Fantastic Four #605.1 Origin Story

 กำเนิดเหล่าสี่กายสิทธิ์

    

เรื่อง : Jonathan Hickman
ภาพ : Mike Choi, Cris Peter
วางจำหน่าย: 16 พฤษภาคม 2012
สำนักพิมพ์ : Marvel Comics

   

  

สวัสดีสหายชาวไทยทุกท่าน

เนื่องจากวันนี้เป็นวันครบรอบวันแห่งชัยชนะของฝ่ายอักษะ

ในฐานะที่รัฐไทยเป็นหนึ่งในฝ่ายผู้ชนะสงครามเช่นกัน

   

ผมจึงขอนำเสนอเรื่องราวแห่งความสำเร็จหน้าใหม่ ของอาณาจักรไรซ์ครับ

   

   (Credit ภาพ: Dear)

 

  

 “เมื่อโลกถูกกำหราบลงแล้ว เป้าหมายต่อไปคืออวกาศ”

 

ยานอวกาศถูกปล่อยขึ้นไปสู่อวกาศ

   

   

นักบินอวกาศสี่คนทยานขึ้นสู่อ้อมกอดของอวกาศ

 

???????:   คุมเครื่องให้ดีๆนะ คุณ Grimm

???????:   ตอนนี้พวกเรากำลังจะกลายเป็นก้าวแรก…จุดเริ่มต้น

???????:   ของแผนพัฒนาที่เกรียงไกลของท่านผู้นำในอีกพันปีข้างหน้าเลยล่ะ

   

  

>>สองปีที่แล้ว<<

 

อดอล์ฟ ฮิตเลอร์ (Adolf Hitler) ผู้นำจอมเผด็จการแห่งอาณาจักรไรซ์ที่ 3

กำลังพูดอยู่กับชายรูปร่างภูมิฐานผู้หนึ่ง

ฮิตเลอร์:   ก็อย่างที่คุณหมอรู้นั่นแหล่ะ

ฮิตเลอร์:   สิ่งๆหนึ่งแม้ตอนแรกจะเป็นเพียงแค่สัญลักษณ์

ฮิตเลอร์:  แต่มันสามารถเป็นเป้าหมายที่จับต้องและช่วยเติมเต็มความฝันของผู้คนได้

ฮิตเลอร์:  แรงบันดาลใจอันนี้แหล่ะที่จะช่วยขับเคลื่อนหมู่มวลประชาได้

 

ฮิตเลอร์:  และตอนนี้ปัญหาที่แท้จริงของพวกเราก็คือ

ฮิตเลอร์:  เราจะสร้างแรงบรรดาใจใหม่ๆจากสิ่งที่เราเอาชนะมาแล้วได้ยังไง

 

ฮิตเลอร์:  ผมจะบอกคุณให้….

ฮิตเลอร์:  การไปเหยียบฟากฟ้าใหม่ไงล่ะ

 

ฮิตเลอร์:  ฉะนั้นผมขอถามคุณว่า

ฮิตเลอร์:  คุณจะทำงานนี้ให้ลุล่วงได้รึไม่ ดร.Richards

ฮิตเลอร์:  คุณจะสามารถทะยานผ่านอาทิตย์อัศดงค์แล้วพุ่งสู่อนันตภาพได้รึไม่?

   

ที่แท้คนที่ อดอล์ฟ ฮิตเลอร์ คุยอยู่ก็คือ ดร. Reed Richards

บุคคลสำคัญผู้เปรียบเสมือนมันสมองแห่งพรรคนาซีที่เรารู้จักกันนั่นเอง

   

Dr.Richards:   ท่านเลือกถูกคนเล้วครับ ท่านผู้นำ

Dr.Richards:   ผมจะทะลวงสวรรค์ให้ดูครับ

    

>>สิบหกเดือนก่อน<<

ณ. มณฑลอเมริกา (America Province) กรุงเบอร์ลินใหม่ (New Berlin)

  

ดร. Richards กับนายพลท่านหนึ่งกำลังทำการคัดเลือก

ผู้ที่เหมาะสมกับงานของเขา

นายพล:   ทางเราได้แยกผู้สมัครออกเป็นกลุ่มย่อยๆครับ

นายพล:   จากนั้น เราก็ให้พวกมันสู้กันเพื่อชิงตำแหน่งผู้อารักษ์ขาสองตำแหน่งในทีมคุณ

 

นายพล:   ที่น่าสนใจก็คือดูเหมือนคู่สองพี่น้อง Susan และ Jonathan Sturm

นายพล:   ดูจะโดดเด่นเหนือกว่าคู่แข่งตนอื่นหลายขุมเลยนะครับ

 

Dr.Richards:   นั่นสินะครับ พี่น้องคู่น้องดูจะเหมาะสมที่สุดแล้วล่ะ

 

นายพล:   เอาล่ะ พอแค่นี้!

 

     

  

“นักเรียนเตรียมทหาร Strum ทั้งสองคน”

“อั๊วะบอกว่าพอได้แล้วว้อย!”

          

พี่สาวน้องชายตระกูล Strum ต่างกระทืบคู่แข่งของพวกเขากว่าสิบคนจมกองเลือดหมดสภาพ

ทั้งคู่ต่างยิ้มอย่างร่าเริง มันก็แค่เกมสนุกๆเกมหนึ่งเท่านั้น!

>>สิบเอ็ดเดือนที่แล้ว<<

ณ. ค่ายกักกันนาซีที่กรุงบอสตัน

ดร.Richards เดินทางมาพบนักโทษในค่าบยกักกันชาวยิวคนหนึ่ง

   

นายพล:    นำตัวไอ้นักบินยิวนั่นออกมาสิ

      

   

Dr.Richards:  เขาชื่ออะไร?

 

นายทหารA:    หมอนี่ชื่อ Grimm Benjamin Jakob ครับ

 

Dr.Richards:  ผมเลือกคนนี้แหล่ะ

 

แล้ว ดร. Richards ก็ได้คนขับยานให้กับเขา

   

>>ห้าเดือนก่อน<<

รัฐ บาเดน เวิร์ทเทมเบิร์ก (Baden Wurttemberg)

   

Dr.Richards:  เริ่มได้!

 

ดร. Richards ได้สั่งให้ลูกน้องหัวกะทิของเขา

ช่วยคำนวณออกแบบของบางอย่างเกี่ยวกับยานของเขา

 

Dr.Richards:  มีคนบอกผมหลายต่อหลายครั้ง

Dr.Richards:  ว่าผมมีมันสมองที่ปราดเปรื่อง

 

Dr.Richards:  แต่นั่นน่ะมันก็แค่คำประจบสอพลอ

Dr.Richards:  ผมละอายใจจริงๆที่ต้องบอกว่า

Dr.Richards:  มีมากกว่าหนึ่งครั้งที่ผมต้องกลับมาแก้ปัญหาเดิมๆซ้ำๆ

   

Dr.Richards:  และบัดนี้พวกท่านทั้งหลายมาที่นี่ก็เพื่อ….ช่วยแก้ปัญหาที่ผมไม่อาจจะแก้ได้

   

   

Dr.Richards:  เปรียบเหมือนคุณพยายามแก้ปริศนาที่ประกอบด้วยจิ๊กซอว์มากมากนับไม่ถ้วน

Dr.Richards:  แต่เมื่อพอคุณแก้ไปจนเกือบเสร็จสมบูรณ์ คุณกลับมาพบว่า จิ๊กซอว์ตัวนึงหายดันไป

 

Dr.Richards:  การค้นหาและปรารถนาความสมบูรณ์เหนือสิ่งอื่นใดนั้นไม่ใช่เรื่องผิด

Dr.Richards:  ไอ้แรงปรารถนานี่แหล่ะที่แยกพวกเราออกจาก….

นายทหารB:   ด๊อคเตอร์ครับ!!

   

ขณะที่ ดร.Richards กำลังแพร่มอะไรอยู่ ทหารนายหนึ่งก็มาขัดจังหวะการพูดของเขา

นายทหารB:   ด๊อคเตอร์ชายคนนี้บอกว่า…

   

Dr.Richards:  เงียบก่อน…ผมกำลัง….

Dr.Richards:  Mein Gott! (บรั๊คเจ้าช่วย!)

 

Dr.Richards:  นี่มัน..

Dr.Richards:  นี่มันสมบูรณ์แบบมาก

Dr.Richards:  นี่แหล่ะ คำตอบละ!!

 

Dr.Richards:  เธอคิดมันออกมาได้ได้ยังไงกัน??

 

    

??????:   ผมเองก็ไม่ทราบครับ ด๊อคเตอร์

??????:   ผมไม่ได้ใช้วิธีการการคิดวิเคราะห์แบบทั่วไปครับ

??????:   เหมือนอยู่ๆผมก็ได้คำตอบจากในหัวผมน่ะครับ

   

??????:   บางทีนะครับ การทำหัวเราให้โล่งไว้

??????:   ก็อาจจะช่วยให้พลังบันดาลใจคิดอะไรใหม่ๆออกมาได้ครับ

 

Dr.Richards:  หรือไม่อย่างนั้น ก็อาจเป็นเพราะ

Dr.Richards:  เธอมีบางสิ่งที่คนอื่นๆหรือแม้แต่ผมเองไม่มี

 

Dr.Richards:  ผมขอสำรวจคุณใกล้ๆหน่อย แล้วจะได้รู้ว่ามันคือ…

Dr.Richards:  ว่าแต่คุณชื่ออะไรรึ

 

??????:   ผมชื่อ Viktor ครับ

   

  

“Viktor von Doom”

   

   

  

>>สี่เดือนก่อน<<

  

ดร.Richards มองดูตัวเองในกระจก ตาของเขาข้างหนึ่งดูแปลกๆไป

 

Dr.Richards:  รู้อะไรมั๊ย Viktor แม้เดิมทีพวกเราตั้งใจจะหาตัวที่จะมาเป็นโล่ห์

Dr.Richards:  ที่ช่วยดูดซับรังสีคอสมิคที่อาจจะเข้ามาในยาน

Dr.Richards:  แต่ในตอนท้ายงานของคุณกลับให้อะไรที่น่าสนใจกว่านั้นมาก

 

Dr.Richards:  จริงอยู่ที่ยังไงพวกเราก็พิชิตอวกาศได้

Dr.Richards:  แต่ถ้าเราสามารถที่จะปักธงแห่งชัยชนะเหนือสิ่งที่ยิ่งใหญ่กว่า

Dr.Richards:  สิ่งที่เรียกว่า มนุษยชาติ ได้ล่ะ

 

Dr.Richards:  พวกเราทั้งคู่

Dr.Richards:  สามารถที่จะกลายเป็นบางสิ่งที่ยิ่งใหญ่กว่าได้

 

นอกจากตาที่ผิดปกติแล้ว ผมของ ดร.Richards  ก็หายไปเช่นกัน!

   

   

นอกจากผมที่หายแล้ว ดร.Richards  ยังมีแผลขนาดยาวที่หัวด้วย

 

Dr.Richards:  ซึ่งทั้งหมดนี้ก็ขอบคุณ คุณนะ Viktor

Dr.Richards:  ที่ทำให้ทุกสิ่งทุกอย่างนั้นเป็นไปได้

 

Dr.Richards:  ส่วนเล็กๆของคุณที่ผสมเข้ากับส่วนอื่นๆของผม

Dr.Richards:  ดูเหมือนว่าทั้งสองจะเข้ากันได้ดีนะ

ดร.Richards ได้เหลือบตาดู…..

 

 

 

 

 

 

ซากอันไร้สมองของ Viktor!!

  

ใช่ครับ ดร.Richards ได้ทำในสิ่งที่ไม่น่าเชื่อจะมีมนุษย์คนไหนจะกล้าทำ

นั่นคือการผ่าตัดเอาสมองของ Viktor มาใส่เข้ากับสมองของตัวเอง

 

Dr.Richards:  ถ้าคุณสามารถมีชีวิตรอดจากกระบวนการผ่าตัดนี้

Dr.Richards:  ผมมั่นใจว่าคุณจะต้องอัศจรรย์ใจกับสิ่งที่พวกเราจะทำกันแน่นอน

 

Dr.Richards:  เอาเป็นว่า ตอนที่ผมได้มองโลกลงจากบนสวรรค์

Dr.Richards:  ผมจะคิดถึงคนึงหาคุณก็แล้วกันนะ

หลังจาก ดร.Richards ได้ส่งข้อความอันแสน…….สยิวปนสยอง

ให้แก่ร่างไร้วิญญาณของ Viktor แล้ว เขาก็จากไป

     

     

>>ปัจจุบัน<<

ยานบินได้ลอยล่องไปสู่อ้อมกอดอวกาศ

Grimm:  ดร.  เรากำลังจะเข้าสู่แถบกัมมันตรังสี (Radiation Belt) แล้วครับ

  

Dr.Richards:  คุมเครื่องไว้ให้ดีนะ

Dr.Richards:  เปิดใช้ระบบป้องกันของเราให้เน้นป้องกันไปที่รังสีคอสมิค

   

Dr.Richards:  เตรียมตัวเตรียมใจให้ดีละ….

 

Dr.Richards:  งานนี้อาจจะปวดแสบปวดร้อนกันนิดนน่อย

รังสีคอสมิคอาบยานอวกาศทั้งลำ

   

 

  

อ๊ากกกกกกกกกกกก

 

Jonathan:  ผิวชั้น!

Jonathan:  กำลังกลายเป็นน้ำแข็ง!

Jonathan:  ชั้นกำลังถูกแช่แข็งแล้ว!!!

 

Grimm:  มือชั้นมันไม่รู้สึกเลย…

Grimm:  แขนชั้นก็ด้วย….

 

Grimm:  ชั้นคุมยานไม่ได้แล้ว!!

Grimm:  พวกเรากำลังจะต…ตกแล้ว!!

ระบบป้องกันเพียงแค่นั้นไม่อาจป้องกันรังสีได้เต็มร้อย

ทำให้ร่างกายของนักบินทั้งสี่คนโดนรังสีเข้าไปอย่่างจัง

   

ตูมมมมมมมมมมมมมมม!

 

 

ยานอวกาศแห่งอาณาจักรไรซ์ร่วงหล่นสู่พื้นโลก

    

ศูนย์บัญชาการ:  นี่ศูนย์เรียก พบยานที่ตกรึยัง?

 

ทหาร:  พบแล้วครับ

ทหาร:  เราได้กันคนออกจากพื้นที่

ทหาร:  แล้วได้ส่งนายทหารเข้าไปค้นซากยานเพื่อนค้นหาผู้รอดชีวิตแล้วครับ

 

ศูนย์บัญชาการ:  แล้วพวกนั้นเป็นยังไงบ้าง? มีอะไรอยู่ในนั้น?

 

ทหาร:  บอกตามตรงว่าพวกเราเองก็ไม่มั่นใจว่า

ทหาร:  พวกเราเจออะไรเข้าครับท่าน

 

บัดนี้คนทั้งสี่ต่างมีร่างกายที่เปลี่ยนแปลงไปจากการได้รับรังสีคอสมิค

 

   

แล้วก็มาถึงเวลานี้ครับ

ณ กรุงนูเรมเบิร์ก (Nuremberg)

พิธีเฉลิมฉลองที่มีท่านผู้นำเป็นผู้เปิดงานได้เริ่มขึ้นแล้วครับ

(สังเกตุว่า สัญลักษณ์ที่หน้าอกเป็นเลขสาม เพราะ ไม่นับ Grimm ที่เป็นยิวครับ)

   

ฮิตเลอร์:  นี่คือสิ่งที่พวกเราสิ่งที่พวกเราต้องการ

ฮิตเลอร์:  สิ่งที่เมืองนี้อาจต้องทำไปอีกหนึ่งพันปี

   

ฮิตเลอร์:  และวันนี้ผมดีใจอย่างสุดล้นที่ได้รู้ว่า

ฮิตเลอร์:  ว่าอนาคตนั้นเป็นของพวกเราทุกคน

 

ฮิตเลอร์:  การเหล่าจิตวิญญาณอันกล้าหาญเหล่านี้ได้ออกไปเผชิญกับดวงดาว

ฮิตเลอร์:  มิใช่เพื่อความเกรียงไกรของใครคนคนหนึ่งไม่

 

ฮิตเลอร์:  แต่เพื่อชัยชนะของอาณาจักรไรซ์

 

จากมุมนี้ดูเหมือน ดร.Richards จะสบตากับ Grimm นิดนึงนะครับ

อยากรู้จังว่าทั้งคู่คิดอะไรอยู่….

 

Dr.Richards:  นายเคยถูกปฎิบัติเยี่ยงสัตว์

Dr.Richards:  ก็เพราะพวกนั้นคิดว่านายเป็นสัตว์

Dr.Richards:  แม้ตอนนี้จะไม่ใช่สัตว์ แต่เป็นปีศาจมันก็ไม่ต่างกัน

Grimm:  ไปให้พ้น

Dr.Richards:  ชั้นไม่ไป การระเบิดของรังสีคอสมิคไม่ได้เปลี่ยนแค่ตัวแกเท่านั้น

Dr.Richards:  มันได้เปลี่ยนแปลงตัวชั้นเหมือนกัน

Dr.Richards:  จิตของชั้นพัฒนาขึ้น….

Dr.Richards:  ชั้นสามารถมองเห็นล้อในวงล้อได้

Dr.Richards:  ถ้าชั้นปล่อยนายไป นายจะทำอะไรกับอิสระภาพที่นายได้รับล่ะ?

 

     

“เพราะชั้นคิดว่าถ้าปราศจากท่านผู้นำแล้วพวกเราน่าจะทำอะไรได้สะดวกกว่า”

   

 

จากมุมนี้เราจะเห็น ดร.Richards เอานิ้วจิ้มไปที่หน้าผากตัว

แล้ว…เอ๊ะ อยู่ๆ โซ่ตรวมข้อมือของ Grimm ก็หลุดออก……แย่ละสิ…

 

Grimm:  เฮ้ย ฮิตเลอร์!

ฮิตเลอร์:  Ach! nein! (โอ้ ม่าย)

 

Grimm:  ถ้าจะย้อมสีเวทีนี้ให้มันแดงกล่ำเลยนี่

Grimm:  แกว่าต้องใช้เลือดหัวไอ้ขยะฟาสซิสต์กี่ตัววะ?

   

“เมิงยังจำเรื่องที่ป้อมอลาโม (Alamo) ได้มั๊ยวะ!! ไอ้นาซีชาติสุนัข!!”

   

    

อย่าาาาาาาาาาาาาาาาาาาา!!

  

  

 

 

 

---

 

:Note:

อลาโมที่ Grimm พูดถึงน่าจะเป็นป้อมชื่อดังในเมืองเท็กซัส

ที่อดีตเคยเกิดวีรกรรมทหารอเมริกาเพียงหยิบมือสู้กับเหล่าทหารแมกซิโก 7,000 คน

คล้ายกับค่ายบางระจันทร์ของประเทศของเรานั่นแหล่ะครับ (แต่ของเราเกิดก่อนนะ)

คาดว่าในช่วงสงครามโลกที่ผ่านมา ป้อมนี้ได้ถูกนาซีถล่มซ้ำสอง ก่อนที่จะยกพลยึดอเมริกาในเวลาต่อมาครับ

 

โผล๊ะ!!

 

 

ไม่นะ!! แย่แล้วครับ!! Grimm เข้าทำร้ายท่านผู้นำจนเลือดออก

ท่ามกลางสายตาของผมและเหล่าผู้ชม รวมถึงสองพี่น้องตระกูล Strum

Jonathan:  ไอ้ปีศาจ!!

Susan:  พวกเราจะให้แกชดใช้กรรมที่แกทำไว้!

 

Jonathan:  ไม่ๆ พวกเราจะฆ่าแกชดใช้เลือดที่แกก่อไว้!

 

ทั้งสองพี่น้องต่างเรียกพลังไฟและพลังน้ำแข็งของตัวเองออกมา

   

Grimm:  อ๋อเหรอ!

Grimm:  ก็เอาซิว้อย!

   

 

โผล๊ะ!!

 

Grimm ชกหัวเย็นๆของ Jonathan จนแตกกระจาย (เอิ่ม ทำไมเปราะจังฟระ)

    

ส่วนทางด้านพี่สาวก็ใช้พลังเพลิงที่มีความร้อนสูงของตนเผาไหม้ร่างของ Grimm

ทั้งสองต่างใช้พลังเข้าห่ำหั่นกันจนดูเหมือนว่าทั้งคู่จะ……

 

อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก!!

   

   

ตอนนี้กล้องเราได้ตัดออกมา

ที่หน้าจัตุรัสกรุงนูเรมเบิร์กเมื่อสี่สิบนาทีก่อนครับ

ในตอนที่มีเหตุความรุนแรงขึ้น

กลางพิธีเฉลิมเกียรตินักบินอวกาศกลุ่มแรกของรัฐเยอรมันครับ

   

      

จากที่ผมได้เสนอไปทางสายข่าวของเรายืนยันแล้วว่า

อดอล์ฟ ฮิตเลอร์ท่านผู้แห่งรัฐเยอรมันได้เสียชีวิตแล้ว

นักบินอวกาศ สามในสี่คนก็เสียชีวิตแล้วเช่นกันครับ

    

   

ในขณะที่การข่าวยังคงสับสนวุ่นวายและคลุมเคลืออยู่นั้น

ได้มีการายงานจากทางรัฐบาลแห่งรัฐเยอรมัน

คาดว่าน่าจะฝีมือของผู้ก่อการร้าย

   

   

   

ตอนนี้ทางเรากำลังรอข้อมูลต่างๆเพิ่มเติม

แต่กระนั้นคงยากที่พวกเราจะอดตั้งคำสงสัย

ที่ผุดขึ้นท่ามกลางเหตุการณ์นี้ไม่ได้ว่า

   

    

รัฐเยอรมันของพวกเราจะเดินไปทางไหนต่อจากนี้

   

  

และใครที่จะเป็นผู้นำใหม่ของเรา

แล้วอนาคตของพวกเราจะเป็นเช่นไรต่อไป!!

 

   

“อนาคตรึ?”

   

“ชั้นน่าจะถืออนาคตที่สมบูรณ์แบบนั้นเอาไว้ในมือได้…”
“วิสัยทัศน์ของชั้น มันชัดเจนราวกับฟ้าใสวันใหม่เลยล่ะ”

  

“จะไม่มีอีกแล้วไอเดียเล็กๆ หรือก้าวเล็กๆอีกต่อไป”

 

“ชั้นจะสร้างโลกใบใหม่ขึ้นมา”

 

     

   

“ถ้าไม่ติดไอ้พวกที่ยืนขวางทางของชั้น”

“พวกคิดคดเป็นกบฎ พวกฮีโร่ที่โลกไม่ยอมรับ”

 

    

“ไม่ใช่เพียงแต่พวกพันธุกรรมบกพร่องพวกนั้นเท่านั้น”

 

 

   

   

“แต่ยังรวมถึงไอ้พวก ทีมฮีโร่ที่ว่ากันว่าแข็งแกร่งที่สุดในโลกด้วย”

   

“และถึงแม้พวกมันไม่อาจจะเอาชนะชั้นได้”

“แต่พวกมันก็ขัดขวางชั้น ให้ไม่อาจบรรลุเป้าหมายที่ชั้นมีไว้กับโลกใบนี้”

  

 

   

“จากการที่พวกมันกวนประสาทชั้น”

 

“ยั่วโมโหชั้น”

“ทำให้ชั้นเดือดดาล”

   

“ในขณะที่พวกมันต่างล่วงหล่นให้แก่ หัตพระเจ้า ที่มีพลังที่ไม่สิ้นสุดนั้นเอง”

 

“ในที่สุด ชั้นก็ควบคุมตัวเองไม่ได้”

   

   

   

“เพียงช่วงเวลาสั้นๆ”

 

 

“ทีชั้นสัญเสีย การควบคุม ตนเอง”

 

 

“ทุกๆสิ่ง…”

 

“ก็ดับสิ้นลง”

   

   

“แต่คุณรู้มั๊ยว่าจะเกิดอะไรขึ้น”

“ถ้าคุณได้มอบทั้งพลังและเวลาของทั้งจักรวาลให้แก่พระเจ้า?”

   

“ในท้ายที่สุดแล้ว เขาก็จะเกิดความคิดบางอย่างขึ้นมา”

   

“เขาได้สร้าง The Bridge (สะพานเชื่อม) ที่เครื่องจักรที่ยิ่งใหญ่อลังการขึ้น”

    

   

“The Bridge นั้นได้ขยายเส้นแบ่งระหว่างความรู้ กับ ความไม่รู้ให้กว้างขึ้น”

“The Bridge นั้นสามารถหาคำตอบให้แก่คำถามที่ไม่อาจตอบได้”

   

“ชั้นอยากสร้างอนาคตที่แตกต่างจากที่อนาคตที่ชั้นได้ทำลายไป”

   

“The Bridge ได้เชื่อมต่อเข้ากับสิ่งปลูกสร้างที่ตั้งรกรากอยู่กล่องแห่งความจริงต่างๆมากมาย”

   

“เป็นสถานที่ที่ตั้งและคงอยู่นอกโครงสร้างโลกียะและจักรวาล”

   

“ที่แห่งนี้ กฎของความเป็นจริงทุกสิ่งไม่อาจใช้ได้”

 

“ถ้าเป็น ที่แห่งนี้ ชั้นสามารถทำงาน …เพื่อลบล้างความผิดพลาดของชั้นได้”

   

“เคียงคู่กับ คนอื่นๆ ที่เป็นตัวชั้นจากความเป็นอื่น”

   

“พวกเราเรียกที่นี่ว่า The Council”

   

“ชั้นเรียกคนเหล่านั้นว่า….”

 

“…..เหล่าพี่น้องของชั้น”

      

   

   

“แล้วงานใหญ่อะไรที่พวกเราจะทำด้วยกันได้งั้นรึ?”

    

  

“หากพวกเราร่วมมือกัน พวกเราสามารถที่จะแก้ไขทุกปัญหาทุกอย่างได้”

 

  

   

Fantastic Four ตอนต่อไป (#588)

   

  

 หลังจากสมาชิกของเหล่า Fantastic Four คนหนึ่งได้จากไป

เหล่าสมาชิกที่เหลือจะเป็นเช่นไร?

  

อย่าเพิ่งงงกันนะครับว่าทำไมผมถึงข้ามช๊อตมาเล่มนี้

พอดีผมเห็นว่าเนื้อหามันพอกล้อมแกล้มเอามาแทรกได้ครับ

ถือซะว่าเป็นบทฆ่าเวลาก็แล้วกันนะครับ^^

เจอกันเล่มหน้าจ้า