DC Comic : Grifter 08 : ไม่เหลืออะไรให้เสียอีกแล้ว

เรื่อง : Nathan Edmonson
ภาพ : Danial Sampere, Dave Beaty
วางจำหน่าย: 11 เมษายน 2012
สำนักพิมพ์ : DC Comics

Cole Cash ได้พบกับ Max น้องชายของเขาอีกครั้งหนึ่ง แต่ทว่า…มันจะกลายเป็นการพบกันครั้งสุดท้ายก่อนจะต้องจากกันชั่วนิรันดร์

.
.
.
เปิดเรื่องมาที่ท่าอากาศยาน Charles De Gaulle ประเทศฝรั่งเศส

Cole Cash และ Sofia คู่หูของเขาที่เสร็จธุระกับที่นี่แล้วกำลังจะขึ้นเครื่องบิน

“โลกของฉันมันเปลี่ยนไปหมด”
“ตั้งแต่ที่ฉันได้รู้ถึงการมีตัวตนของพวกสตอร์มวอท์ช”
“ตั้งแต่ที่ฉันรู้ว่าพวกเดโมไนท์มีอำนาจมากขนาดไหน”
“ฉันรู้ว่าลำพังตัวฉันไม่มีทางรับมือพวกมันได้”
“พวกซุปเปอร์ฮีโร่ตามล่าฉัน…ทุกคนต่างก็ต้องการให้ฉันตาย”
“พวกเดโมไนท์มันพรากทุกสิ่งทุกอย่างไปจากฉัน…มาตอนนี้พวกมันก็ได้พรากเอาใจที่จะสู้ของฉันไปอีก”
“ฉันน่าจะรู้ว่าพวกมันจะยังไม่ยอมหยุดพรากสิ่งที่ฉันมีไปจากฉัน”

ทันใดนั้นชายคนหนึ่งที่โดนพวก Daemonite สิงสู่ก็ประกาศตัวขึ้นและกดปุ่มระเบิดที่พันตัวมันอยู่!!

แรงระเบิดฉีกผนังเครื่องบินจนเป็นรูโหว่!

เครื่องบินที่เสียหายอย่างหนักก็ไม่อาจบินต่อไปได้อีก และสุดท้ายก็ตกลงมาพังยับที่กลางกรุงปารีส!!

Cole รอดมาได้…แต่ Sofia ไม่โชคดีเท่าเขา…

ขณะเดียวกัน พวก Daemonite ก็ตามมาถึงแล้ว

Cole ท้าพวกมันให้เข้ามาฆ่าเขา แต่เมื่อเขาเห็นร่างของผู้ที่เดินเข้ามาเขาก็ต้องตกตะลึง เพราะมันคือ Max Cash น้องชายของเขาเอง!?

Cole : แม็กซ์? ไอ้น้องชาย นี่นายมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง…ก็นายตายไปแล้วนี่!

ทว่า…เสียงที่ออกมาจากปากของร่างที่อยู่เบื้องหน้ากลับไม่ใช่ของน้องชายของเขา!

Myev : ตอนนั้นเจ้าทิ้งร่างนี่ให้ตายอยู่ใต้เศษซากของคอปเตอร์ ดังนั้นจึงทำให้ข้า มเยฟผู้นี้เข้าไปในร่างของมันและช่วยมันออกมาได้ไงล่ะ
(เหตุการณ์ในเล่ม 4)

ว่าแล้วมันก็ชักปืนออกมายิง Cole

Myev : มันเป็นความผิดพลาดของเจ้าเอง

Cole โดนยิงจนทรุดลงไป แต่เมื่อ Myev กำลังจะปิดบัญชีกับเขา Cole ก็เอาหน้ากาก Grifter ขึ้นมาสวมแล้วเริ่มโต้กลับ!

Cole : ฉันจะไม่ฆ่าแกหรอก ถึงแม้ว่าแกที่อยู่ข้างในจะไม่ใช่แม็กซ์ก็ตาม แต่แกก็จะไม่ได้ความสะใจจากการฆ่าฉันแน่เหมือนกัน

Myev : ความกลัวตายก็คือจุดอ่อนของเจ้าไงล่ะโคล ความกลัวของเจ้าคือสาเหตุที่เจ้าพลาดซ้ำแล้วซ้ำอีก

แม้ Grifter จะมีความสามารถพอจะรับมือ Myev ได้ไม่ยาก แต่ยังไงเสียร่างที่มันสิงสู่ก็เป็นของน้องชายของเขา เขาจึงไม่อาจตัดใจฆ่ามันได้

และความลังเลนั้นก็ทำให้เขาพลาด

Myev : เจ้ากลัวที่จะสูญเสียเหล่าผู้ที่ใกล้ชิดกับเจ้า และกลัวการที่เจ้าจะปกป้องพวกนั้นไม่ได้

Myev : แต่พวกเราไม่กลัว เราไม่กลัวที่จะเผยตัวตนของเราออกมาให้พวกชาวโลกรู้แล้วด้วยซ้ำ

Myev : เจ้ากลัวความตาย! พวกเจ้าทุกคนต่างก็กลัวที่จะต้องตาย!

“ฉันกลัวจนลนลาน”
“ฉันหวาดกลัวสงคราม และฉันก็ได้หนีจากการเป็นทหารมา”
“ฉันกลัวที่จะต้องสูญเสียเกรตเช่น และฉันก็สูญเสียเธอไปจริงๆ”
(เหตุการณ์ในเล่ม 6)

Grifter วิ่งหนีไปตามถนนจนมาถึงหอไอเฟล

“ฉันหวาดกลัวพวกเดโมไนท์ และเพราะเป็นเช่นนั้นฉันถึงหยุดพวกมันไม่ได้”
“ฉันปิดซ่อนความกลัวไว้ด้วยหน้ากากผ้าสีแดงนี้”
“และฉันก็พยายามอย่างสุดกำลังที่จะเอาชีวิตรอด”
“พวกมันทำให้ฉันกลัวได้ถึงขนาดนั้น”
“แต่พวกมันจะไม่มีทางทำให้ฉันกลัวขนาดยอมฆ่าน้องชายของฉันเองด้วยแน่”

Grifter หนีขึ้นไปบนหอคอย

“ฉันเริ่มเห็นฉากต่างในชีวิตของฉันมาลอยอยู่ตรงหน้า”
“ฉันจะปัดมันให้เป็นเพราะอาการขาดน้ำก็ได้”
“แต่จริงแล้วฉันรู้ว่าชีวิตของฉันมันจบไปตั้งแต่ก่อนหน้านี้แล้ว”
“หรืออย่างน้อยมันก็เริ่มที่จบลง เหมือนกับบ่อน้ำที่กำลังค่อยๆเหือดแห้งไป”
“พวกเดโมไนท์มันทิ่มแทงเข้าไปที่แผลเก่าที่ไม่มีวันหายในใจของฉัน และเลือดก็ไหลออกมาไม่หยุดยั้ง”
“แล้วทำไมฉันถึงยังดิ้นรนอยู่อีกล่ะ?”

Myev และพวก Daemonite ตัวอื่นๆปีนหอคอยตามเขาขึ้นมา

Myev : รู้ไหม ข้าชอบที่เจ้าทำให้ข้าต้องไล่ล่าแบบนี้จริงๆ เพราะมันทำให้ข้าตื่นเต้นมาก

“…ฉันเข้าใจแล้ว เพราะแม็กซ์นั่นเอง”
“เขายังอยู่ในร่างนั้น ที่ไหนสักแห่ง และฉันจะไม่ยอมหยุดจนกว่าจะช่วยปลดปล่อยเขาได้”

Grifter นั่งลง และรอ

“เหลือแค่สองนัดแล้ว ฉันจะฆ่าเจ้ามเยฟ และค้นหาแม็กซ์ที่อยู่ในตัวมันให้เจอ”
“ถ้าเจ้านั่นคือตัวที่มาถึงก่อนตัวอื่นน่ะนะ”

Grifter : ไงแม็กซ์ นายวิ่งเร็วกว่าฉันเสมอจริงๆล่ะนะ

Myev : ข้าไม่ใช่แม็กซ์

Grifter : ฉันรู้ว่านายอยู่ในนั้นแม็กซ์ ฉันรู้ว่านายได้ยินฉัน

Myev : มันไม่ได้ยินเจ้าอีกแล้ว ข้าครอบครองร่างนี้แล้ว ไม่มีแม็กซ์อีกต่อไปแล้ว

Myev : แต่ข้าก็อยากให้มันเห็นสิ่งที่ตาข้าเห็นนี่เหมือนกัน จะได้ให้มันดูเจ้าทรมาณเพื่อชดใช้ให้แกเหล่าเดโมไนท์ที่เจ้าฆ่าไป

มันบีบคอของ Grifter แล้วยกเขาขึ้นเหนือพื้น

Myev : ข้าจะควักหัวใจของเจ้าออกมา แล้วจากนั้นข้าจะนำมันไปถวายให้กับท่านคูเรต เพื่อแสดงให้เห็นว่าไม่มีใครรอดพ้นจากกฎที่ท่านตราไว้ไปได้

“แม็กซ์…จากไปแล้วจริงๆ”
“ฉันไม่มีอะไรเหลืออยู่อีกแล้ว”

Grifter : ฉันพร้อมที่จะตายแล้ว

ขณะที่ Grifter หมดอาลัยตายอยาก พวก Daemonite ตัวอื่นๆก็ตามมาถึง

Myev : เชิญชมดูได้เลยพี่น้องทั้งหลาย นี่จะเป็นภาพแห่งความทรงจำไปอีกนานแสนนาน

แต่ทันใดนั้นเอง เสียงที่คุ้นเคยก็ดังขึ้นในหัวของ Grifter!

{โคล ฉันอยู่นี่}

และนั่นก็ทำให้เขาเหมือนมีกำลังขึ้นมาอีกครั้งหนึ่ง

Grifter : ฉันได้ยินนายแล้วน้องชาย

ว่าแล้วเขาก็ผลัก Myev เข้าไปในลิฟต์ และปิดประตูทันที

Grifter : บอกมา ฉันจะฆ่าแกพร้อมกับเอาแม็กซ์ออกมาได้ยังไง

Myev : เจ้าทำไม่ได้หรอก

Grifter : บอกมา!!

Myev : พวกเราเดโมไนท์ครอบครองทุกอย่างแล้วโคล

Myev : ไม่มีทางขัดขืนพวกเราได้ ไม่มีทางที่จะรอดไปได้

Grifter : แม็กซ์ยังไม่ตาย!

หลังจากเตะกวาดขาจนมันล้มลง Grifter ก็เข้าไปเอาปืนจ่อมันอีกครั้ง แต่ครั้งนี้ เขาถามน้องชายเขาที่อยู่ในนั้นโดยตรง

Grifter : ฉันได้ยินที่นายพูดนะแม็กซ์ บอกมาทีว่าจะเอานายออกมาได้ยังไง?!

{พอเถอะ โคล}

Grifter : อะไรนะ?

{ฉันบอกให้นายพอได้แล้ว}
{ถ้านายได้ยินฉัน ก็ฟังให้ดี}
{ฉันอยู่ที่นี่จริง แต่มันจบแล้ว ปล่อยวางเรื่องของฉันซะเถอะโคล}
{ฆ่ามันเดี๋ยวนี้เลย}

Myev : อะไร? เกิดกลัวขึ้นมาอีกแล้วเรอะ?

(ดูเหมือนว่า Daemonite จะรับโทรจิตของมนุษย์ไม่ได้ แต่ Grifter สามารถรับได้ทั้งของมนุษย์และ Daemonite)

Grifter : หมายความว่ายังไง?

Myev : นี่เจ้าพล่ามอะไรอยู่?

{ส่วนหนึ่งของฉันยังคงอยู่ แต่ก็เป็นแค่ส่วนน้อยเท่านั้น ฉันมันเกินจะช่วยได้แล้ว มันจบแล้ว}
{ทีนี้ก็จงฆ่ามันได้แล้ว ไอ้คนขี้ขลาดเอ๊ย}

Grifter : ฉันทำไม่ได้

Myev : ที่ว่าไม่ได้น่ะมันอะไรกัน?

{นายต้องทำให้ได้สิ ถ้านายทำไม่ได้ ฉันก็ต้องดูมันฆ่านายแทนนะ}

ลิฟต์มาถึงชั้นชมวิวด้านบนของหอคอย เมื่อประตูลิฟต์เปิดออก ชายผู้ซึ่งสูญเสียทุกสิ่งทุกอย่างไปแล้วก็ก้าวออกมาอย่างแช่มช้า

ที่ในลิฟต์ ร่างของร้องชายของเขากองอยู่กับพิ้น ที่ผนังมีเลือดสีฟ้ากระเซ็นไปทั่ว พวก Daemonite จะไม่มีทางเอาศพของน้องเขามาใช้ประโยชน์ได้อีกต่อไปแล้ว!

“พวกมันพรากเอาทุกสิ่งทุกอย่างไปจากฉัน”
“ตอนนี้ไม่มีสิ่งใดเหลืออยู่อีกแล้ว”
“พวกมันจะเอาตัวฉันไปด้วยก็ได้”
“พวกมันจะเอาชีวิตฉันไปก็ได้”

“…แต่ฉันจะให้พวกมันต้องลำบากอย่างแสนสาหัสไปเลย”

ทันใดนั้นเขาก็กระโดนลงมาจากหอคอย!!

และบัดนี้ การต่อสู้ของชายผู้ไม่มีสิ่งใดเหลือจะให้เสียอีกแล้วก็เริ่มขึ้น พร้อมกับเสียงปืนและเลือดที่สาดกระเซ็นบนหอคอยเหล็กกล้าแห่งนี้!!

ตัดมาที่เมือง Seatle รัฐ Washington

Tsavo หนึ่งในระดับผู้นำของ Daemonites ที่แฝงตัวอยู่ในบริษัท Q-Core กำลังรอฟังรายงานอยู่

Ynos : ซาโว่! ท่านรู้ข่าวเรื่องของมเยฟหรือยัง?

Tsavo : ข้ารู้แล้ว ข้าดูสิ่งที่เกิดขึ้นผ่านทางตาของมันเองเลยเชียวละ

Ynos : แล้วท่านต้องการจะให้ดำเนินการเกี่ยวกับกริฟเตอร์ยังไงต่อไปดี? ในเมือมเยฟทำพลาดเช่นนี้..

Tsavo : ข้าไม่ได้กะให้มเยฟทำอะไรนอกเหนือจากสิ่งที่มันทำไปเรียบร้อยแล้วหรอก

Tsavo : มันทำให้โคล แคชโกรธแค้นจนสุดขีด และนั่นจะช่วยทำให้มันพร้อมใช้งานแล้ว

Tsavo : นี่คือสิ่งที่เราอยากให้มันเป็นล่ะ ยนอส นี่คือสิ่งที่เราต้องการให้แคชมันทำ ตั้งแต่ตอนที่เราจับมันมาเมื่อตอนมันอยู่ในนิวออร์ลีนส์แล้ว มันกำลังเริ่มที่จะเรียนรู้ว่ามันมีสิ่งที่จะใช้เอาชนะแบล็คคูเรต รวมทั้งเดโมไนท์ตัวอื่นๆให้กับเราอยู่ในตัวมัน

Tsavo : สิ่งที่มันยังขาดไปจนถึงตอนนี้ก็คือความยินยอมพร้อมใจที่จะตาย…และตอนนี้เมื่อมันไม่สนใจความเป็นความตายของตัวเองอีกแล้ว ก็จะไม่มีอะไรจะหยุดมันได้อีก

สิ่งที่เกิดขึ้นกับ Cole ตั้งแต่เริ่มซีรีย์นี้คือแผนที่ Tsavo วางไว้มาตั้งแต่ต้น?! แล้วที่มันว่า Cole มีสิ่งที่จะใช้เอาชนะพวก Daemonite ตัวอื่นๆให้กับมันได้นั้นมันหมายความว่ายังไง?!

โปรดติดตามตอนต่อไป!!

แถมนิดกับสปอยเล็กน้อยของ Superman ต่อจากคราวที่แล้ว

จู่ๆ Superman ก็พบว่าตัวเขาอยู่ในโลกที่ทุกคนต่างก็เกลียดชังและตามล่าเขา

มันเป็นผลจากการที่ Helspont Daemonite ผู้ทรงพลังมหาศาล ใช้เครื่องมือของมันทำให้เขาเห็นภาพ เพื่อเกลี้ยกล่อมเขาว่าไม่ว่าเขาจะทำเพื่อพวกชาวโลกขนาดไหน สักวันหนึ่งพวกนั้นก็จะหันมาเล่นงานเขาเพราะกลัวและระแวงในพลงของเขา เช่นเดียวกับในภาพที่มันให้เขาได้เห็น

แต่อย่าง Superman นั้นไม่มีทางโดนวายร้ายมาเกลี้ยกล่อมให้เข้าสู่ฝ่ายมืดได้อยู่แล้ว ดังนั้นทั้งสองจึงซัดกันอีกรอบ

ในระหว่างต่อสู้กัน Helspont ได้เห็น Superman แสดงความเมตตาให้กับคู่ต่อสู้ และนั่นก็ทำให้มันตัดสินใจว่าเขานั้น “อ่อนแอ” เกินไปจนไม่คู่ควรจะมาทำงานรับใช้มัน

(หลังจากซัด Superman ลงไปกองแล้ว Helspont ก็คิดว่าจะลองไปทาบทามพวก Green Lantern ชาวโลกแทนดู)

แต่ทันใดนั้น

Superman ก็พุ่งเข้าชนภูเขาอย่างแรงจนภูเขาแหลกเป็นเสี่ยงๆถล่มลงมา

Superman รู้ว่าแค่นี้คงฆ่า Helspont ไม่ได้ แต่เมื่ิอใช้ตา X-Ray ค้นหา ก็ไม่พบ Helspont อีกเลย มันหนีไปแล้วงั้นรึ?!

แมัศึกครั้งนี้จะจบลงได้ แต่ Superman ก็คิดว่าในอนาคตข้างหน้าจะต้องได้เจอกับ Helspont อีกแน่นอน แต่เขาก็ตั้งใจจะรับมือมันในแบบเดียวกับที่เขาทำมาตลอด…ด้วยสุดกำลังที่เขามีนั่นเอง!!