BLACKHAWKS #2

เรื่อง : MIKE COSTA
ภาพ : GRAHAM NOLAN และ NORM RAPMUND
วางจำหน่าย: 27 ตุลาคม 2554
สำนักพิมพ์ : DC Comics

เลดี้ แบล็คฮอว์คคนใหม่เผยโฉม!

..

“รังเหยี่ยวไม่ใช่เรือนจำ”

 

“เราไม่ได้รับอนุญาตให้จองจำวายร้ายที่เราได้ทำการปราบปรามและจับกุม”

“เราไม่มีทางเลือกนอกจากปล่อยให้ประเทศที่เราเข้าไปปฏิบัติภารกิจทำการจับกุมตามเรื่องของเขาเอง”

 

“เราส่งตัวนักโทษให้พวกเขา พวกเขาจัดการมันไม่ได้ แล้วเราก็ต้องกลับมาเก็บกวาดงั้นเหรอ?”

 

ลินคอล์น: ใช่แล้ว เลดี้แบล็คฮอว์ค เธอคุมปฏิบัติการนี้ หาให้เจอว่าเกิดอะไรขึ้น บางทีรัฐบาลชุดหน้าอาจจะฟังเสียงเราบ้าง ถ้าเราช่วยชีวิตประชาชนของเขาได้

 

“ทราบ หากมีอะไรให้ค้น เราจะหามันจนเจอ เลิกกัน”

“เอาล่ะทุกคน แคนาดาบอกว่าเราจะเข้าสู่พื้นที่เป้าหมายในอีกสามสิบวิฯ สวมหน้ากากอ็อกซิเจนซะ”

 

“ได้เวลาทำงานแล้ว”

…

ขณะเดียวกันที่ฐานรังเหยี่ยว – The Eyrie ลินคอล์นยังคงไม่จบธุระกับคุณชมิดท์

ลินคอล์น: ตาคุณพูดต่อ คุณชมิดท์

ชมิดท์: มีปัญหาอะไรรึเปล่าผู้พันลินคอล์น?

ลินคอล์น: อ้อ เปล่าหรอกครับ กลุ่มผู้ก่อการร้ายที่เราเพิ่งปราบปรามไปเมื่อวานกลับเสียชีวิตจากเหตุการระเบิดเรือนจำด้วยฝีมือศัตรูไม่ทราบฝ่ายน่ะ เรื่องแบบนี้เกิดขึ้นประจำ

ลินคอล์น: แต่มันอาจจะเกิดขึ้นน้อยลงก็ได้นะครับ หากชาวยูเอ็นเพื่อนคุณอนุมัติให้เราสามารถกักขังนักโทษที่นี่ได้

ชมิดท์: คุณกำลังจะโบ้ยให้ผมช่วยใช่มั้ย? คุณลืมไปแล้วรึเปล่าว่าที่ผมมานี่ก็เพราะมีการละเมิดระเบียบข้อตกลง

ลินคอล์น: เรื่องที่คนสติไม่ดีถ่าย “รูป” ยืนยันการมีตัวตนของเราไว้ได้นั้น มันก็มีมาตั้งแต่เรายกพลครั้งแรกแล้ว จะลบรูปพวกนี้ไม่ได้ยากสำหรับพวกคุณเลยนี่นา

ชมิดท์: ผู้พัน… ผมเริ่มสับสนแล้ว… คุณคือหน่วยปฏิบัติการทางทหารที่มีเทคโนโลยีล้ำยุคที่สุดในโลก แต่ทำไมคุณเหมือนไม่เข้าใจรูปแบบการทำงานของอินเตอร์เน็ตเลยล่ะ?

 

ลินคอล์น: ผมสร้างหน่วยปฏิบัติการนี้ขึ้นเพราะประสบการณ์ทางทหารของผม เรามีฝ่ายเทคนิคเป็นร้อยข้างล่างนั่นที่คอยจัดการกับคอมพิวเตอร์ ส่วนผมอยู่นี่เพื่อจัดการเรื่องบู๊

ชมิดท์: อย่างนั้นคุณต้องรู้เอาไว้ว่า คนของคุณไม่สามารถถูกพบเห็นหรือถูกถ่ายภาพเอาไว้ได้ นั่นคือข้อตกลงทั้งหมด!

ลินคอล์น: พวกเขางานยุ่งเกินกว่าจะทำอะไรแบบนั้น และงานเมื่อวานก็สำเร็จอย่างสมบูรณ์แบบ ไม่มีอะไรที่ผิดระเบียบทั้งนั้นแหละ

ลินคอล์น: พวกเขาไม่ได้ทำผิดระเบียบ คุโนอิจิต่างหากที่ทำ แต่ลูกทีมคนอื่นไม่มีทางเลือกนอกจากต้องพาเธอออกมา

 

ชมิดท์: หมายถึงสมาชิกคนที่อยู่ในภาพนี้สินะ? ว้าว เห็นหน้าเธอชัดเจนเลยนะเนี่ย

ลินคอล์น: ช่าย เหมือนเธอกลายเป็นหน้าเป็นตาของหน่วยลับหน่วยนี้ไปเสียแล้ว

 

“แถมกำลังถูกปัญหามะรุมมะตุ้มอีกต่างหาก”

 

ไอริชแมน: คุโนอิจิ ชุดเกราะป้องกันพิเศษใช้การได้ดีมั้ย? ทำไมเธอถึงคิดจะใช้มันนะ?

 

ไอริชแมน: หรือว่าเธอกลัวกัมมันตรังสี

คุโนอิจิ: เปล่านะ… แค่อยากเปลี่ยนแนวบ้างเท่านั้นแหละไอริช ว่าจะลองของใหม่ดูหน่อย…

เลดี้แบล็คฮอว์ค: ไม่มีกัมมันตรังสีหรอก ไม่มีระเบิดปรมาณูหรืออะไรทั้งนั้น แปลกจริง ๆ

 

 

เลดี้แบล็คฮอว์ค: นี่น่าจะเป็นผลจากการระเบิดนิวเคลียร์สิ เป็นไปไม่ได้เลยที่จะนำระเบิดทั่วไปไปติดตั้งข้างใน เว้นแต่ว่า…

เลดี้แบล็คฮอว์ค: ไวลด์แมน ฉันอยากให้นายช่วยตรวจสอบรอยเท้าทุกรอบที่อยู่ในบริเวณนี้

ไวลด์แมน: เอ่อ คงต้องรอสักแป๊บนะ

เลดี้แบล็คฮอว์ค: ทำไมล่ะ? เกิดอะไรขึ้น?

ไวลด์แมน: คือ…

 

ไวลด์แมน: เรามีคนมาร่วมแจม

…

ยานลึกลับปรากฏขึ้นและยิงลำแสงลงไปข้างล่าง

ร่างของชายคนหนึ่งถูกส่งลงไปพร้อมกับลำแสงนั้น!

“ท่านคาดการณ์ได้ถูกต้องเลย มาตุรี พวกแบล็คฮอว์คสอยู่ที่นี่”

..

“พวกมันขัดขวางแผนการของข้า ไททัส จัดการพวกมันซะ”

..

“รับทราบ มาตุรี”

 

ไททัสบุก!

ลูกกระจ๊อกของหน่วยแบล็คฮอว์คถูกสังหารในพริบตา!

ไอริชแมนวิ่งเข้าชาร์จ ทว่าก่อนจะได้ทำอะไร ไททัสก็สะบัดดาบตัดแขนเขาไปข้างหนึ่ง!

ถึงคิวตัวแม่อย่างเลดี้แบล็คฮอว์คออกโรงเองแล้ว!

ไวลด์แมน: ให้ตายเถอะ ไอริชเจ็บสาหัสมาก ถ้าไม่มีใครเข้าไปช่วยเขา เขาแย่แน่

แคนาดา: มีข่าวจะบอก ไวลด์แมน…

แคนาดา: เราทั้งหมดกำลังแย่!

แคนาดา: ฉันไม่รู้ว่ายานลำนั้นบินด้วยวิธีอะไร แต่มันไม่จำเป็นต้องขับของเหลวออกมาแทนที่อากาศ ฉันไม่มีวิธี…

 

ไวลด์แมน: เกิดอะไรบางอย่างกับคุโนอิจิ อุณหภูมิร่างกายของเธอสูงขึ้นพรวดพราด แถมหัวใจเธอเต้นไม่เป็นส่ำ ให้ตายสิ

 

“เกิดบ้าอะไรขึ้นข้างล่างนั่นกันแน่”

 

คุโนอิจิพุ่งมาจากข้างหลัง เธอกระโดดเข้าชาร์จไททัส และใช้มือเปล่าต่อยทะลวงชุดเกราะของมัน!

คุโนอิจิดึงแหล่งพลังงานของชุดเกราะออกมา ทำให้ระบบของไททัสรวน

เลดี้แบล็คฮอว์ค: เยี่ยมเลย

ปัง ปัง ปัง ปัง ปัง!!

 

ไททัส: มันอยู่ในตัวเธอสินะใช่มั้ยล่ะ? อย่างนั้นแปลว่าเราชนะแล้ว…

เลดี้แบล็คฮอว์ค: คุโนอิจิ มันพูดอะไร…

เลดี้แบล็คฮอว์ค: หุบปากไปซะ!

เจ๊คงรำคาญเลยเตะเสยคางไททัสจนน็อค

เลดี้แบล็คฮอว์ค: แคนาดา เรามีคนเจ็บเป็นกระตัก ต้องอพยพด่วน

“ยานเพเรกริ้นหมายเลขหนึ่งรับทราบ เรากำลังไป”

เลดี้แบล็คฮอว์ค: เพเรกริ้นหมายเลขหนึ่ง? แล้วแคนาดาไปไหนแล้วล่ะ?

 

“ไม่ทราบเหมือนกันครับท่าน เราขาดการติดต่อจากพวกเขา”

 

ที่แท้แคนาดากับไวลด์แมนกำลังลอบเข้าไปในยานของศัตรู!

..

“ดีใจที่เห็นแกตื่นนะ”

“รู้ตัวรึเปล่าว่าอยู่ที่นี่นานเท่าไหร่แล้ว?”

 

ไททัส: สิบสี่ชั่วโมง

ลินคอล์น: นั่นแปลว่าคนของฉันหายสาบสูญไปสิบสี่ชั่วโมงแล้ว และแกต้องรับผิดชอบ

ลินคอล์น: นี่ยังไม่รวมคนสี่คนที่แกฆ่าและอีกนับไม่ถ้วนที่บาดเจ็บด้วยฝีมือแก แล้วที่คุกระเบิดเมื่อวานนั่นฝีมือแกรึเปล่า?

 

ลินคอล์น: ปกติแล้วฉันไม่มีอำนาจจะกักขังนักโทษหรอกนะ แต่แกดันโผล่มาถูกจังหวะพอดี แกเลยได้เจอฉันเป็นกรณีพิเศษ และอย่างที่บอกนั่นแหละ ดีใจที่เห็นแกลืมตาขึ้นมาได้ เลดี้แบล็คฮอว์คเล่นแกซะหนักเลย แถมแกได้รับบาดเจ็บในสมองอีกต่างหาก

 

ลินคอล์น: แต่ดูแกตอนนี้ซี่… สดใหม่ไฉไลฟิตปึ๋งปั๋งสุด ๆ นี่ไม่ธรรมดาเลยนะ เพราะฉะนั้นเรามาคุยกันหน่อยดีกว่า

ไททัส: ทำไมไม่ถามเด็กแกเองล่ะ?

ลินคอล์น: เด็กคนไหน?

ไททัส: ก็คนที่ทำลายเกราะของฉันไง แกคิดว่าคนทั่วไปที่ไหนสามารถทะลวงเกราะนาโนสุดแกร่งได้ด้วยมือเปล่าบ้างล่ะ?

 

“ยัยนั่นก็มีนาโนไซต์พล่านอยู่ในกระแสเลือดเหมือนฉันนั่นแหละ”

 

เลดี้แบล็คฮอว์ค: คุโนอิจิ… เธอรู้เรื่องนี้รึเปล่า?

คุโนอิจิ: ฉันไม่… ไม่มั่นใจ

 

เลดี้แบล็คฮอว์ค: เราต้องพาเธอไปตรวจเดี๋ยวนี้เลย!

 

 

ลินคอล์น: แล้วทำไมต้องระเบิดเรือนจำด้วย? คิดจะแสดงให้รู้ว่าตัวข้าเจ๋งรึไง? ทำไมต้องแบบโจ่งแจ้งด้วย ทั้ง ๆ ที่มีตั้งหลายวิธีที่จะฆ่าแบบเงียบ ๆ

ไททัส: ถ้าเราแค่คิดจะฆ่าก็คงทำอย่างนั้นแล้ว… พวกมันมีของบางอย่างที่จำเป็นต้องทำลายทิ้งต่างหาก

 

ลินคอล์น: งั้นก็บอกมาว่าของนั่นคืออะไร

ไททัส: ไม่จำเป็นหรอก เพราะมันก็อยู่ที่นี่แล้ว ในร่างของฉันกับเด็กของแก

ลินคอล์น: นาโนไซต์งั้นเหรอ? ก็ไม่อยากจะขัดใจแกหรอกนะ แต่เราเคยเห็นอุปกรณ์พวกนั้นมาก่อน แถมเรายังลองสร้างมันขึ้นมาด้วย

ไททัส: แต่มันไม่เหมือนที่ฉันมีหรอก

ลินคอล์น: แล้วที่แกมีทำอะไรได้บ้างล่ะ?

 

“ทำลายโลกไง”

“จะเป็นอะไรได้อีก”

 

ขณะเดียวกันในห้องพยาบาล..

คุโนอิจิ: เถอะน่า อย่างน้อยก็ให้ฉันมีส่วนร่วมในการค้นหาบ้าง

 

“ไม่ได้เด็ดขาด อุปกรณ์ในร่างกายเธอเป็นทั้งอาวุธจักรกลและเครื่องส่งข้อมูล เราจะให้เธอเชื่อมต่อเข้าระบบเครือข่ายไม่ได้เด็ดขาดเลย”

คุโนอิจิ: อย่างนั้นจะให้ฉันนั่งจังเจ่าจนเปื่อยแบบนี้เหรอ? คิดว่าฉันจะทนได้รึไง? ฉันกำลังจะบ้าตายแล้ว จะบ้าอาละวาดแล้วนะเนี่ย

“เครื่องพีซีที่ทิ้งไว้ให้นั้นมีหน่วยความจำแคช 300,000 เทราไบท์รับข้อมูลจากเครือข่ายต่าง ๆ ทั่วโลก ในนั้นมีข้อมูลทุกอย่างที่ถูกอัพเดทตั้งแต่สามชั่วโมงที่แล้ว รับรองว่าเธอจะได้ดูจนตาแฉะเลยล่ะ”

คุโนอิจิ: ดีจังเลยนะ ขณะที่เธอออกไปตามหาตัวแคนาดากับไวลด์แมน ฉันกลับต้องมานั่งดูวีดิโอแมวเหมียวอยู่ที่นี่ ซึ้งใจชะมัดเลย เฮ้ เดี๋ยว…

 

“อะไรกัน? นั่น… ฉันนี่นา…”

 

ขณะเดียวกัน…

ไวลด์แมน: ทำไมถึงมองอะไรไม่เห็นเลย? พวกแกทำอะไรกับเรา?

ทหารเกราะเหล็ก: ตามกฏของเรา เราจำเป็นต้องใช้กระแสไฟฟ้าปิดระบบการมองเห็นของพวกท่านเสียก่อน รออีกสักครู่ความสามารถในการมองเห็นของท่านจะฟื้นฟูกลับมาเอง

ไวลด์แมน: แล้วฉันจะได้ยานกลับมาด้วยรึเปล่า?

ทหารเกราะเหล็ก: ไม่ เรากำลังแปลงสภาพยานของท่านอยู่

แคนาดา: เข้าใจล่ะ

 

แคนาดา: ในนี้หนาวเป็นบ้าเลย

ทหารเกราะเหล็ก: ต้องขออภัยด้วย ทุกคนที่อยู่ที่นี่สามารถปรับอุณหภูมิร่างกายของตัวเองได้… เราจึงไม่ได้ติดตั้งเครื่องทำความร้อนเอาไว้

ไวลด์แมน: เดี๋ยวนะ ฉันเริ่ม… ที่ฉันเห็นนี่มันอะไรกัน? ข้างหน้านั่นคืออะไร?

ทหารเกราะเหล็ก: ที่นี่คือจุดหมายปลายทางของท่าน

 

“ท่านกำลังมองดูอนาคตอยู่”

 

..

ตอนต่อไป

INSIDE THE BELLY OF THE BEAST

..

คุยกันท้ายเล่ม

ถึงจะจั่วหัวไว้ว่าเลดี้ แบล็คฮอว์คคนใหม่ แต่จริง ๆ แล้วเธอก็เป็นตัวละครหน้าเก่าที่เรานึกไม่ถึงเอง เธอคือ นาตาลี รี้ด หรือเลดี้แบล็คฮอว์คคนที่สองในจักรวาลเก่าครับ ในจักรวาลเก่าหลังจากที่ดีซีคว้าลิขสิทธิ์ตัวละครชุดนี้มาไว้ในครอบครอง ดีซีได้ทำการยกเครื่องสมาชิกทีมใหม่และเขียนซีรี่ย์แบล็คฮอว์ครุ่นแรกออกมา (เขียนเป็นภาคต้นของซีรี่ย์แบล็คฮอว์คเดิม)

          ในการสร้างทีมใหม่นี้ ดีซีจำต้องเปลี่ยนสมาชิกยกชุด และตัวละครที่มาแทนที่ซินด้า เบล๊ค ผู้ที่ใช้ฉายาเลดี้แบล็คฮอว์คในซีรี่ย์ดั้งเดิมก็คือนาตาลี รี้ด สายลับชาวโซเวียตที่ผันตัวมาร่วมงานกับหน่วยเหยี่ยวทมิฬหน่วยนี้ ฉะนั้นถ้านับตาม Timeline จักรวาลเดิมต้องนับเธอเป็นเลดี้แบล็คฮอว์คคนแรก (ถึงแม้จะเขียนทีหลังก็ตาม) แปลกใจนิดหน่อยที่ดีซีเลือกเธอมารับบทนี้อีกครั้งในจักรวาลใหม่ทั้งที่ซินด้าน่าจะดังกว่า แต่แอบหวังว่าที่ดีซีทำเช่นนี้เพราะจะหยิบซินด้ามาเล่นในบทบาทอื่นภายหลัง (ชอบซินด้ามาก ๆ เป็นการส่วนตัว)

          ขอบคุณที่ติดตามครับ