NIGHTWING #5-#6
เรื่อง : KYLE HIGGINS
ภาพ : TREVOR McCARTHY
วางจำหน่าย: มกราคม – กุมภาพันธ์ 2012
สำนักพิมพ์ : DC Comics
ไซโกะเผยโฉม!
..
“ข้าแต่ผู้ที่อยู่ระหว่างภพนี้และภพหน้า”
โซห์น่า: ข้าขอบัญชาให้เจ้าข้ามมา! ข้ามมา! มาเพื่อฟังคำบัญชาของโซห์น่าผู้นี้!
อาร์เครอน: ข้าตื่นจากหลับใหล ฝันร้ายหมดสิ้นไป – – เจ้าคือผู้ใด ผู้ปลุกข้า, อาร์เครอนผู้ยิ่งใหญ่?
โซห์น่า: ข้าคือโซห์น่า บุตรีแห่งเจเรเมียห์และเซียร่า!
อาร์เครอน: พันธสัญญาว่าไว้ หากเจ้าปรารถนาสิ่งใด ทุกคำขอนั้นไซร้ ข้าล้วนสนองให้ได้
โซห์น่า: ข้าอยากอยู่ร่วมกับชายผู้หนึ่ง เจ้าจงไปนำตัวเขามา
นอกเมืองนิว ออลีนส์, หลุยเซียน่า
..
ดิ๊ก เกรย์สันหรือไนท์วิง ออกสืบหาร่องรอยฆาตกรที่ไล่ล่าเขา ซึ่งทำให้เขากลับมาไม่ทันรถไฟออก
แต่ระดับไนท์วิงแล้วไม่มีพลาด เขาเหินจากยอดผาเข้าสู่รถไฟอย่างสวยงาม
จากนั้นเขาก็ปีนหน้าต่างกลับมายังห้องของเขา
เช้าวันต่อมา จิมมี่ ตัวตลกของคณะละครสัตว์ก็ได้รับจดหมายประหลาด เนื้อความว่า:
“ชะตากำหนดให้เราอยู่ร่วมกัน จิมมี่ อย่าได้ฝืนมันอีกเลย”
..
ท่าทางที่แปลกไปของจิมมี่ ทำให้ราย่าต้องเข้ามาถามว่าเขาเป็นอะไรรึเปล่า แต่เขาก็ปฏิเสธ
ขณะเดียวกัน ดิ๊กเองก็กำลังฝันร้าย เขาฝันเห็นวัยเด็กของตัวเองซึ่งเป็นผลจากการที่ถูกจู่โจมทางประสาทเมื่อครั้งที่ที่ปะทะกับเซน
ราย่ามาปลุกดิ๊กเพื่อให้เขาไปเช็คอุปกรณ์การแสดง ดิ๊กก็ว่าราย่าทำตัวห่างเหินไปตั้งแต่ได้พบกับบาร์บาร่า แล้วดิ๊กก็ย้ำว่าเขากับบาร์บาร่าไม่มีอะไรกันทั้งนั้น
คืนนั้น
..
ระหว่างช่วงการแสดง ดิ๊กสังเกตเห็นอาการวิตกของจิมมี่ จึงคิดจะไปหยิบน้ำมาให้เขาดื่ม
ทันใดนั้น ปิศาจอาร์เครอนก็บุกมาลักพาตัวจิมมี่ ดิ๊กพยายามขัดขวาง แต่ก็ถูกซัดจนหมอบ!
แต่คนอย่างไนท์วิงไม่มีทางยอมแพ้ง่าย ๆ หรอกน่า!
ดิ๊กรีบมุ่งหน้าตามไปอย่างเร็วรี่
ขณะเดียวกัน จิมมี่ที่หมดสติไปก็ค่อย ๆ ฟื้นขึ้นมา
เขาได้ถูกพันธนาการเอาไว้กับแท่นบูชายัญเรียบร้อยแล้ว!
จิมมี่: โซห์น่า ได้โปรดเถอะ!
โซห์น่า: เราต้องอยู่ร่วมกันตลอดกาล
จิมมี่: ไม่นะ นี่ไม่ถูกต้องนะโซห์น่า ลองคิดถึงครอบครัวของเธอ – –
โซห์น่า: ฉันไม่เหลืออะไรแล้ว เมื่อเธอจากไป
จิมมี่: เธอไม่ควรมายุ่งกับเรื่องชั่วร้ายแบบนี้!
โซห์น่า: สายไปแล้วล่ะ ฉันเซ่นสังเวยแด่ปิศาจไปแล้ว ฉันกับปิศาจผูกพันธสัญญาต่อกันแล้ว เจ้าปิศาจจะหลอมรวมให้จิตวิญญาณของเรากลายเป็นหนึ่งเดียว
แต่มีหรือที่ไนท์วิงจะยอม เขาจัดการหญิงสาวอย่างรวดเร็ว และเข้าปะทะกับปิศาจร้าย!
แต่ก็พลาดท่า!
ขณะเดียวกัน โซห์น่าก็ชูแหวนขึ้น
“ถึงเวลาแล้ว!”
..
ทันใดนั้น ร่างของจิมมี่ก็ถูกดูดเข้าไปในแท่นบูชายัญ พร้อมกับปรากฏสัญลักษณ์ประหลาดขึ้นมา!
สถานการณ์กำลังวิกฤติ ดิ๊กจึงตัดสินใจขั้นเด็ดขาด เขากระโดดขึ้นไปบนแท่นพิธี
เขาล่อให้เจ้าปิศาจกระโจนเข้าหาเขา
โครมมม!
..
ดิ๊กกระโดดหลบทำให้เจ้าปิศาจพุ่งชนแท่นบูชายัญเข้าอย่างจัง ทุกอย่างพังพินาศในพริบตา!
โซห์น่า: ม่ายยยยยยย!!!
โซห์น่า: มันเกิดอะไรขึ้นกันนี่!?
ดิ๊ก: ผมคิดว่า… พันธสัญญายกเลิกแล้วล่ะ
โซห์น่า: ไม่! เจ้าต้องตายเพื่อชดใช้!
ดิ๊ก: ฝันไปเถอะจ้ะ… ไม่ใช่คืนนี้หรอก
ดิ๊ก: คุณโอเครึเปล่า?
จิมมี่: คิดว่านะโออยู่อ่ะนะ
ดิ๊ก: ว่าแต่แท่นบูชายัญนั่นคือหลุมศพครอบครัวของแม่นี่ใช่รึเปล่า? มันทำให้เธอสามารถควบคุมปิศาจได้สินะ
จิมมี่: ไม่นะ โซห์น่า แปลว่าเธอใช้วิญญาณของพ่อแม่ – – แลกเปลี่ยนกับปิศาจงั้นเหรอ?
โซห์น่า: นั่นก็เพื่อเรา จิมมี่ เพื่อเราสองคน
จิมมี่: ผมไม่เคยเจอพวกนักสู้ชุดรัดรูปแบบคุณมาก่อนเลย คุณมาทำอะไรแถวนี้?
ดิ๊ก: บังเอิญเดินผ่านมาพอดีน่ะ
จิมมี่: คุณเลยโผล่มาช่วยผม?
ดิ๊ก: ก็มันเป็นงานของผมนี่หว่า เอาล่ะ ตำรวจกำลังจะมาแล้ว – – ก่อนจากกัน ขอถามซักหนึ่งคำถามนะ
จิมมี่: อะไรหรือครับ?
ดิ๊ก: ก็ไม่อยากเจ้ากี้เจ้าการหรอก แต่ดูท่าแหวนนั่น – – แหวนที่อยู่ในมอคุณนั้นกำลังทำให้คุณเจ็บปวดอยู่รึเปล่า?
จิมมี่: อย่างที่คุณว่านั่นแหละครับ – – มันเป็นสิ่งของที่เคยมีความหมายต่อผมน่ะ
แล้วไนท์วิงก็จากไป ทิ้งให้อดีตคู่รักทั้งสองเคลียร์กันเอง…
ดิ๊ก: เมื่อคืนเกิดอะไรขึ้นหรือครับ?
จิมมี่: หมายถึงเรื่องอะไร?
ดิ๊ก: ตอนที่ผมเดินไปหยิบน้ำ พอกลับมาคุณก็หายไปแล้ว ว่าแต่คุณรู้สึกดีขึ้นรึยัง?
จิมมี่: ไม่เลย
ดิ๊ก: ขอโทษครับจิมมี่ แต่ถ้ามีอะไรให้ผมช่วยล่ะก็…
จิมมี่: ฟังนะดิ๊ก… ฉันไม่รู้ว่านายคิดยังไงถึงได้กลับที่คณะละครสัตว์นี่อีกครั้ง แต่ฉันขอแนะนำ – – บางที เรื่องที่ผ่านไปแล้วก็ควรทิ้งให้มันเป็นเพียงอดีต เรื่องบางเรื่องน่ะ สมควรจะถูกฝังไว้ตลอดกาล
จิมมี่: จำใส่สมองเอาไว้ เข้าใจมั้ย?
..
“แปลว่ามันเจอสมุดรายชื่อแล้วสินะ?”
“ใช่แล้วล่ะ”
“มันไขเรื่องทั้งหมดออกรึยัง?”
“ยังไม่ได้อะไรเท่าไหร่”
ไซโกะ: ดีแล้ว เพราะหน้าที่ของพวกเรา – – คือการทำให้มันตกตะลึง
ไซโกะ: เธอว่าเราควรเปลี่ยนใจรึเปล่า?
ราย่า: ไม่ เราจะไม่เปลี่ยนใจ
ไซโกะ: ก็ดี ทีนี้ก็เหลือแค่กลับไปยังก็อทแธม ฉันอยากเห็นความซื่อสัตย์ของเธอ
ราย่า: ฉันซื่อสัตย์กับเธอร้อยเปอร์เซ็นต์… เรย์มอนด์
เรย์มอนด์: ดี อย่างนั้นเรามาร่วมกันแสดงในสิ่งที่พวกมันจะไม่มีวันลืมกันเถอะ
..
เพื่อนรักหักเหลี่ยมโหด! ที่แท้ไซโกะ นักฆ่าลึกลับคือเรย์มอนด์ เพื่อนที่ดิ๊กคิดว่าตายไปแล้วนั่นเอง!
ออสติน, เท็กซัส
..
“พวกแกทำให้การมาเยือนเท็กซัสของฉันเต็มไปด้วยความอบอุ่นเชียวล่ะ”
ขึ้นเดือนใหม่ เข้าเมืองใหม่
แต่เรื่องราวยังคงเดิม ๆ
ผมอาศัยอยู่กับคณะลัครสัตว์แฮลี่นับตั้งแต่คืนที่เขายกเป็นมรดกให้แก่ผม
นับตั้งแต่คืนที่นักฆ่าชื่อไซโกะหาว่าผมเป็น “ฆาตกรเลือดเย็นแห่งก็อทแธม”
และนับตั้งแต่คืนที่ไอ้นักฆ่าคนเดิมนี่แหละ สังหารคุณแฮลี่เพื่อซ่อนความลับ “หัวใจแห่งละครสัตว์” เอาไว้
ผมสาวไปจนพบสมุดบันทึกโบราณที่จารึกชื่อของผมอยู่ในนั้น แต่ยังไม่พบวี่แววของไซโกะ
ทว่าผมแน่ใจว่าเรื่องใหญ่กำลังจะตามมา เพราะว่ามันรู้แล้วว่าผมคือไนท์วิง
ผมตามรอยมาจนถึงที่นี่ และได้พบนายช็อกส์คนนี้ พี่แกเป็นสมุนมือขวาของนาย เทอร์เรนซ์ คล้าก “เอเย่นต์รับหานักฆ่า” ผู้กว้างใหญ่ในแถบตะวันตก ตาเทอร์เรนซ์คนนี้แกชอบดูปลามาก ๆ … แต่ถึงอย่างนั้นก็เถอะ ผมไม่เห็นว่าแกจำเป็นต้องสร้างตู้ปลาไว้ใต้ฟลอร์เต้นรำเลย
นายช็อกส์ถูกล่อให้ทุบตู้ปลาจนแตก ทำให้ไฟฟ้าชุดเกราะของมันลัดวงจร!
จากนั้น ดิ๊กก็เริ่มใช้สูตรเดิมเพื่อเค้นความลับจากเทอร์เรนซ์
เทอร์เรนซ์: หมอนั่น… ทำงานให้ฉันแค่ครั้งเดียว! ฉันมีเบอร์เขา… แต่ดูเหมือนเบอร์จะถูกระงับไปแล้ว! ได้ข่าวว่าเขากำลังทำงานส่วนตัวอยู่
ดิ๊ก: งานอะไร?
เทอร์เรนซ์: ไม่รู้โว้ย! ช่วยลากฉันขึ้นไปก่อนเถอะ เดี๋ยวฉันจะเอาเบอร์ที่มีให้แก! ลากฉันขึ้นไป!
ผมแกะรอบจากเบอร์นั่นแม้จะรู้ว่าไม่ได้อะไร ไซโกะซ่อนตัวอยู่นานแล้ว มันคงไม่รับสายจากคนเก่า ๆ แน่นอน ดูเหมือนว่ามันกำลังคร่ำเคร่งกับงานส่วนตัวซึ่งไม่รู้ว่าคืออะไร คำถามที่ยังคงค้างอยู่ในใจของผมก็คือ – –
มันกำลังรออะไรอยู่?
เรย์มอนด์: รู้ใช่มั้ยว่าจะพูดยังไง?
ราย่า: ฉันรู้แหละน่า เรย์มอนด์ ว่าแต่เธอจะทำยังไงกับไบรอัน แฮลี่?
เรย์มอนด์: ฉันรับปากหมอนั่นว่ามันจะได้คณะละครสัตว์คืนเมื่อดิ๊กตาย… ไบรอันจะหุบปากไว้สนิท และไม่เห็นอะไรเลย
ราย่า: เราจะใช้แผนนี้จริงเหรอ?
เรย์มอนด์: อย่าลืมสิ ที่มันกลับมาเป็นเพราะเราล่อมันมา ไม่ใช่เพราะมันรักเธอหรอกนะ ราย่า
ราย่า: ก็ได้
เรย์มอนด์: ฟังนะ… ฉันรู้ว่าเรื่องนี้อาจจะโหดร้ายไปหน่อย – – แต่ทุกคนมีส่วนต้องรับผิดชอบเหมือนกับดิ๊ก เกรย์สัน นี่เป็นความจริงที่ไม่มีวันเปลี่ยน จะเหลืออยู่ก็เพียงแค่เธอกับฉัน ราย่า…
“… เหลือเพียงเราอย่างที่เป็นมาเสมอ”
คืนนั้น ราย่ามาหาดิ๊กพร้อมกับโบรชัวร์แผ่นหนึ่ง ที่จริงแล้วทางคณะละครสัตว์แฮลี่กำลังวางแผนจะจัดการแสดงรอบพิเศษเพื่ออุทิศให้แก่พ่อแม่ของดิ๊กที่ล่วงลับไปแล้วที่ก็อทแธม
แต่ดิ๊กกลับไม่ชอบใจนัก เขาเชื่อว่าไซโกะจะฉวยโอกาสนี้บุกจู่โจมเขา
ผมรู้แล้ว… รู้แจ่มแจ้งแดงแจ๋เชียวล่ะ
นี่สินะ เหตุผลที่ไซโกะยังไม่โผล่หัวมาซักที มันกำลังรอเวทีที่ยิ่งใหญ่พอสำหรับมัน
ดิ๊กเรียกประชุมชาวคณะทั้งหมดเพื่อยกเลิกแผนการจัดการแสดง แต่ทางคณะยืนกรานว่าการแสดงจะต้องมีขึ้นเพราะได้โปรโมทออกไปแล้ว
ขณะเดียวกันที่กรุงก็อทแธม ตำรวจท้องที่พบศพชายสองคนถูกกระหน่ำตีจนตาย และในที่เกิดเหตุ พวกเขาพบอาวุธสังหารหล่นอยู่ ซึ่งมันก็คือกระบองคู่ใจของไนท์วิงนั่นเอง!
สามวันต่อมา เรากลับมาจัดการแสดงที่ก็อทแธม
แต่จิตใจของผมไม่ได้จดจ่ออยู่กับการแสดงครั้งนี้เลย ผมห่วงเรื่องที่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นที่นี่มากกว่า ถ้าไซโกะจะโจมตีจริง ๆ มันต้องเข้ามาจากทางที่ผมอยู่ นี่เป็นจุดยุทธศาสตร์ที่ดีที่สุด เป็นผมก็จะเลือกใช้ทางนี้
แต่ถึงผมจะมีเครื่องตรวจจับความเคลื่อนไหวและยามรักษาความปลอดภัยชั้นเยี่ยม แต่เรื่องไม่คาดฝันก็อาจจะเกิดขึ้นได้ โถ่เอ๊ย ทำไมถึงต้องจัดงานอย่างนี้ขึ้นมาด้วยนะ?
“เป็นรูปถ่ายครอบครัวที่ดูอบอุ่นดีนะครับ”
อัลเฟร็ด: คุณหนูริชาร์ด
ดิ๊ก: อัลเฟร็ด! … พวกเขาลากคุณมางานนี้ด้วยเหรอเนี่ย?
อัลเฟร็ด: ใช้คำว่า “ลาก” ก็ออกจะเกินจริงไปนะขอรับคุณหนู ผมคงต้องขอโทษก่อน เพราะคงไม่ได้อยู่ชมการแสดงจริง ตอนนี้คุณหนูบรู๊ซหายสาบสูญไป ผมต้องเตรียมความพร้อมอยู่เสมอเผื่อเขากลับมา
ดิ๊ก: นี่แหละ เหตุผลที่พวกเราทุกคนรักคุณ อัลฟี่ – – คุณคอยช่วยเหลือพวกเราตลอดเวลาที่เราต้องการ
หลังจากคุยกันอีกนิดหน่อย อัลเฟร็ดก็กลับ การแสดงก็เริ่มขึ้น…
ดิ๊กคอยระวังการจู่ฌจมของไซโกะอยู่หลังเวที กระทั่งตัวตลกจิมมี่ผลักเขาออกไปกล่าวเปิดงาน
ดิ๊ก: สวัสดีครับ… ผมไม่ได้เตรียมตัวมาพูด แต่… เอ่อ
ดิ๊ก: ผมชื่อริชาร์ด เกรย์สัน… ผมคงต้องขอขอบคุณทุกท่านที่มาชมในคืนนี้… ขอบคุณที่ยังคงคิดถึงพ่อแม่ของผม – – แมรี่และจอห์น เกรย์สัน
ดิ๊ก: ผมอาจไม่ใช่ลูกที่ดีเท่าไหร่ เพราะผมไม่สามารถสะสางสิ่งที่พ่อแม่ทิ้งไว้ให้ได้ด้วยตัวเองเลย แต่เมื่อผมมายืนอยู่บนนี้ มองดูทุกอย่างที่ชาวคณะแฮลี่ได้ร่วมกันสร้างสรรค์ขึ้น… มันทำให้ผมรู้สึกว่าพ่อแม่จากผมไปแล้ว แต่ครอบครัวไม่เคยจากผมไปไหน
ดิ๊ก: และความช่วยเหลือของพวกเขาไม่มีสิ่งใดจะแลกได้… ขอให้สนุกกับการแสดงในคืนนี้นะครับ
ดิ๊กกลับเข้ามาหลังเวที และพบว่าเครื่องตรวจจับความเคลื่อนไหวตรวจพบร่องรอยผู้บุกรุกเข้าแล้ว!
ไซโกะปรากฏตัว! ทันทีที่โผล่มานักฆ่าผู้มีกรงเล็บก็ฉะกับไนท์วิงทันที!
ดิ๊ก: ตามมาสิ – – ไปฉะกันข้างนอกดีกว่า นี่เป็นเรื่องของแกกับฉัน
เรย์มอนด์: วะ! นี่แกยังไม่เข้าใจอีกเหรอ? แกทำให้ฉันแปลกใจอีกแล้ว
เรย์มอนด์: แกน่ะถูกกำหนดให้เป็นฆาตกรเลือดเย็น… ไม่ใช่นักสืบหรอก
ดิ๊ก: เรย์มอนด์! … แต่นาย…
เรย์มอนด์: ตายไปแล้วสินะ? ใช่แล้วดิ๊ก… ฉันเคยเป็นทั้งเพื่อน ทั้งครอบครัวของแก – –
เรย์มอนด์: จนกระทั่งแกฆ่าฉันทั้งเป็น!
เรย์มอนด์: พวกมันโผล่มาจากความมืด มันพาตัวฉันไป ดิ๊ก… พวกมันลักพาตัวฉันไป… ทำลายชีวิตของฉัน
เรย์มอนด์: มันทำให้ฉันกลายเป็นแบบนี้ มันเป็นความผิดของแก…
เรย์มอนด์: และเป็นความผิดของทุก ๆ สิ่งในที่แห่งนี้
“ไม่!”
..
ตอนต่อไป
เปิดโปงโฉมหน้าที่แท้จริงของคณะละครสัตว์เก่าแก่!
..
พูดคุยกันนิดนึง
เชื่อว่าตอนนี้ เมื่อมีสปอยล์หัวเรื่องในเครือแบทแมนหลาย ๆ หัว ต้องมีหลายท่านงงกันแน่ ๆ เลยว่าไทม์ไลน์มันเป็นอย่างไร? แล้วตอนไหนคือตอนปัจจุบัน? จึงขออธิบายตรงนี้อีกรอบครับ
ตอนนี้ คอมิคทุกหัวของ DC Comics – New 52 เข้าสู่เล่มที่ #9 กันแล้วครับ โดยเล่มที่ #9 ของหัวเรื่องในเครือแบทแมนจะคาบเกี่ยวกันในเหตุการณ์ Night of the Owls ซึ่งเปิดฉากขึ้นใน Batman #8 เป็นเล่มแรก ซึ่งพี่ Voeten ได้ทำสปอยล์เอาไว้แล้ว รวมทั้งได้ทำสรุปเหตุการณ์เล่ม #1 – #7 เอาไว้แล้วด้วยครับ
แต่นอกจากหัว Batman แล้ว อีกหัวเรื่องหนึ่งที่เกี่ยวพันและปูเรื่องราวสู่เหตุการณ์นี้โดยตรงก็คือ Nightwing ซึ่งกระผมกำลังปั่นสปอยล์อยู่ (ฮา) เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในเล่ม Nightwing เกิดขึ้นคู่ไปกับเหตุการณ์ในหัวเรื่อง Batman แบบเล่มต่อเล่ม ฉะนั้นผมจึงเลือกปั่นซีรี่ย์ Nightwing ก่อนซีรี่ยอื่น ๆ ที่ดองไว้ เพื่อที่จะได้ปูเรื่องราวสู่ Night of whe Owls และจะได้ไล่ตามเล่มล่าสุด (เล่ม #9) ทันครับ
ท่านที่คิดจะติดตามเหตุการณ์รัตติกาลฮูกให้ครบถ้วน ให้อ่านตาม Checklist ข้างล่างนี้ก็พอครับ เล่มที่นอกเหนือจากนี้ไม่จำเป็นต้องสนใจ (ฮา)
และสำหรับ Batman #9 ซึ่งเป็นเล่มหลักของเหตุการณ์เล่มต่อไป สามารถติดตามจากพี่ Voeten ต่อไปได้ในเร็ว ๆ นี้ครับ
ขอบคุณที่ติดตามรับชมกันอีกครั้งครับ ..
คิดไว้แล้วว่าเรยา เอ้ยราย่า ต้องมีอะไรไม่ชอบมาพากล ความจริงปรากฎเลยไม่ค่อยแปลกใจเท่าไรนัก
แหม๋มาหลอกให้ดิ๊กตายใจซะ แต่ก็ดีแล้วล่ะ เพราะส่วนตัวเชียร์ให้บาร์บกับดิ๊กกับมาคบกันอีก ฮ่าาาาาาาา
ขอบคุณมากครับ
เรย์มอนด์ มาแทนดิ้กเข้ากับสภาฮูกแน่ๆเลยแฮะเพราะไปอยู่ในรายชื่อนั้นน่ะ
กรรม
ราย่า มิน่าดูติดดิ๊กจังเลย
เข้ามา เพราะแบบนี้นีเอง
มิน่า พวกฮีโร่ ถึงได้กันเอง มันดูน่าไว้วางใจกว่าคนอื่นอื่น แบบนี้เสียอีกสินะ
เรย์มอนด์ถ้าทางเก่ง มาก ดิ๊คโดนดีแน่
ซับซ้อนซ่อนเงื่อนเพื่อนทรยศจริงๆ