้องเจ็บปวดมามากก็ตาม.
..
Crime-Master : …ต่อให้มันไม่ได้ทำลายแผนการของฉันมาหลายครั้งก็ตาม…เธอคิดหรือว่าเจ้านั่นมันจะยอมปล่อยฉันรอดไปบ้างน่ะ?

Betty : เขา…

ตอนนั้นเองก็มีอีกเสียงหนึ่งพูดแทรกขึ้น

Venom : ไม่หรอกเบ็ตตี้ มันพูดถูก

Venom : มันจะต้องตาย

เมื่อเห็นตัว Venom แล้ว Jack O’Lantern ก็ควบไม้กวาดบินขึ้นไปทันที
Jack O’Lantern : ยูจีน…ฉันมีเรื่องอยากจะบอกแกว่ะ…

Jack O’Lantern : ฉันชักเบื่อความบาดหมางของเราแล้วล่ะ…

Venom : นั่นดีแล้วล่ะแจ็ค

ทันใดนั้น Venom ก็กระโดดเกี่ยวคอ Jack O’Lantern ร่วงลงมาจากไม้กวาดบิน!

Venom : นี่มันเป็นเรื่องระหว่างฉันกับเจ้านายของแก

เมื่อ Jack O’Lantern รู้ตัวว่ามันอยู่ตรงไหน มันก็รู้ว่ามันกำลังเจอสถานการณ์ลำบากเสียแล้ว…

Jack O’Lantern : เอ่อ…เอ่อ…ฉัน…ฉันกำลังจะลื่นหล่นลงไปแล้ว…ใครก็ได้ช่วยฉันที!

อนิจจา…หากว่าคนที่อยู่ตรงหน้ามันนี้คือ Spider-man หรือ Hero ส่วนใหญ่ล่ะก็…พวกนั้นก็คงจะช่วยมันอย่างแน่นอน…

ทว่า…เมื่อคนที่อยู่ตรงนี้มันคือ Venom…เขาจึงเพียงยืนมองมันไหลลงไปในถังสารเคมีโดยไม่ทำอะไรเลย!!!

Jack O’Lantern : เจ้านาย! ช่วย…ด้วยยยยย!!!!!!!

Jack O’Lantern : เอี๊ยกกกกกกก!!!!!!!!!!!

Crime-Master : เจ้านั่นมันอึดอยู่แล้ว มันไม่เป็นไรหรอก

Betty : แฟลช! เขาเป็นพี่ชายของฉันนะ!!

Venom : ไม่สำคัญหรอก มันจะเป็นใครก็ไม่สำคัญทั้งนั้น

“ฆ่ามัน”

ในชั่ววินาทีนั้น Crime-Master เป็นฝ่ายยิงก่อน ซึ่งกระสุนที่มันยิงออกมานั้นได้ส่งคลื่นเสียงความถี่สูงซึ่งเป็นจุดอ่อนของ Symbiote ออกมา!

ซึ่งเมื่อ Venom โดนคลื่นเสียงเข้าไป ความเจ็บปวดที่ชุดของเขารู้สึกถูกส่งมาที่เขาด้วย ทำให้เขาไม่สามารถเล็งเป้าได้ เขาจึงตัดสินใจ…ขว้างปืนออกไป(?)

ทางด้าน Crime-Master เมื่อเห็นว่าปืนที่โดนขว้างมานั้นมันไม่แม้แต่จะพุ่งมาหามันด้วยซ้ำ ก็บรรจุกระสุนใหม่อย่างใจเย็น

แล้วก็ยิงออกไป ครั้งนี้เป็นกระสุนเปลวไฟที่พุ่งเข้าโดนร่างของ Venom เต็มๆ!!

เมื่อโดนทั้งคลื่นเสียงและเปลวไฟที่เป็นจุดอ่อนเข้าไปเต็มๆ Symbiote ก็หมดสภาพ!!

“ซิมไบโอตอ่อนแอลงจนใกล้ตายแล้ว”
“มันชนะแล้ว มันจะฆ่าฉันยังไงก็ได้”

ในห้วงเวลาคับขันนั้น สิ่งที่ Flash พูดออกมาเป็นอย่างสุดท้ายก็คือ…

Flash : เบ็ตตี้…ได้โปรดเถอะ…

แล้ว Crime-Master ก็เตรียมจะปิดบัญชี

Crime-Master : เอาละ…ตอนนี้ซิมไบโอตของแกมันคงช่วยกันอะไรไม่ได้แล้วสินะ…

Crime-Master : ทีนี้เรามาลองกระสุนพิษกันดีกว่า

แล้วเสียงปืนก็ดังขึ้น!

ร่างของ Crime-Master สะดุ้งวูบขึ้น ก่อนที่มันจะมองไปที่หน้าอกของตัวเองที่มีเลือดซึมออกมา?!

Crime-Master : บ…บ้าเอ๊ย เบ็ตตี้ นั่นมันโหดไปหน่อยนะ…

ที่ด้านหลัง Betty ถือปืนที่ Flash โยนมาเมื่อครู่อยู่ด้วยน้ำตานองหน้า

Crime-Master : ฉัน…เกิดมา…เพื่อ…สิ่งที่ยิ่งใหญ่…

พูดได้เพียงเท่านั้น Crime-Master ก็ร่วงลงในถังสารเคมีไป

Flash : เขาเป็น…พี่ชายของคุณหรือ?

Betty : เขาตายไปแล้วแฟลช เขาตายไปนานแล้ว

หลังจากนั้น

“เบ็ตตี้ปลอดภัยแล้ว”
“แม่ของฉันกับเจซซี่ก็ปลอดภัยเหมือนกัน”

Flash : เบ็ตตี้…ผมไม่รู้มาก่อนเลย ถ้าผมรู้ล่ะก็…

Betty : มันไม่ทำให้อะไรเปลี่ยนไปหรอก เขากะจะมาหาฉันอยู่แล้ว บางทีอาจจะรู้เรื่องคุณเพราะฉันเหมือนกัน ไม่ว่าคุณจะทำอะไรก็ตาม…

Betty : เบนเน็ท…ก็คงจะต้องตายอยู่ดี คุณตัดสินใจไปแล้ว และเมื่อคุณตั้งมั่นว่าจะทำอะไรไปแล้วก็…ฉันรักคุณนะ…แต่คุณมันเห็นแก่ตัว

Flash : ผมไม่ได้อยากให้เรื่องมันกลายมาเป็นแบบนี้เลย

Betty : ฉันรู้ว่าคุณไม่ได้ต้องการแบบนี้แฟลช ไม่ว่าคุณจะคิดยังไงก็ตาม นี่มันไม่ใช่ความผิดของคุณ อย่างน้อยก็…ไม่ทั้งหมด

Betty : และหากมันจะช่วยอะไรได้บ้างล่ะก็ ฉันก็ขอบอกคุณว่าฉันยกโทษให้คุณแล้ว

Betty : แต่ฉันไม่ต้องการจะพบกับคุณอีกต่อไป

หลังจากนั้น ที่ Lighthouse ฐานลับของ Secret Avengers

Venom มาถึงขณะที่สมาชิก Secret Avengers คนอื่นๆกำลังประชุมกันพร้อมหน้า

Hawkeyes : เจ้าหน้าที่เวน่อม ดีใจนะที่นายมา เราติดต่อหานายอยู่เป็นวันเลย นายไปไหนมา…

Venom : ผมไปเจอเรื่องหนักมา มันออกมาไม่ดีนัก ถ้าจะพูดจริงๆก็คือผมทำผิดพลาดมาตั้งแต่ผมได้รับซิมไบโอตนี้มาแล้วล่ะ

Venom : และผมก็คิดว่ามันถึงเวลาที่ผมจะสารภาพความจริงออกมาซะที

โปรดติดตามตอนต่อไป

บท Savage Six ยังไม่จบ ยังเหลือสิ่งสุดท้ายที่ Venom ต้องไปเคลียร์ให้เรียบร้อยอยู่

ในเดือนสิงหาคม เตรียมพบกับ : Venom Vs. Jack O’Lantern – The Final Battle!

คู่แค้นทั้งสองจะตัดสินกันเป็นครั้งสุดท้าย!!