Wonder Woman #8 – Casting Shadows

เรื่อง : Brian Azzarello

ภาพ : Cliff Chiang

วางจำหน่าย : เมษายน 2012

สำนักพิมพ์ : DC Comics

 ชุดเกราะจากเฮเฟสทัส และปืนคู่ของอีรอส วันเดอร์ วูแมนพร้อมที่จะบุกนรก!

เขาเอตน่า

วันเดอร์ วูแมน: ไอ้นี่(ดาบ)ใช้ได้เลย…

เฮเฟสทัส: เอาไปสิ

วันเดอร์ วูแมน: ไอ้นี่(มีด)ด้วย

เฮเฟสทัส: เชิญเลือกใช้ได้ตามสบาย

วันเดอร์ วูแมน: มีโล่บ้างไหม?

เฮเฟสทัส: ถ้าเจ้าคิดว่ามันจะช่วยอะไรเจ้าได้ แต่ข้ารู้สึกตัวเลือกของเจ้ามันดู…

 

เฮเฟสทัส: ล้าหลัง

วันเดอร์ วูแมน: ฉันถูกเลี้ยงมาแบบนั้น เฮเฟสทัส

*ชุดเกราะที่วันเดอร์วูแมนใส่อยู่ ถ้าสังเกตดีๆ จะมีกลิ่นอายของชุด Original ผสมอยู่ และชุด Classic เล็กๆน้อยๆ ชุด original ตรงหน้าอกจะเป็นรูปนกอินทรีสีทอง ไม่ใช่ตัว =W= แบบที่ชุด Classic เป็น และเข็มขัดของเธอจะเป็นสีขาว ไม่ใช่สีทอง อีกจุดที่น่าสังเกตคือในจักรวาลเก่า ชุดเกราะของไดอาน่าจะเป็นชุดเหยี่ยวทองคำ แต่อันนี้จะออกแนว gladiator หน่อยๆ*

 

เลนนอกส์: ฉันถูกใจไอ้นี่แหะ

วันเดอร์ วูแมน: นายไม่จำเป็นต้องใช้หรอก เลนนอกส์ ฉันจะไปคนเดียว

 

เลนนอกส์: ข้าศพฉะ–

เฮอร์มีส: ซึ่งเป็นทางเดียวที่จะลงนรกได้(ต้องตาย) ยกเว้นข้าจะเป็นคนพาไป

เฮเฟสทัส: ความจริงจากคนสาส์น น่าตกใจนัก

อีรอส: พวกข้าพร้อมจะไปกับเจ้า…

 

วันเดอร์ วูแมน: ฉันรู้อีรอส เพราะงั้นถึงไม่ได้ ถ้าเกิดฉันทำไม่สำเร็จ…

เฮเฟสทัส: พวกข้าจะรออยู่ตรงไหน (เฮเฟสทัสเอื้อมไปหยิบปืนคู่ของอีรอส) เอาไอ้นี่ไปด้วย

อีรอส: อะไรนะ?!

เฮเฟสทัส: นางจะเอามันกลับมาด้วย ถูกไหม…

 

“…วันเดอร์ วูแมน?” – เฮเฟสทัส

เฮอร์มีสพาวันเดอร์ วูแมนมายังนรก

วันเดอร์ วูแมน: หืม… ไม่เหมือนอย่างที่คิดไว้เลย

เฮอร์มีส: และมันไม่เคย

วันเดอร์ วูแมน: แต่ท่านเคยมาที่นี่หลายครั้งแล้วหนิ เฮอร์มีส

เฮอร์มีส: ก็จริง แต่มันไม่เคยเหมือนเดิมซักครั้ง ใต้พิภพนี้ถูกปกครองโดยความเพ้อฝันและจินตนากาของเฮดีส เมื่อมันเปลี่ยน อาณาจักรของเขาก็เปลี่ยน และถึงแม้มันอาจจะไม่เป็นเหมือนที่เจ้าคิดเอาไว้…

 

เฮอร์มีส: …เห็นได้ชัดว่าเขารอเจ้าอยู่

 

วันเดอร์ วูแมน: ไม่นึกว่ามันจะเงียบขนาดนี้ ฉันนึกว่าจะเต็มไปด้วยเหล่าวิญญาณ

เฮอร์มีส: ก็ถูกแล้วหนิ

วันเดอร์ วูแมน: ไหนละ?

เฮอร์มีส: ทุกๆ ที่ กำแพง เมฆ แม้แต่พื้นใต้เท้าเจ้า ใต้พิภพนี้ถูกสร้างขึ้นด้วยเหล่าวิญญาณ

 

วันเดอร์ วูแมน: เฮดีสใช้เหล่าวิญญาณในการสร้างอาณาจักรของเขางั้นหรอ?!

เฮอร์มีส: ใช้? หืมมม… เจ้ากำลังสื่อว่าเขาบังคับ–

วันเดอร์ วูแมน: ใช้เป็นทางเดินหนะหรอเฮอร์มีส? แน่นอนละ!

เฮอร์มีส: เจ้ายังเด็ก เจ้าคงยังไม่เข้าใจถึงการมีชีวิตชั่วนิรันดร ไดอาน่า… การเป็นอมตะมันคือพร และกรงขัง กรงขังที่พวกมนุษย์ไม่มีวันเข้าใจ

 

เฮอร์มีส: เจ้าลองนึกถึงความตาย แต่แลกมาด้วยความสามารถที่จะเป็นอะไรก็ได้สิ อะไรก็ได้ถึงจะแค่เศษเสี้ยวของเวลา และมีเวลาที่จะเปลี่ยนแปลงตัวเองชั่วนิรันดร อาจไม่ได้อยู่เป็นส่วนหนึ่งบนโลก แต่ได้เป็นส่วนหนึ่งของโลก… นั่นไม่ได้เหมือนกำลังถูกใช้งานหรอก

 

วันเดอร์ วูแมน: ท่านคงไม่บอกว่ามีใครเลือกเป็นไอ้สิ่งนั้นหรอกนะ

เฮอร์มีส: …สิทธิเสรีบางทีก็เป็นเรื่องตลก

เจ้าปีศาจพุ่งเข้าใส่วันเดอร์วูแมน และเฮอร์มีส ทันใดนั้นก็มีมือโผล่ขึ้นจากพื้นถนนจับขาของพวกเขาไว้

 

เฮอร์มีส: รีบหนีไปที่ต้นไม้ซะ

วันเดอร์ วูแมน: ฉันไม่ปล่อยท่านไว้คนเดียวหรอก–

เฮอร์มีส: ข้าไม่ต้องการความช่วยเหลือของเจ้า และข้าไม่ใช่เหตุผลที่เรามาที่นี่! ไปซะ…

 

เฮอร์มีส: …ไปหาโซล่า!

ในขนาดที่วันเดอร์วูแมนกำลังวิ่งอยู่ พวกปีศาจก็ปรากฏตัวเพิ่มขึ้น

ศพ(เสียงเฮดีส): ข้ารู้ว่าเจ้าจะต้องมา

 

วันเดอร์ วูแมน: เฮดีส? ท่านพรากคนที่ข้ารักไป (ใครอยากเห็นฉากในห้องนอนระหว่างไดอาน่ากับโซล่าบ้าง)

ศพ(เสียงเฮดีส): เจ้าบังคับข้าเอง

วันเดอร์ วูแมน: ฉันบังคับท่าน? ไม่คิดว่าใช่นะ

ศพ(เสียงเฮดีส): นั่นคือเหตุผลที่เจ้ามาที่นี่ เจ้าทำข้อตกลงไว้ ทำตามที่สัญญาซะ หรือยัยเด็กนั่น จะไม่มีวันได้กลับไป รวมถึงลูกของนาง

 

ศพ(เสียงเฮดีส): แต่ข้าก็ยังไม่เข้าใจ ทำไมนางถึงสำคัญกับเจ้านัก

วันเดอร์ วูแมน: เพราะทุกชีวิตสำคัญหนะสิ

ศพ(เสียงเฮดีส): ผิดแล้ว ชีวิตหนะสั้น นั่นแหละคือสิ่งที่เรียกว่าชีวิต

 

วันเดอร์ วูแมน: และในช่วงเวลาสั้นๆ นั่นคือเหตุผลที่ทำไมชีวิตนั้นสำคัญ

วันเดอร์วูแมนกระโดดหมุนตัวจัดการพวกศากศพ แต่ก็มีตัวหนึ่งรอดไปได้ ในขนาดที่มันกำลังวิ่งเข้าใส่เธอ เฮอร์มีสก็พุ่งเข้ามาช่วย

 

วันเดอร์ วูแมน: ก็ว่าจะขอบคุณอยู่… แต่ดูเหมือนท่านกำลังสนุก

เฮอร์มีส: ถ้างั้นให้ข้าได้ขอบคุณเจ้า หลังจากรู้สึกไร้ประโยชน์มานาน มันรู้สึกดีที่ได้ทำแบบนี้

 

วันเดอร์ วูแมน: อาจจะยังมีพวกมันในนั้นอีก

เฮอร์มีส: แสงสว่างแรก รีบ–

วันเดอร์ วูแมน: –เป็นแมสงเม่าหนะหรอ?(บินเข้ากองไฟ)

เฮอร์มีส: ไม่ใช่ไดอาน่า เป็นตัวของตัวเอง

 

วันเดอร์ วูแมน: รู้สึกคุ้นเคยแบบแปลกๆ…

เฮอร์มีส: แน่นอน ใต้พิภพคือเงามืดที่สะท้อนความจริง ไม่ใช่ความทรงจำ… เหมือนบางอย่างพยายามให้เรานึกถึงมัน

วันเดอร์ วูแมน: ใช่แล้วละ ที่นี่คือ… ฟาร์มของโซล่า

โซล่า: ใครอยู่ตรงนั้นหนะ? ออกมาให้เห็นหรือฉันสาบานได้เลยว่าจะเริ่มยิงกราดเหมือนทุกครั้งที่ผ่านมา…

วันเดอร์ วูแมน: เหมือนทุกงั้นหรอ? (ปกติก็เห็นแต่วิ่งหนีขอความช่วยเหลือตลอด)

เฮอร์มีส: โซล่า! นี้พวกขะ– (เฮอร์มีสถึงกับตกใจเมื่อได้เห็นโซล่าที่พึ่งจากกันไม่นาน ท้องโตซะแล้ว) โซล่า?

โซล่า: เฮอร์มีส?

 

โซล่า: วันเดอร์ วูแมน!

วันเดอร์ วูแมน: ไดอาน่าก็พอ… ได้โปรดเถอะ ต้องให้บอกซักกี่ครั้งกะ–

โซล่า: –ไม่มีวัน! ฉันไม่เคยหยุดหวังเลย! ไม่ตั้งแต่อาทิตย์แรก หรือหลายๆเดือนที่ผ่านมา… ฉันรู้ว่าเธอต้องมา ฉันรู้มาตลอด แต่… ทำไมถึงนานนักละ!?

วันเดอร์ วูแมน: โซล่า.. นี่มันพึ่งผ่านมา–

 

เฮอร์มีส: –นานเกินพอ(ที่อยู่ในนรก) เราต้องรีบไปกันแล้ว

เฮดีส: เราหรอ คนสาส์น?

 

เฮดีส: น่าสนใจจริงๆ “เรา” ที่เจ้าหมายถึงนี่คือใครกันหรอ?

เฮอร์มีส: เฮดีส…

เฮดีส: เป็นคำถามที่ธุติะรรมดีออก

 

เฮดีส: เจ้าเข้ามาที่นี่ พามาด้วยหนึ่งคน แต่จะพากลับไปด้วยอีกคน ถ้างั้น… บุตรของซูสคนไหนละที่เจ้าหมายถึง “เรา”?

 

เฮดีส: เจ้าอยากเป็น เรา ไหมละ วันเดอร์ วูแมน? ข้ารับได้นะ เพราะ เรา ได้ตกลงกันไว้… เพื่อไม่ให้ข้าและน้องชายข้า(โพไซดอน)รบกัน แลกกับราชินี เจ้าได้เกลี้ยกล่อมเฮร่าให้แต่งงานกับข้าหรือยัง?

วันเดอร์ วูแมน: ฉันไม่คิดว่านางจะยอม…

เฮดีส: ถ้างั้นโซล่าต้องอยู่ที่นี่ และบุตรของนางจะเติบโตขึ้นในเงามืด…

 

เฮดีส: ข้าก็อยากรู้เหมือนกันว่ามันจะลงเอยยังไง

วันเดอร์ วูแมน: แต่นั่นไม่ใช่สิ่งเดียวที่ท่าน อยาก จริงไหม เฮดีส? ท่านต้องการราชินี

เฮดีส: ข้าถูกสัญญาว่าจะได้มาองค์

 

เฮดีส: แต่ข้ายินดีรับอย่างอืนแทน

วันเดอร์ วูแมน: นั่นคือ?

เฮดีส: ปืนคู่นั่น… เป็นของอีรอสใช่ไหม?

วันเดอร์ วูแมน: ใช่แล้ว

 

เฮดีส: เยี่ยม ข้ายอมแลกมันกับโซล่าและบุตรของนาง

วันเดอร์ วูแมน: แล้วสัญญาที่ข้าให้ไว้เรื่องเฮร่าละ?

เฮดีส: เจ้าหมายถึงคำโกหกของเจ้าหนะหรอ? ส่งปืนให้ข้าแล้วข้าจะลืมมันซะ

 

วันเดอร์ วูแมน: ข้าเชื่อคำของท่านได้ใช่ไหม?

เฮดีส: แน่นอน ข้าต้องได้ในสิ่งที่ข้าอยากได้

วันเดอร์ วูแมนแลกปืนคู่ของอีรอสกับเฮดีส

วันเดอร์ วูแมน: ไปเถอะโซล่า

ในขนะที่พวกวันเดอร์วูแมนกำลังเดินจากไป เฮดีสก็ร้องเรียกเธอขึ้นมา

เฮดีส: วันเดอร์ วูแมน

 

เฮดีสยิงปืนใส่วันเดอร์ วูแมน แต่สิ่งที่ไม่คาดไว้ก็ได้เกิดขึ้น กระสุนทะลุกำไลของเธอ

 

เฮดีส: คนสาส์น… ฝากกระจายข่าวให้พี่น้องเราด้วย กำลังจะมีงานแต่งเกิดขึ้น…

เฮอร์มีส: โซล่า…

โซล่า: ฉันไม่ไปไหนทั้งนั้นแหละ!

วันเดอร์ วูแมน: …แต่เธอต้องไป เฮอร์มีส… ไปซะ…

เฮดีส: ใช่แล้วเฮอร์มีส… ไปซะ เจ้าไม่เห็นหรอว่านางตกหลุมรักอยู่?

 

งานแต่งระหว่าง วันเดอร์ วูแมน มัน เฮดีส อะไรจะเกิดขึ้นติดตามได้ในตอนหน้า The Dearly Beloved

Review ท้ายเล่ม

อาจจะฟังดูไร้สาระ แต่เล่มนี้ทำให้ผมชอบ WW ในจักรวาลใหม่มากขึ้นเข้าไปอีก โดยปกติแล้ว ในจักรวาลเก่า เราจะเห็น WW ชนตรงๆกับพวกเหล่าเทพได้ไม่มีปัญหา ซึ่งเราคงได้เห็นเธอสู้กับเฮดีสไปแล้ว แต่ดูเหมือนในจักรวาลใหม่นี้ เหล่าเทพเจ้าจะดูแกร่งและน่ากลัวมากยิ่งขึ้น แม้แต่ WW เองยังเลือกที่จะไม่ชนด้วยตรงๆ

ในส่วนเนื้อเรื่องของเล่มนี้ ผมชอบมากเพราะผ่านมา 8 เล่มแล้ว เรายังไม่ค่อยเห็นฉาก action เยอะๆ เหมือนในเล่มนี้ แล้วไหนจะได้เห็นนรกในรูปแบบที่น่าสนใจมากอีกด้วย ส่วนตอนจบก็ build เนื้อเรื่องต่อๆไปอีก น่าสนใจดีครับ

คิดเห็นยังไงก็พูดคุยกันได้นะครับ 🙂