ALL STAR WESTERN #2
เรื่อง : JUSTIN GREY และ JIMMY PALMIOTTI
ภาพ : MORITAT และ JORDI BERNET
วางจำหน่าย: 27 ตุลาคม 2554
สำนักพิมพ์ : DC Comics

พี่บากถล่มลัทธิปริศนา!

..

สมรภูมิเคหาสน์อาร์คาม

 

ข้าพเจ้าคืออมาดิอุส  อาร์คาม ข้าพเจ้าเป็นนักจิตวิทยา

ข้าพเจ้าได้ร่วมมือกับโจน่าห์ เฮ็กซ์ นักล่าค่าหัวผู้โด่งดัง เพื่อจับกุมฆาตกรร้ายซึ่งถูกขนานนามว่าจอมสับแห่งก็อทแธม

 

การสืบสวนไล่ล่าปิศาจร้ายตนนี้นำเราไปพบเรื่องราวที่ไม่คาดฝัน ซึ่งหากเฮ็กซ์คาดเดาไม่ผิด จะต้องมีการนองเลือดเกิดขึ้น

 

อาร์คาม: ผมไม่เห็นเข้าใจเลย!

 

 

เฮ็กซ์: ง่ายจะตาย อ้ายหมอ มันจะมาหาเรา และอาจจะมากันเยอะด้วย

อาร์คาม: แต่เพราะอันใดกัน? ทำไมจอมสับถึงเกี่ยวข้องกับองค์กร… หรือลัทธิอะไรสักอย่างนี้ด้วย?

 

เฮ็กซ์: ฉันนึกว่าแกจะฉลาดเสียอีก ฉันเห็นมานักต่อนักแล้วตามเมืองน้อยไกลปืนเที่ยง ที่ไหนที่มีทองแท่ง, มีเงิน, มีทองแดงหรือมีที่ดิน ที่นั่นก็จะมีพวกร่ำรวยเข้าไปควบคุม

อาร์คาม: แล้วทำไมต้องสังหารโสเภณีล่ะ? เหตุใดถึงต้องทิ้งสัญลักษณ์แห่งความกลัวไว้ในที่เกิดเหตุ? แล้วที่ชายคนนั้นกล่าวว่าเขาปาวารณาตนให้กับองค์กร… เดี๋ยวนะ! เดี๋ยวผมกลับมา!

เฮ็กซ์: ตามใจเลยหมอ

 

อาร์คาม: กระผมเพิ่งพบข้อความน่าสนใจในบทความจิตวิทยาอาชญากรรมจากตำราของฮิวโก้ มันสเตอร์เบิร์ก จิตแพทย์ชาวเยอรมัน… เขากล่าวถึงสิ่งที่เรียกว่าพันธะสัญญาแห่งอาชญากรรม – Crime Bible… นี่ไง! ผมเจอแล้ว…

อาร์คาม: มันสเตอร์เบิร์กกล่าวว่าเขาได้เข้าฟังการสอบสวนผู้ต้องสงสัยในคดีฆาตกรรม ผู้ต้องส่งสัยคนนั้นได้กล่าวถึงศรัทธามืดและลัทธิอาชญศาสน์ – Religion of Crime ซึ่งเกี่ยวพันกับตำนานของเคนและอาเบล… ภายหลังผู้ต้องส่งสัยคนที่ว่าถูกเพื่อนร่วมห้องขังสังหาร

 

เฮ็กซ์: น่าจะดีกว่าถ้าแกหมอบคู้กับพื้น อ้ายหมอ… เพราะห่ากระสุนมันไม่เข้าใครออกใคร

อาร์คาม: เกิดอะไรขึ้น? พวกมันมาแล้วหรือ?

 

ย่ำสนธยา ศัตรูหลายสิบคนปรากฏตัวขึ้นตรงหน้าประตูบ้าน!

“สายัณห์สวัสดิ์ เด็ก ๆ”

 

เตรียมพร้อม!

ปัง… ปัง… ปัง

 

ปัง… ปัง… ปัง

 

เผามันเลย!

ช้าไปว่ะ

 

ปัง ปัง

 

“โอ้ พระเจ้า”

 

“ได้เวลาเปิดปาก” 

“บอกสิ่งที่ข้าควรรู้มาแล้วข้าจะไว้ชีวิต”

 

มือปืน: พวกแก… อั่กก!… คือเภทภัย พวกแกจะทำลายแผนการที่วางไว้

อาร์คาม: ผมอยากรู้ว่าลัทธิอาชญศาสน์คืออะไร?

มือปืน: เราปฏิบัติตามคำสอน… ตามพันธะสัญญาแห่งอาชญากรรม

 

อาร์คาม: สิ่งนั้นมีอยู่จริง!

เฮ็กซ์: แล้วพวกมันมาทำอะไรในก็อทแธม? ทำไมต้องสังหารผู้หญิง?

มือปืน: เหล่าสาวก… ต้องการใช้ก็อทแธมต่างวาติกัน… เราต้องทำพิธีบูชายัญด้วยอิสตรี

เฮ็กซ์: ถ้าอย่างนั้นพวกมันสุมหัวกันที่ไหน? พบปะกันที่ไหน?

มือปืน: ฉันกำลังจะตาย… ช่วยฉัน..

เฮ็กซ์: ที่ไหน!?

 

มือปืน: ที่คฤหาสน์หลังใหญ่… บนเกาะแบล็คเกท

อาร์คาม: เกาะที่กำลังจะปลูกเรือนจำน่ะหรือ? ไม่น่าเชื่อเลย

มือปืน: ขอร้องล่ะ… ฉันรู้แค่นั้นจริง ๆ

เมื่อได้เรื่องแล้วเฮ็กซ์ก็จ่อปืนตรงหน้าชายผู้อับโชค!

มือปืน: แกจะทำอะไรน่ะ!? ไหนแกบอกว่าจะปล่อยฉันไป

เฮ็กซ์: ข้าจะช่วยพาแกไปนรกเร็ว ๆ ไงเล่า

 

               … ปัง!!

 

อาร์คาม: มิสเตอร์เฮ็กซ์!

เฮ็กซ์: มันจะตายอยู่แล้ว มันไม่รู้สึกรู้สาดอก

 

อาร์คาม: เราต้องรีบแจ้งนักสืบล็อฟตั้นเดี๋ยวนี้เลย ต้องให้ตำรวจรู้เรื่องนี้

เฮ็กซ์: อย่าโง่ไปเลย อ้ายหมอ ถึงล็อฟตั้นจะไม่ได้เป็นพวกมัน แต่เชื่อเถิดว่าตำรวจอื่นต้องเป็นแน่ แกก็เห็นแล้วที่งานเลี้ยง อ้ายพวกนั้นกำลังกล่อมอ้ายสารวัตร หากเจ้านั่นไม่เป็นพวกมัน ก็มั่นใจได้เลยว่าหมอต้องถูกพวกมันสังหารไปแล้ว

อาร์คาม: ถ้าอย่างนั้น เราควรทำอย่างไรกันดี?

 

“ฆ่าแม่งให้หมดก็สิ้นเรื่อง”

 

เจ้าพระยาแห่งอาชญากรรม

..

เกาะแบล็คเกท

“เหมือนคุณจะเลือกอยู่ผิดฝั่งนะ มิสเตอร์คร็อมเวลล์”

 

ดูเปร: เราไม่เพียงจะทำให้คุณรุ่มรวย… คุณยังจะได้ดำรงตำแหน่งตราบนานเท่านานอีกด้วย

แฮมเมอร์สมิธ: แต่เมื่อคุณปฏิเสธ ผมก็ต้องรับตำแหน่งมือกฏหมายของเมืองแทนคุณ ผมคือวีรบุรุษสงคราม หมายใจได้ว่าทุกคนต้องลงคะแนนให้ผมแน่ ๆ

ม็อนโทรส: มันตลกก็ตรงชายสองคนที่อ้ายหมูอ้วนตัวนี้พยายามขับไล่ไสส่งออกไปจากเมืองกลับเป็นคนกลุ่มเดียวที่พยายามเปิดโปงพวกเรา

ดูเปร: พวกมันเป็นอดีตไปแล้ว คุณม็อนโทรส ตอนนี้ทั้งโจน่าห์ เฮ็กซ์และคุณหมออาร์คามคงไม่มีชีวิตอีกแล้วล่ะ

 

บรอนสัน: สุภาพบุรุษทุกท่าน พวกคุณน่าจะรอบคอบสักนิดหนึ่ง ชายที่ชื่อโจน่าห์ เฮ็กซ์นั้นเผชิญความตายมาอย่างโชกโชน และทุกครั้งมันก็สามารถหนีจากเงื้อมมือมัจจุราชได้ทุกที เราไม่ควรด่วนตัดสินหากยังไม่เห็นศพของมัน

เพสท์: มิสเตอร์บรอนสันพูดถูก เราต้องเห็นศพมันก่อน อันที่จริงนี่ก็ย่ำรุ่งแล้ว แต่คนของเรายังไม่กลับมาแม้แต่คนเดียว ผมเริ่มไม่ค่อยสบายใจ

ดูเปร: เราส่งคนไปเป็นโหล ผมมั่นใจอย่างยิ่งว่ามันตายแน่นอน มิสเตอร์เพสท์

แฮมเมอร์สมิธ: ถึงนามของเขาจะกระเดื่องเลื่องลือ แต่เฮ็กซ์ก็ยังเป็นมนุษย์ และมนุษย์ทุกคนต้องตาย

 

ดูเปร: พูดถึงความตาย เราจะทำอย่างไรกับสารวัตรเพื่อนเราผู้นี้ดี?

เพสท์: เราต้องเชือดไก่ให้ลิงดู แสดงให้พวกศัตรูเห็นว่าก็อทแธมคือแดนของสานุศิษย์แห่งเคน หากพวกมันไม่เข้าร่วมกับเรา พวกมันจะพบกับความฉิบหาย

 

ม็อนโทรส: เราต้องทำอย่างรอบคอบ นี่จะเป็นโอกาสอันดีสำหรับมิสเตอร์แฮมเมอร์สมิธ

แฮมเมอร์สมิธ: เช่นนั้นผมจะชูนโยบายพิทักษ์สันติราษฎร์แล้วควบคุมเหล่าอาชญากรเอาไว้ ช่วงดังกล่าวขอให้ทุกท่านขับเคลื่อนกลุ่มองค์กรลับของเราให้รุ่งเรืองต่อไป

แฮมเมอร์สมิธ: ปัจเจกชนนั้นล้วนอ่อนแอและง่ายต่อการถูกทำลาย นั่นคือเหตุผลที่ทำให้เรารวมตัวก่อตั้งกลุ่มองค์กรนี้ขึ้นแม้จะมาจากต่างศาสนากันก็ตาม

ดูเปร: ไม่มีสิ่งใดจะดึงดูดใจได้มากไปกว่าทรัพย์สินและอำนาจอีกแล้ว เราต้องควบคุมกลุ่มอาชญากรรมในก็อทแธม แล้วฮุบกลืนพวกมัน

 

ม็อนโทรส: ผมเห็นด้วย ตอนนี้เราต้องเชือดมิสเตอร์คร็อมเวลลเพื่อเป็นบทเรียน หลังจากนั้นเราจะยึดครองโลกแห่งอาชญากรรมของก็อทแธม

แฮมเมอร์สมิธ: ทุกอย่างครบถ้วยกระบวนความแล้ว ผมขอลาสุภาพบุรุษทุกท่าน ราตรีสวัสดิ์

 

เหล่าสาวกแห่งลัทธิอาชญศาสน์จึงพากันจากไปท่ามกลางสายฝน

ผู้บำเพ็ญการฆ่า

ระหว่างที่รถม้าทยอยกันออกจากคฤหาสน์บนเกาะแบล็คเกท ชายผู้ไม่ได้รับเชิญสองคนได้ปรากฏตัวขึ้น

ดูเปร: อย่าเพิ่งสลบเทียวนะ เรายังมีงานต้องทำอีกมากก่อนย่ำรุ่ง

แต่ทันใดนั้นเสียงหนึ่งก็ดังขึ้นขัดจังหวะ!

“พระเจ้า! นั่นเขาจะทำอะไรกับชายคนนั้นกัน?”

 

เฮ็กซ์: นี่คงเป็นครั้งเดียวที่อ้ายคร็อมเวลล์ดีใจเมื่อเห็นเรา

ดูเปร: ดูคุณเป็นคนที่ช่างตายยากตายเสียจริง

อาร์คาม: วางมีดลงแล้วปล่อยตัวมิสเตอร์คร็อมเวลล์เดี๋ยวนี้นะครับ

 

ดูเปร: ผมคงไม่ทำอะไรแบบนั้นแน่ ๆ

ทันใดนั้นชายร่างยักษ์คนหนึ่งพลันพุ่งเข้าใส่เฮ็กซ์ที่ไม่ทันระวัง และจัดการเขาด้วยเพียงหมัดเดียวเท่านั้น!

 

 

ชายร่างยักษ์ไม่คิดจะรามือ มันย่างสามขุมเข้ามาเฮ็กซ์หมายจะซ้ำ

 

อาร์คาม: ปล่อยเขานะ!

เฮ็กซ์: แกรีบหนีไป… อ๊ากก!

อาร์คามตัดสินใจกระโจนเข้าใส่แต่ยักษ์ใหญ่ก็ไม่สะเทือนเลยแม้แต่น้อย!

ดูเปร: ช่างเป็นการกระทำที่กล้าหาญอย่างน่าสมเพชจริง ๆ มิสเตอร์อาร์คาม แต่อย่ารีบร้อนไปเลย เดี๋ยวก็ถึงตาคุณแล้ว

“ช่วยตัดศีรษะมิสเตอร์เฮ็กซ์อย่างเบามือด้วยล่ะ”

 

..

ตอนต่อไป:

CRIME CONQUERS GOTHAM!

..

คุยกันท้ายเล่ม

ลัทธิ Religion of Crime นี้กลายเป็นลัทธิที่อยู่คู่เมืองก็อทแธมมาช้านาน ลัทธินี้ปรากฏขึ้นครั้งแรก (เชื่อว่า) ในซีรี่ย์ Crime Bible ที่มีเรนี่ มอนโตย่า – เดอะ เควสชั่นเป็นตัวเอก ลัทธินี้ยังมีบทบาทมากในซีรี่ย์ของแบทวูแมนอีกด้วย ซึ่งถ้าท่านสนใจเรื่องราวของลัทธินี้สามารถอ่านรายละเอียดในเล่มนั้น ๆ ได้

          เล่มนี้มี Second Feature ด้วย (Second Feature – การ์ตูนแถมท้าย 8 หน้า ที่จะเป็นเรื่องราวของตัวละครอื่นที่ไม่เกี่ยวข้องกับเรื่องหลัก อธิบายง่าย ๆ คือเป็นการ์ตูนแถมไว้อ่านเล่น) โดยจะเป็นเรื่องราวของ El Diablo หรือลาซารัส เลน

           El Diablo คนนี้เป็นคนละคนกับในซีรี่ย์ Suicide Squad (แต่ผมคาดว่าชาโต้ใน SS คงเป็นผู้สืบทอด) เขาคือคาวบอยแห่งตะวันตกผู้ที่มีปิศาจสิงสู่อยู่ในร่างกาย เขาเป็นหนึ่งในตัวละครคาวบอยยุคเก่าของดีซีตัวที่สองที่ได้กลับมาในจักรวาลใหม่

          จะเป็นยังไงติดตามชมกันต่อไปครับ

..

EL DIABLO

 

เรียนท่านผู้อ่านที่รัก:

กมลสันดารของมนุษย์นั้นมักอยากรู้อยากเห็นในเรื่องที่แปลกพิศดาร เหตุปรากฏการณ์มากมายได้เกิดขึ้นอย่างไร้เหตุผล แม้แต่ในแดนเถื่อนแห่งตะวันตกก็เช่นกัน

 

 

คนฉลาดมักครุ่นคิดถึงผลประโยชน์และการเอาตัวรอด… แต่มีหลายชีวิตที่หันหน้าพึ่งพาเรื่องไสยศาสตร์

 

มีตำนานหนึ่งในแดนตะวันตกที่เล่าถึงชายผู้คืนชีพจากหลุมศพเพื่อพิพากษาคนโฉดช้าดั่งมัจจุราช

 

ว่ากันว่ามัจจุราชร้ายนั้นมีต้นกำเนิดมาจากไสยเวทย์อินเดียแดงที่สาบสูญ หมอผีตนหนึ่งเสกคาถาชุบชีวิตข้างต้นเพื่อคืนชีพให้แก่นายธนาคารนาม ลาซารัส เลน

 

 

ด้วยเหตุพิศดารดังกล่าว เลนผู้บาดเจ็บสาหัสจากเหตุปล้นธนาคารและโดนสายฟ้าฟาดใส่จึงรอดชีวิต ในห้วงคับขันเป็นตายเขาได้ฟื้นกลับขึ้นมาใหม่เป็นบุรุษผู้ปราบภัยพาลแห่งแดนเถื่อนนามว่า เอล เดียโบลว!

 

 

ลาซารัส เลนเดินทางเข้าสู่หมู่บ้านหนึ่ง เขาพลันถูกโจมตีจากศัตรูอันน่าสยดสยองจำนวนมาก… พวกมันคือศพเดินได้!

 

“ทั้งชาย, ทั้งหญิง, ทั้งเด็ก พวกเขากำลังสวาปามม้า นี่เป็นฤทธิ์คุณไสยแบบไหนกัน?”

“หรืออาจไม่ใช่เพราะคุณไสย ชาวบ้านพวกนี้อาจจะติดเชื้ออะไรบางอย่าง”

 

 

“บางทีนี่อาจเป็นจุดจบ แม้แต่คำสาปร้ายที่หลอกหลอนผมอยู่ก็ไม่อาจปกป้องชีวิตผมได้”

 

ทันใดนั้นกระสุนลูกซองนัดหนึ่งได้เจาะหัวผีดีบช่วยชีวิตของเขาไว้

 

นายอำเภอที่อยู่บนอาคารร้องลั่น

นายอำเภอ: ทางนี้มิสเตอร์! ถ้ายังไม่อยากเป็นอาหารให้พวกมัน รีบไสก้นมาทางนี้!

นายอำเภอ: ปีนบันไดนั่นขึ้นไปแล้วคุณจะปลอดภัย!

 

เลน: เราจำเป็นต้องสละกระได

 นายอำเภอ: บ้าที่สุด!

 

 

เลน: เกิดอะไรขึ้นกับคนเหล่านั้น?

นายอำเภอ: มนตร์อินเดียแดง… คงอีกหลายชั่วโมงกว่าพวกมันจะไป

เลน: ขอบคุณที่ช่วยชีวิตผม นายอำเภอ

นายอำเภอ: คุณชื่ออะไร?

เลน: ลาซารัส เลน

 

นายอำเภอ: นี่คือชาวบ้านที่เหลืออยู่ นี่โรสิต้า ส่วนนั่นคือเมอร์เล่กับเฮ็นรี่ ทุกคนนี่ลาซารัส

นายอำเภอ: ส่วนที่ถูกมัดอยู่กับเก้าอี้น่ะคือพวกอินเดียแดง มันรู้ว่าใครเป็นตัวการที่ทำคุณไสยกับเมืองนี้

เลน: มัดเขาทำไมกัน?

 

เมอร์เล่: เพราะไอ้บ้านี่เป็นความหวังเดียวที่จะทำให้คำสาปคลายได้

อินเดียแดง: ข้าบอกแล้วว่าข้ามิอาจทำอันใดได้ เมื่อคนตายคืนชีพ มีเพียงปิศาจเท่านั้นที่จะส่งมันกลับสู่นรก

เลน: นั่นคือเหตุผลที่ผมต้องมาเยือนที่นี่

โรสิต้า: คุณพูดเรื่องอะไรอยู่?

เฮ็นรี่: มีคนส่งคุณมาหรือ? ที่อื่นมีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นด้วยหรือเปล่า? เจ้าพวกนี้เมื่อมันกัดใคร หากคนนั้นไม่ตายก็ต้องกลายเป็นพวกเดียวกับมัน

 

เลน: ผมคิดว่าผมช่วยพวกคุณได้ แต่คุณต้องทำอันใดสักอย่างสองอย่างเสียก่อน

เมอร์เล่: มิสเตอร์ คุณยังช่วยตัวเองไม่รอดเลย หนำซ้ำคุณยังทำให้เราเสียกระไดไปอีก

เลน: ขออภัยจริง ๆ แต่พวกคุณโปรดเชื่อใจผม อาคารนี้ปลอดภัยแน่หรือไม่?

นายอำเภอ: เราลองกลอนหมดแล้ว น่าจะปลอดภัยจนพวกมันจากไปหมด

เลน: ถ้าอย่างนั้น ผมต้องการให้พวกคุณตีผมให้หมดสติ และได้โปรดช่วยปกป้องผมยามที่ไร้สติด้วย

เมอร์เล่: หมอนี่พิลึกยิ่งกว่าพวกอินเดียแดงเสียอีก ผมบอกคุณแล้วว่าอย่าไปช่วยเขา

นายอำเภอ: ผมไม่เข้าใจว่าจะทำเช่นนั้นไปทำไม?

 

เลน: ทูโครว์ คุณบอกว่า มีเพียงปิศาจที่สามารถส่งพวกมันกลับนรกได้ใช่หรือไม่?

เลน: โปรดมองเข้าไปในดวงตาผม แล้วบอกพวกเขาไปว่าคุณเห็นอะไร?

 

อินเดียแดง: เหวย! รีบถอยไปเลย ไปให้ห่าง ๆ ข้า!

นายอำเภอ: เกิดอะไรขึ้น?

เลน: ใช่แล้ว ผมโดนสาปเช่นกัน นายอำเภอ ผมโดนสาปจากอินเดียแดงนามไวส์โอว์ล ชายผู้นั้นได้ผนึกจิตวิญญาณแห่งความพยาบาท – Spirit of Vengeance ไว้ในร่างของผม

โรสิต้า: … เอล เดียโบลว

 

เลน: ผมต้องหลับใหลเพื่อให้อสูรร้ายลืมตาตื่น มันคือผู้เดียวที่สามารถคลี่คลายคำสาปนี้ให้พวกคุณได้

 

นายอำเภอ: มิสเตอร์เลน เรามีเวลาไม่มากพอจะกระทำเรื่องไร้สาระนะ

                เคร้งงงง!!!…

นายอำเภอ: นั่นเสียงอันใดกัน!?

เลน: พวกมันเข้ามาได้แล้ว เรามีเวลาไม่มาก โปรดทำตามที่ผมบอกเถิด

 

เมอร์เล่: นี่ความผิดแก อ้ายเลน! คุณด้วยนายอำเภอ!

เมอร์เล่: เราปลอดภัยดีอยู่แล้ว จนคุณออกไปช่วยอ้ายบ้านี่เข้ามา!

เมอร์เล่: ตอนนี้เรากำลังจะตายกันหมด!

นายอำเภอ: เงียบเสียงลง! แล้วป้องกันประตูไว้

เฮ็นรี่: แล้วถ้าเขาพูดจริงเล่า? เราไม่มีอะไรจะเสียแล้ว ทำไมเราไม่ลองดู?

เลน: พวกคุณจัดการไม่ได้หรอก พวกคุณไม่มีพลังเพียงพอ ผมขอร้อง…

 

เมอร์เล่จึงฟาดด้วยท้ายปืน!

นายอำเภอ: คุณบ้าไปแล้วรึไง!

เมอร์เล่: ก็เขาขอเอง ผมก็สนอง! มาดูว่าจะเกิดอะไรขึ้นดีกว่า

เฮ็นรี่: ที่เกิดขึ้นก็คือ เราเหลือกันแค่สามคนแล้วน่ะสิเหวย!

 

เมอร์เล่: เห็นหรือยัง? ไม่มีอะไรเกิดขึ้น หมอนี่มันบ้า ผมว่าเราใช้มันถ่วงเวลาให้เราหนีดีกว่า

เฮ็นรี่: แกมันเดียรัจฉาน!

นายอำเภอ: เฮ็นรี่พูดถูก

นายอำเภอ: ช่างหัวมันปะไร? คิดดี ๆ นานายอำเภอ นี่คือทางเดียวที่เราจะ…

 

ทันใดนั้นปาฏิหารย์ก็บังเกิด!

ชายคนหนึ่งพลันลุกขึ้นมาจากร่างที่สลบไสลของเลน

..

“ข้าคือผู้เดียวที่จะช่วยให้พวกเจ้ารอดพ้นจากหายนะได้”

“ทีนี้ จงหลีกทางไป”

 

..

ตอนต่อไป:

LORD OF THE UNDEAD