Marvel Comic : Venom 18 : Savage Six : Part 1 : Public Enemy

เรื่อง : Rick Remender, Cullen Bunn
ภาพ : Lan Medina, Nelson Decastro
วางจำหน่าย: 16 พฤษภาุคม 2012
สำนักพิมพ์ : Marvel Comics

พวก Savage Six กำลังตามล่าครอบครัวและเหล่าคนสำคัญในชีวิตของ Flash Thompson และเพื่อปกป้องพวกเขา Flash ก็ต้องตัดสินใจทำสิ่งหนึ่งที่อาจทำให้สถานการณ์มันยิ่งซับซ้อนขึ้นไปอีก

.
.
.
จากตอนที่แล้ว

Venom (Eugene “Flash” Thompson) ลอบสังหาร Crime-Master พลาด และตอนนี้เขาก็ต้องแข่งกับเวลาเพี่อไปให้ถึงตัวเหล่าคนสำคัญของเขาก่อนพวกลูกน้องของ Crime-Master

ที่แรกที่ Venom แวะมาดูคือห้องพักของแฟนเก่าของเขา Betty Brant

“ไม่มีร่องรอยการต่อสู้”
“พวกมันยังมาไม่ถึงที่นี่”
“แต่เบ็ตตี้ก็ไม่อยู่เหมือนกัน”

Venom พยายามจะโทรหา Betty แต่เธอไม่รับสาย ทำให้เขาหงุดหงิดอย่างมาก แต่เมื่อเขามองไปที่กระดานข้อความที่ผนังห้อง เขาก็พบกระดาษโน๊ตแผ่นหนึ่งแปะอยู่

[นัดกินกาแฟกับปีเตอร์ ที่เอ็มไพร์จาวาร์ 7:00น]

ที่ร้านกาแฟ Empire Java

Betty กำลังคุยกับ Peter Parker เพื่อนรุ่นน้องที่รู้จักกันตั้งแต่สมัยทำงานอยู่ Daily Bugle

ขณะที่พวกเขากำลังนั่งคุยกัน Betty ก็ได้รับการโทรเข้าจาก Flash หลายครั้ง แต่เธอเลือกที่จะไม่รับสาย เพราะไม่ต้องการจะข้องเกี่ยวกับเขาอีก

เมื่อคุยกันเสร็จแล้ว Peter ก็ออกจากร้านไป ส่วน Betty ก็ได้รับการโทรเข้าจาก Flash อีกครั้ง แต่เธอก็ไม่ต้องการจะรับสายจึงตัดสายไป

Betty ไปต่อแถวเพื่อสั่งกาแฟ ซึ่งเมื่อเธอสั่งกาแฟและกำลังจะจ่ายเงิน Jack “เพื่อนเก่า” ของ Flash ก็เข้ามาหาเธอและเสนอจะเลี้ยงกาแฟให้เธอ

Jack พยายามจะดึงตัว Betty ไปด้วยกัน แต่ทันใดนั้นเอง คนในร้านก็ดูจะตื่นตกใจกับอะไรบางอย่าง

พริบตาต่อมา Venom ก็พุ่งทะลุกระจกเข้ามาในร้าน

“คุณพระช่วย…มันเจอตัวเธอแล้ว”

เมื่อเห็นคนที่เข้ามาเต็มตา Jack ก็เริ่มพูดกวนประสาทตามนิสัยของมันทันที

Jack-O-Lantern : โอ้ ไม่ นั่นมันวายร้ายที่น่าสะพรึงกลัวเวน่อมนี่นา!

Betty : ว..เวน่อมงั้นรึ?

Jack-O-Lantern : ผู้หญิงคนนี้กำลังอยู่ในอันตรายแล้วพี่น้อง!

ไม่เสียเวลาแม้แต่นิดเดียว Venom พุ่งเข้าเล่นงาน Jack-O-Lantern ทันที

Venom : นีจะเป็นความผิดพลาดครั้งสุดท้ายในชีวิตของแก เจ้าเศษสวะ…

Betty : อย่ายุ่งกับเขานะ!

“ได้ยินเสียงเบ็ตตี้…เธอไม่เข้าใจสถานการณ์”
“เธอกลัวฉัน”
“คิดว่าฉันเป็นฆาตกร”
“เธอเข้าใจถูกแล้ว”
“เพราะฉันจะฆ่าเจ้านี่…

ในขณะที่ Venom กำลังไล่ทุบ Jack-O-Lantern อยู่นั่นเอง Betty ก็หยิบกระป๋องสเปรย์บางอย่างออกมา และพ่นมันใส่หน้า Venom ไปฟู่ดหนึ่ง! มีสารเคมีที่สร้างความระคายเคืองออกมาพร้อมกับคลื่นเสียงความถี่สูง?!

“สเปร์ยพริกไทยที่ส่งคลื่นเสียงความถี่สูง”
“เธอเตรียมพร้อมมาเผื่อว่าจะต้องเผชิญหน้ากับเวน่อมอีก”
“ใครบางคนให้เธอมาเพื่อใช้ป้องกันตัว”

(จากเหตุการณ์ในเล่ม 3-4 Betty เข้าใจว่า Venom เป็นคนลักพาตัวเธอและคิดจะฆ่าเธอ ทั้งที่ความจริงแล้วเป็นฝีมือ Jack-O-Lantern)

“เจ้านี่ต้องเป็นผลงานของปาร์คเกอร์แน่เลย”

Venom ใช้ใยยึดสเปรย์ของ Betty มาและไล่ให้เธอออกจากร้านไปเสีย

“พลาดไปซะแล้ว…ที่ให้เธอไปแบบนั้น”
“ไคร์มมาสเตอร์จะต้องส่งลูกน้องคนอื่นมาอีกแน่”
“เธอตัวคนเดียวแบบนั้นมีหวังไม่รอดแน่”
“ต้องไป…ปกป้องเธอ”
“…แต่ขอหักคอเจ้านี่ให้เรียบร้อยเสียก่อนเหอะ”

Jack-O-Lantern : แฟนแกพยายามจะช่วยชีวิตฉันด้วยว่ะ เธอช่างดีอะไรเช่นนี้ เสร็จงานนี้ฉันต้องขอจูบเธอสักฟอดแล้ว จะใช้ลิ้นให้ทะลุทะลวงไปเลย

ปากเสีย! Venom เลยซัดมันไปอีกหมัดหนึ่ง

Venom : แกหาตัวเธอพบได้ยังไง?!

Jack-O-Lantern : ตอนนี้ฉันมีเพื่อนใหม่แล้วยูจีน หน่วยงานของเราขยายขึ้นมากเลย

Jack-O-Lantern : ขอเชิญพบกับ “เมกาทัค”

ทันใดนั้นก็มีกำปั้นที่ใหญ่กว่าหัวของ Venom เสียอีกพุ่งเข้าซัดเขาจนกระเด็นไป

เมื่อ Venom เงยหน้าขึ้นดู ก็เห็นมนุษย์เหล็กร่างใหญ่ตนหนึ่งค่อยๆโผล่ออกมาจากโทรศัพท์มือถือที่ตกอยู่ที่พื้น

Jack-O-Lantern : เขาเหมือนหลุดออกมาจากวีดีโอเกมยุคปี’80 เลยใช่ไหมล่ะ? ก็เพราะเขาเป็นจริงๆน่ะสิ เขาน่ะเป็นระดับบอสใหญ่เลยล่ะขอบอก เขามีความเชี่ยวชาญเป็นพิเศษกับอุปกรณ์อิเล็คโทรนิคทุกรูปแบบ

Jack-O-Lantern : ไม่ว่าจะคอมพิวเตอร์…วีดีโอเกม…หรือโทรศัพท์มือถือ

ขณะที่สถานการณ์กำลังย่ำแย่ แต่ Venom ก็ยังใจเย็นพอจะดูสถานการณ์ได้

Jack-O-Lantern : เอาละ…ถึงไหนแล้วเนี่ย อ้อใช่…เดี๋ยวเมกาทัคก็จะตามไปหาเบ็ตตี้แล้วก็…

“เจ้าแจ็คมันกำลังสนุก”
“ประมาท”
“คิดว่ามันชนะแน่แล้ว”
“คิดว่ามันสามารถหยอกฉันเล่นได้”

ทันใดนั้น Venom ก็พ่นใยไปโปะหน้าของ Jack และเหวี่ยงมันไปชนกับ Megatak

“ซึ่งนั่นก็หมายความว่ามันคิดว่าเตรียมพร้อมมาเป็นอย่างดี”
“มันวางแผนมาล่วงหน้าตั้งแต่ต้น”

Venom ฉวยโอกาสหนีออกจากร้านไป

“ต้องไปจากที่นี่…ไปตามหาเบ็ตตี้”
“ต้องไม่ห่างจากตัวเธอ”
“ฉันทำเรื่องนี้คนเดียวไม่ไหวแน่”
“ต้องติดต่อพวกอเวนเจอร์ ขอกำลังเสริม”

ขณะที่กำลังโหนใยไป Venom ก็ควักโทรศัพท์มือถือออกมาเตรียมโทรขอความช่วยเหลือ

แต่ยังไม่ทันได้พูด หมัดของ Megatak ก็พุ่งออกจากโทรศัพท์แล้วชกเขาจนกระเด็นเป็นครั้งที่สอง!!

“เจ้าเมกาทัค…มันแจมสัญญาณ…”
“มันเปลี่ยนมือถือทุกเครื่องเป็นกับดัก”

(คิดดูก็น่ากลัวนะเนี่ย แบบนี้เท่ากับว่ามือถือทุกเครื่องคือระยะโจมตีของ Megatak ทั้งหมด แถมการที่หมัดที่ต่อยคนธรรมดาคอหักได้ในทีเดียวพุ่งออกมาจากหน้าจอมือถือนี่เป็นอะไรที่น่ากลัวเอาเรื่องเลยทีเดียว)

“เจ้าโรคจิตนั่นมันกำลังหยอกฉันเล่น”
“มันกำลังเล่นสนุกกับการล่าเบ็ตตี้”

Venom รีบลุกขึ้น แล้วโหนใยไปตามหา Betty และเมื่อพบตัวก็รีบรวบตัวมาด้วยกันทันที!!

Venom พาเธอขึ้นไปบนยอดตึก ก่อนจะโยนโทรศัพท์มือถือของเธอทิ้งไป เพื่อไม่ให้ Megatak ตามรอยเธอมาได้

Venom พยายามจะทำให้เธอสงบลง และว่าเขาจะไม่ทำร้ายเธอ
แต่ในขณะที่เขากำลังมุ่งหน้าไปตรวจดูแม่และน้องสาวของเขาว่าปลอดภัยหรือเปล่านั่นเอง…เขาก็โดนโจมตี!!

“รยางค์พวกนี้…มันคมเหมือนใบมีด…ต้องสลัดให้หลุด…แล้วเอาตัวเธอออกมา…”

เขาสลัดรยางค์พวกนั้นจนหลุด แล้วพา Betty มาส่งที่พื้นดิน ก่อนจะสั่งให้เธอรีบหนีไป

ทันใดนั้นก็มีเสียงหนึ่งดังขึ้น

Toxin : เรามาหาแกแล้ว “ปู่”

ผู้ที่มาคือสัตว์ประหลาดร่างกายสีแดงก่ำตัวมหึมา!!

Toxin : เรามาเพื่อรับวิญญาณของแก

“เจ้านี่มันท็อกซินซิมไบโอต”
“มันได้ร่างสิงสู่ใหม่แล้ว…”

ว่าแล้ว Venom ก็เปลี่ยนมือของตัวเองเป็นคมขวานแล้วฟาดใส่หน้า Toxin ทว่าแม้มันจะหน้าหันไปตามแรงฟาด แต่คมขวานกลับไม่เข้าเนื้อมันเลยแม้แต่น้อย

“…ใครบางคนที่มีความแค้นเต็มเปี่ยม”

Toxin : แกทรยศเรา! พยายามจะฆ่าเรา! แต่ตอนนี้เรากลับมาสมบูรณ์อีกครั้งแล้ว…พร้อมจะจัดการกับแก!!

“เสียงนั่นมัน…เอ็ดดี้…เอ็ดดี้ บร็อค?!”

แต่ตอนนั้นเอง Toxin ก็สังเกตุถึงความผิดปกติบนตัว Venom

Toxin : อะไรเนี่ย? เขี้ยวแกหายไปไหนซะล่ะปู่? แถมข้ายังได้กลิ่นยาจากตัวแกด้วย…แกปล่อยให้เจ้ามนุษย์นี่มอมยาแกงั้นเรอะ

Venom : เอ็ดดี้…เดี๋ยวก่อน…สิ่งที่เกิดขึ้นกับนาย…มันเป็นความผิดของฉัน….แต่…นาย…นี่มันไม่ใช่นายอีกต่อไปแล้วนะ…

Toxin : แกพูดถูกแล้ว

Toxin : ตอนนี้ “เรา” รวมกันเป็นหนึ่งแล้ว

Toxin : และเราก็จะเป็นผู้เดียวที่จะได้ “แพร่พันธ์”

Venom : ก็ไม่รู้หรอกนะว่าที่แกพูดมานั่นมันหมายความว่ายังไง…

Venom : แต่ฉันยังไม่มีเวลาจะมาจัดการเรื่องนั้นว่ะ

ว่าแล้ว Venom ก็หยิบกระป๋องสเปรย์ของ Betty ขึ้นมาแล้วกดพ่นใส่หน้าของ Toxin รวดเดียวหมดกระป๋องเลย!!

“กระป๋องสเปร์ยคลื่นเสียงใช้หมดไปแล้ว”
“เอ็ดดี้…ท็อกซินยังอ่อนแรงอยู่…”
“เอากระสุนเจาะกะโหลกมันซะเลย”
“จบชีวิตเจ้าโรคจิตจอมเพ้อเจ้อนี่ซะ”

แต่ก่อนจะลั่นไก Venom ก็หยุดตัวเองไว้ได้

“ม…ไม่”
“นี่ไม่ใช่ความผิดของเขา”
“มันเป็นความผิดของฉันต่างหาก”

แล้วเขาก็พ่นใยออกมาพันตัว Toxin ไว้

“มัดเขาไว้ก่อน”
“จากนั้นก็ไปหาเบ็ตตี้ แล้วไปจากที่นี่…”
“ท็อกซินเพียงต้องการจะทำร้ายฉัน…และครอบครัวของฉันเท่านั้น…”
“…มันไม่สนใจจะทำร้ายคนมุงพวกนี้”

Venom : นี่จะหยุดมันไว้ได้ไม่นานนัก พวกคุณรีบไปจากที่นี่…โทรแจ้งตำรวจ แล้วบอกทุกอย่างที่คุณเห็นกับพวกเขาซะ!

“พระเจ้า ถ้าฉันคาดการณ์ผิดล่ะก็ คนพวกนี้คง..”

Venom : เอ่อ…ผู้หญิงที่มากับผม…มีใครรู้บ้างว่าเธอไปทางไหน?

ตอนนั้นเองเด็กฝรั่งมุงคนหนึ่งก็พูดออกมา

เด็กชาย : ท…ทางโน้นครับ

Venom : ขอบใจมากนะหนู แล้วก็รีบไปซะเถอะ…ที่นี่มันไม่ปลอดภัย

ตัดมาทาง Betty เธอกำลังซ่อนตัวอยู่ในตรอกมืดๆแห่งหนึ่ง

Betty : อย่ามายุ่งกับฉัน…ได้โปรด…อย่ามายุ่งกับฉันเลย

Venom : เบ็ตตี้?

Venom : คุณออกมาได้แล้วล่ะเบ็ตตี้ ผมจะไม่ทำร้ายคุณหรอก

“ฉันต้องทำให้เธอเชื่อใจฉัน”
ไม่มีทางเลือกแล้ว ฉันมาไกลเกินไปแล้ว”
“เธอจะไม่มีทางเลิกขัดขืนฉันแน่”
“ถ้าจะให้เรารอดไปได้ทั้งสองคนก็ไม่มีทางเลือกอื่นแล้ว”

เมื่อ Betty มองไปทางคนที่พูดกับเธออยู่ เธอก็เห็นรยางค์สีดำที่ปิดหน้า Venom อยู่เปิดออก เผยให้เห็นใบหน้าของคนที่อยู่ภายใน

Flash : ผมทำร้ายคุณมามากเกินไปแล้ว

Betty : ฟ…แฟลช…?

ในสถานการณ์ที่มีชีวิตเป็นเดิมพันนี้ ในที่สุด Flash Thompson ก็ตัดสินใจทำในสิ่งที่แม้แต่ Spider-man ฮีโร่ที่เขาชื่นชมก็ยังแทบจะไม่เคยทำเลย! แล้วนี่มันจะทำให้สถานการณ์เปลี่ยนแปลงไปในทิศทางใดกันแน่?

โปรดติดตามตอนต่อไป