Wolverine Weapon X #3
เรื่อง: Jason Aaron
ภาพ: Ron Garney
ลงสี: Jason Keith
วางจำหน่าย: 24 มิถุนายน 2009
สำนักพิมพ์: Marvel Comics
หลังจากที่โลแกนได้รับการติดต่อจาก มาเวอริค อดีตเพื่อนร่วมทีมปฏิบัติการลับ เกี่ยวกับกลุ่มแบล็คการ์ด
ที่อาจมีข้อมูลเก่าของโครงการเวพ่อนเอ็กซ์ รวมทั้งวิธีการสังเคราะห์โลหะอดาแมนเที่ยม
โลแกนติดตามข้อมูลนี้ไปเพื่อสืบดูว่าพวกมันเอาไปทำอะไร
เขาเดินทางไปโคลัมเบีย และเผชิญหน้ากับทหารของแบล็คการ์ด 2 คน
ระหว่างที่ปะทะกัน พวกมันก็มาสมทบรวมครบ 12 คน มันคือ สไตรค์ฟอร์ซ เอ็กซ์
และล้อมโลแกนไว้ได้ โลแกนจึงฝ่าวงล้อมหนีไปในป่า พวกมันออกตามล่า
และนั่นคือสิ่งที่โลแกนต้องการ…
เรื่องราวเปิดด้วยบันทึกของกลุ่มสไตรค์ฟอร์ซเอ็กซ์ ที่รายงานเหตุการณ์ให้ผู้ว่าจ้าง
“ผ่านไป 5 วันแล้วที่เราแทบจะพลิกผืนป่าในโคลัมเบียไล่ล่าวูฟเวอรีน”
“พวกเรามีกัน 12 คน มันแค่คนเดียว เราผ่านการฝึกฝนมาอย่างดี
รู้วิธีฆ่าทุกรูปแบบ มีพลังรักษาตัวเอง กระดูกที่ไม่บุบสลาย กรงเล็บเลเซอร์
และกระสุนที่ทำให้เกิดมะเร็ง ดูแล้วไม่มีทางที่มันจะรอดไปได้”
“แต่เราคาดการณ์ผิดถนัด”
“มันใช้กลยุทธ์แบบกองโจร ไม่เคยเผชิญหน้ากับเราโดยตรงในที่โล่ง
วางกับดักเราแบบในหนังสงครามเวียตนาม”
“คืนแรกเราเจอหลุมขวาก เช้าวันต่อมาพวกเราคนนึงถูกแทงเข้าที่…
คงไม่ต้องอธิบาย หลังจากนั้นหมอนั่นต้องนั่งฉี่ไปเลย”
“หรือแบบเบาะๆ วูฟเวอรีนอัดใครเข้าไป เราต้องส่งคนนั้นกลับไปที่แล็บ”
“ผ่านเข้าวันที่สาม พอตทราตซ์ ที่เราคิดว่าเขาหลงหายไป แต่ไม่นานเราก็รู้ดีกว่านั้น”
อ๊ากกกก!!
“ให้ตายเถอะ ใครโดนเข้าให้แล้วล่ะ”
มันขยับจะยิง แต่คำสั่งที่ได้รับทำให้ต้องยั้งมือไว้ก่อน
“จำไว้ด้วยล่ะ เห็นเป้าหมายก่อนแล้วค่อยยิง กระสุนก่อมะเร็งนี่ราคานัดละสองแสนห้าเชียวนะ”
นั่นเป็นโอกาสให้โลแกนจัดการมันได้ทันที
เสียบอย่างเดียวไม่พอ เฮียวูฟสมนาคุณมันด้วยกระสุนราคาแพงด้วยเป็นของแถม
กลุ่มที่เหลือตามมาถึง โลแกนหลบออกไปอย่างรวดเร็ว
“นายสองคน ตามมันไป”
“พระเจ้า”
“ช..ช่วย..ด้วย”
“เรียกเข้าไปเลย ทหาร”
“สถานีซีบร้า จากสไตรค์ฟอร์ซเอ็กซ์ เรามีคนเจ็บ ย้ำ มีคนเจ็บ”
ที่ห้องแล็บของแบล็คการ์ด
ทหารที่โดนกระสุนก่อมะเร็งกำลังได้รับการช่วยเหลือ
แล้วก็มีโทรศัพท์มาถึงหัวหน้ากลุ่มสไตรค์ฟอร์ซ
ไคลน์ หัวหน้ากลุ่มรายงานว่าลูกน้องถูกจับตัวไปได้คนนึง
ซีอีโอที่โทรมาย้ำให้รีบจัดการวูฟเวอรีนให้ได้ เพราะรับปากในที่ประชุมผู้ถือหุ้นไว้แล้ว
และกำชับว่าคนที่ถูกจับไปจะไม่แพร่งพรายข้อมูล
กลับมาที่ป่า วูฟเวอรีนกำลังล้างเลือดที่ลำธาร
และกลับเข้าไปจัดการกับทหารที่จับมาได้
“พลังรักษาตัวได้ทำให้นายเจ็บไม่น้อยสินะ ไอ้หนู”
“ไปลงนรกซะเถอะ”
“นั่นไม่ใช่ที่ชั้นอยากได้ยินว่ะ”
…
“อ๊ากกกกกก!!!
นครซานฟรานซิสโก
นักข่าวสาวการ์เนอร์ นัดพบกับชายคนหนึ่ง เบนเดอร์
ซึ่งดุูเหมือนมีข้อมูลสำคัญบางอย่างเกี่ยวกับแบล็คการ์ด
นักข่าวสาวของเรากำลังค้นเรื่องกองกำลังสไตรค์ฟอร์ซเอ็กซ์
ทั้งหมดล้วนเป็นอดีตนายทหารต้องคดีอุกฉกรรจ์
และ เบนเดอร์ ก็เป็นคนที่คัดเลือกทหารเหล่านี้เข้ามาเอง
แต่เขาไม่ต้องการจะยุ่งเกี่ยวอีกต่อไป
เขาบอกเธอว่าแบล็คการ์ดซื้อตัววุฒิสมาชิกไว้ได้เพียงพอแล้ว และกำลังจะทำสัญญากับรัฐบาล
สร้างกองกำลังแบบนี้กระจายไปทั่วโลก และในที่สุด 5 ปีต่อจากนี้
แบล็คการ์ดจะเป็นผู้กุมกองกำลังทหารของประเทศ
แล้วทั้งสองก็แยกจากกัน แค่เดินมาไม่กี่ก้าว เบนเดอร์ก็ถูกล้อมโดยคนของแบล็คการ์ด
ในขณะที่กำลังจะอุ้มเบนเดอร์ขึ้นรถ และจะไปจับตัวการ์เนอร์ด้วย
กลุ่มชายฉกรรจ์ก็โดนซุ่มยิงตายหมด
เป็นฝีมือของมาเวอริคนั่นเอง
ที่ถ้ำในป่า วูฟเวอรีนกำลังกล่อมทหารหนุ่มที่จับมา
“เฮ้ ไอ้หนู พร้อมจะพูดรึยัง ฟังนะ ฉันเคยเป็นแบบนายมาก่อน
ฉันรู้และเข้าใจสิ่งที่พวกมันทำกับนาย ปั่นหัวนาย สร้างความโกรธเกลียด
และกระหายเลือด นายไม่มีค่าอะไรกับมันนอกจากเป็นแค่เครื่องจักรสังหาร
แต่นั่นไม่จำเป็น นายมีทางเลือกของตัวเอง ว่าไง จะบอกฉันมั้ยว่าหลุมข้างนอกนั้นมันอะไร”
“ได้ โอ้พระเจ้า กรุณาเถอะ”
“ดี ส่งมือมา นายเลือกสิ่งที่ถูกต้องแล้วล่ะ”
วูฟเวอรีนประคองทหารหนุ่มขึ้นมา แต่มันเป็นกลลวง
“ฉันรู้”
ทหารหนุ่มหลอกโลแกนได้ ซัดกรงเล็บเข้าให้ และวิ่งหนีไป
แต่นั่นเป็นส่ิงที่โลแกนคาดไว้แล้ว เขารู้แต่แรกแล้วว่าไม่สามารถเปลี่ยนใจทหารพวกนี้ได้
จึงได้แอบติดตั้งเครื่องส่งสัญญาณไว้ที่ด้านหลังลูกนัยน์ตามันไว้แล้ว
ตัดมาที่นักข่าวสาวคนเก่งของเรา ออกวิ่งแต่เช้า
และฟังการแถลงนโยบายของแบล็คการ์ดกับสภาไปด้วย เธอกลับมาถึงห้อง
และรู้สึกถึงสิ่งผิดปกติ
“ไฮ่ย่าห์”
เธอถีบประตูโครม มือสังหารที่ซ่อนอยู่พร้อมมีดกำลังจะออกวิ่งไล่
มาเวอริคก็โผล่มาซัลโวกระสุนใส่ และจัดการมันได้อย่างสบายๆ
“ลงนรกไปซะเถอะ ชั้นไม่บอกอะไรแกหรอก”
“ก็ดี ชั้นก็ไม่ได้จะถาม”
กร็อบ หักคอกันง่ายๆ เลย – -”
การ์เนอร์กลับมาเอาปืนจ่อมาเวอริค
“หยุดนะ แกเป็นใคร แล้วมาทำอะไรที่อพาร์ตเมนท์ชั้น”
“ใจเย็น คุณการ์เนอร์ ผมชื่อคริสโตเฟอร์ นอร์ด
ฉายา มาเวอริค น่ะ เป็นเพื่อนกับวูฟเวอรีน ผมมานี่เพื่อช่วยนะ”
ที่สภา
ซีอีโอของแบล็คการ์ดกำลังถูกตั้งกระทู้ถามถึงบทความจากหนังสือพิมพ์
ที่พูดถึงกองกำลังรับจ้างที่สร้างความรุนแรงในโคลัมเบีย
ซีอีโอแจ้งต่อสภาว่าเป็นเพียงกองกำลังรักษาความปลอดภัย
ที่จ้างขึ้นเพื่อปกป้องพนักงานบริษัทที่นั่น
ผลการเจรจากับรัฐกำลังไปได้สวย
ในขณะที่วูฟเวอรีนตามมาได้เพียงเครื่องส่งสัญญาณที่ถูกควักออกจากลูกตาเสียบต้นไม้ไว้เท่านั้น
โปรดติดตามตอนต่อไป…
เรียบเรียงโดย:
วูฟเวอรีนกลับมาแล้วนะครับ ขอบคุณที่อดทน ขอโทษที่ทำให้รอนาน 🙂
ตอนนี้ก็สนุกพอหอมปากหอมคอ อีกสองเล่มก็จบตอนครับ
แล้วจะได้ต่อด้วย Old Man Logan ที่รอคอยกันซะที
สงสัยติดเครื่องติดตามที่ลูกตาได้ไง
^
^
^
แทงเข้าไปในลูกตา แล้วก็ใส่เครื่องติดตามไว้ข้างใน…
พอร่างกายรักษาลูกตาเหมือนเดิม เครื่องติดตามก็จะอยู่ข้างใน…
โหสนุกจังเลยครับ ขอไห้มีอย่างงี้ต่อไปเลื่อยๆเลยนาครับ