BATMAN  #13 – Knock Knock
เรื่อง : SCOTT SNYDER
ภาพ : GREG CAPULLO
วางจำหน่าย: 10 ตุลาคม 2012
สำนักพิมพ์ : DC Comics

ความเดิมจาก Detective Comics #1

โจ๊กเกอร์ ได้เข้าไปพัวพันกับคดีฆาตกรถลกหนังคน ดอลล์เมกเกอร์และได้วางแผนบางอย่างกับ ดอลล์เมกเกอร์ โดยการยอมให้มันถลกหนังหน้าตัวเอง

ใบหน้าถูกเก็บไว้ในสถานีตำรวจก็อธแธม และตั้งแต่นั้น โจ๊กเกอร์ หายตัวไปอย่างไร้ร่องรอย นับเป็นเวลา 1 ปีเต็ม จนกระทั่งตอนนี้

==============================================

ในบรรยากาศที่ปกคลุมแบบนี้มันมีสัญญาณบางอย่างถึงลางบอกเหตุของสิ่งเลวร้ายกำลังจะเกิดขึ้น

สัญญาณแรกมาพร้อมสายฝนที่โปรยปราย การที่หิมะตกก่อนหน้าทำให้สายฝนไหลบ่าไปยังแม่น้ำของก็อธแธม มันไหลทวนกระแสน้ำถึงสามวัน

สัญญาณที่สองเกิดขึ้นตามหลัง สิงโตในสวนสัตว์ก็อธแธมให้กำเนิดลูกสองหัว

แม่น้ำไหลทวนกระแส สัตว์ร้ายเกิดขึ้นมาพิกลพิการ

เราน่าจะเห็นสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้น

==============================================

นอกเมืองก็อธแธมมีรถตู้หนึ่งคันขับขึ้นสะพาน Gate of Gotham เพื่อเข้ามาในเมือง

==============================================

==============================================

Gordon : เราน่าจะอ่านสิ่งที่หนังสือพิมพ์ลงอย่างละเอียด แบทแมนก็เช่นกัน

==============================================

บนดาดฟ้าสถานีตำรวจ ก็อธแธม ผู้บัญชาการ กอร์ดอน กำลังยืนผ่อนคลายดูดบุหรี่กับสายฝนพร้อมพูดถึงเรื่องข่าวสิ่งแปลกประหลาดที่เกิดขึ้นในเมืองช่วงนี้ พร้อมกับ ฮาร์วีย์ บูลด็อก ลูกน้องตน

==============================================

Gordon : เป็นไงฮาร์วี่ย์ นี่ใช่มั้ยที่นายกำลังกังวล ไอ้ข่าวลางไม่ดีในหนังสือพิมพ์น่ะ

Bullock : อ่ะโห เฮียไปเขียนข่าวเถอะ….จริงๆนะ ที่ฉันอยากจะบอกเฮียคือไอ้เรื่องแม่น้ำ กับลูกเสือสองหัวน่ะ ช่างมันเถอะ แต่ถ้ามันมีเรื่องร้ายแรงเกิดขึ้นจริงในเร็วนี้ๆ ไอ้พวกญาณทิพย์ และนักข่าวทุกคนจะโทษเราแน่ๆ เตรียมพร้อมไว้เลย มันจะหาว่าเราควรจะรู้ตัวดีเพราะมีลางบอกเหตุมาแต่ไก่โห

==============================================

==============================================

Gordon : แหงล่ะ

Bullock : นี่เฮียไม่คิดมากเลยเหรอ

Gordon : คิดซิ เพราะในร่างกายฉันบางส่วนกลัวมันเกิดขึ้นจริงๆ แต่ตอนนี้สิ่งที่ฉันกังวลมากที่สุดอยู่ตรงนู้น

==============================================

==============================================

กอร์ดอนหันหน้ามองไปยังกระดาษโน้ตที่ติดตรงมุมตึกที่เขียนไว้ว่า “เสร็จไปอีกหนึ่งที่แล้วนะ โทษที ผบ.”

==============================================

Bullock : อันล่าสุดเลยใช่มั้ยเฮีย

Gordon : แหล่งกบดานดูดบุหรี่ของฉันที่สถานีโดนเปิดโปงไปหมดแล้ว เหลือแต่ที่บ้านเนี่ยแหละ และบาร์บาร่า คงรู้ในอีกไม่ช้า นี่ฉันคิดอะไรอยู่เนี่ยแค่จะขอรางวัลคนแก่พักผ่อนบ้าง

Bullock : สุขภาพเฮียดีขึ้นถือเป็นรางวัลเหมือนกันนะ ว่าแต่นี่เฮียกำลังพูดถึงใครอยู่

Gordon : คงจะอย่างนั้น แต่ฉันไม่เคยคิดว่าลูกจะตามหาเจอได้ทุกที่นะ

Bullock : อาา ลูกสาวนี่เอง จงภูมิใจเถอะป๊ะป๋า

Gordon : เอาล่ะไปกันเถอะยังมีอะไรให้ทำก่อนเลิกงาน

==============================================

แท้จริงแล้วเป็นบาร์บาร่านั้นเองที่เอามาติดไว้ เพราะไม่อยากให้พ่อดูดบุหรี่

==============================================

Bullock : นี่พูดตรงๆนะเฮีย ตอนสิงโตคลอด คนแห่กันไปดูทั้งนั้นเด็กถือลูกโป่งเต็มเลย แล้วอยู่ดีๆ อะไรกันฟร่ะ ไอ้ที่ออกมาดันเป็นตัวประหลาดมีสองหัว

Gordon : สัตว์สองหัวนานๆจะได้เห็นซักที ไม่คิดงี้บ้างเหรอ

Bullock : อั้ยยะ เฮียไปบอกเด็กที่นอนโรงบาลเถอะ บางอย่างไม่เห็นน่ะดีแล้ว

==============================================

รถตู้ที่กล่าวมาเบื้องต้นได้มาจอดหน้าสถานีตำรวจ คนขับรถก้าวเดินออกมา

==============================================

==============================================

ผู้บัญชาการกอร์ดอน เดินเข้าไปสอนงานลูกน้องแต่จู่ๆ ไฟทั้งตึกได้ดับลง

==============================================

Gordon : ทุกคนใจเย็น หยุดอยู่กับที่เดียวเครื่องปั่นไฟก็…ทำงาน…เห็นมั้ย…ไม่เป็นไรกันนะ

==============================================

==============================================

เครื่องปั่นไฟทำงานแต่เป็นแค่แสงสลัวๆ มองไม่ชัด ที่หน้าประตูก็ปรากฏ เงาดำรูปร่างเหมือนผู้ชายยืนเฝ้ามองมายังกอร์ดอน

==============================================

Gordon : ไม่ ไม่ใช่แก

มีเสียงดังฟรึบ และไฟดับลงอีกครั้ง เสียงของชายปริศนาจึงดังขึ้น เป็นเสียงที่กอร์ดอน คุ้นเคย

==============================================

Joker : เฮลโหลวววววววว หมาต๋า ก็อธแธม ทั้งหลาาย บอกฉันทีนะถ้าหากได้ยินเรื่องตลกนี่มาแล้ววว ….มีชายคนนึงเดินเข้าไปในบาร์…

Gordon : ทุกคนระวัง! โจ๊กเกอร์ อยู่ในห้องนี่!

“โจ๊กเกอร์ เหรอ”

“โจ๊กเกอร์ในนี่อ่ะนะ”

Joker : อู้ยยยย เป็นอะไรกันเหรอ เคยได้ยินมาแล้วใช่มั้ย โอเคๆ เรามาลองเล่าเรื่องใหม่กันดีกว่า!

==============================================

==============================================

Gordon : โจ๊กเกอร์ ยกมือขึ้น!… เห้ย มันไปไหนแล้ว

Joker : เอาล่ะเรื่องนี่เป็นไง เจ้าหน้าที่แบรดทรี มีตัวตลกเดินเข้าไปในบาร์..

Bradtree : ไม่นะได้โปรดไปให้พ้น!!

Joker : อ้าวเคยได้ยินแล้วเหรอพวก

==============================================

แคร็ก!!!!

==============================================

Gordon : แบรดทรี ไม่นะ…

Joker : ฮี่ๆๆๆๆๆ

==============================================

==============================================

Gordon : ออกมาให้เห็นหน้าซิฟ่ะ ไอ้ตัวประหลาด

Joker  : ก็ได้เริ่มยกสาม! เจ้าหน้าที่เกาดาลูป มีตัวตลกเดินเข้าไปยังสถานีตำรวจ…

Guadalupe : ไม่ๆๆๆ อย่า!!

Joker : อะไรอีก! เคยฟังมาแล้วเหรอ เฮ้ออออ

==============================================

แคร็ก!!!!

==============================================

Gordon : หยุดเดียวนี้!

==============================================

==============================================

Joker : โถ่ ฉันแค่อยากจะหัวเราะ จิมโบ้! นี่มันมุกคลาสสิกเชียวนะ แต่มุกมันก็เปลี่ยนไปเรื่อย! “ตัวตลกในชุดฮาวายเคาะประตู” อ่ะฮิๆๆๆๆ บางทีก็เป็น “ค้างคาวบินเข้ามาในห้อง” แม้กระทั่ง “ตัวตลกเดินเข้ามาในสถานีตำรวจเพื่อตามหาหน้าของมัน” ฮ่าๆๆๆๆๆๆ

Gordon : ตามใจแก แค่ปล่อยพวกเขาไป ได้ยินฉันมั้ย มาเล่นงานฉันเลย แต่อย่าทำอะไรเขา!

Joker : ฮี่ๆๆ โอ้ จิมมี่ ก็ได้ๆ ฉันรู้จังหวะของฉันดี ฉันละคิดถึ๊ง คิดถึงแก ตอนที่ฉันไม่อยู่ แบบเดียวกับที่ฉันคิดถึงมัน! อีกไม่ช้าฉันจะไปหามันเหมือนกัน และมันจะได้บัตรเชิญจากฉัน แกนี่ยังดูดีเหมือนเดิมนะ! บาร์บาร่า ตัวน้อยก็เหมือนกันใช่มั้ยล่ะ!!!

Gordon : แกอย่าได้เอ่ยชื่อเธอ

Joker : สุขภาพดีแข็งแรงทั้งคู่ แต่ยอมรับอย่างนะฉันละผิดหวังในตัวแกจริงๆ กอร์โด้ งานทั้งหลายที่แกอยากทำให้ลูกภูมิใจ แล้วแกก็มาทำพัง เพราะเรื่องลับๆของแกไง

==============================================

==============================================

Joker : กอร์ดอนมันซ่อนอะไรไว้ใช่มั้ยมั้ยเจ้าหน้าที่ แมคเคบป

McCabe : ออกไปนะ….

==============================================

แคร็ก!!!!

Gordon : ไม่!

Joker : ช่ายยยยยย ผู้บัญชาการรรร แกปิดบังบางอย่างไว้ อย่างเช่นบุหรี่ซองสุดท้าย ที่แกซ่อนไว้ในห้อง ในที่ๆบาร์บาร่าและคนอื่นจะไม่เห็น  รู้มั้ยบางทีฉันก็ไปหลบอยู่ใต้เตียงแกคอยฟังเสียงกรนของแก ได่ยินเรื่องเศร้าที่แกพูดถึง… ทำให้ฉันอยากยกแขนขึ้นแล้วก็……ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

==============================================

============================

เพล้ง!!!

ปัง ปัง!!

===========================

==============================================

จากนั้นไฟติด กอร์ดอน มองเห็นชายร่างใหญ่ยืนอยู่ตรงหน้าแต่คราวนี้เป็น แบทแมน แต่รอบกายของเขาเต็มไปด้วยศพลูกน้องซึ่งโดนโจ๊กเกอร์จับหักคอ

==============================================

Batman : จิมฉันเอง! โจ๊กเกอร์อยู่ไหน

Gordon : อยู่ไหนเหรอ มันหนีไปแล้ว

==============================================

Batman : มันบอกอะไรคุณจิม

Gordon : มันเล่า….มันเล่าเรื่องตลกแบทแมน….พระเจ้า..มันเล่าเรื่องตลก

==============================================

ในคลังเก็บหลักฐาน ปรากฏว่าหน้าของ Joker ได้หายไปแล้ว

==============================================

==============================================

ที่ถ้ำค้างคาว แบทแมน สืบหาตัวตนของ โจ๊กเกอร์ จากหลักฐานเก่าๆ

==============================================

Alfred : คุณน่าจะรู้ไม่วันใดวันนึงเขาต้องกลับมา

Bruce : ใช่ผมรู้ ครั้งนี้เขาหายไปนานมาก บางส่วนของผมหวังว่าเราคงไม่ได้เห็นเขาอีก

Alfred : แต่คุณหนูบรูซครับ ถ้าสิ่งนั้นในขวดจะเป็นหลักฐานที่ทำให้คุณ….

Bruce : มันเป็นหลักฐานที่ทำให้ผมหยุดเขามาก่อนและครั้งนี่ก็เช่นกัน

Alfred : แน่นอนครับ ประทานโทษด้วย

==============================================

==============================================

Robin : ไม่เอาน่าเพนนี่เวิรธ์ โจ๊กเกอร์ มันอาจเป็นคู่ต่อสู้อันยอดเยี่ยมของท่านพ่อ แต่มันจบแล้ว ข้าหมายถึงมันยอมให้เจ้า ด็อกเตอร์แฟรงเก็นสไตล์ชั้นต่ำ (Dollmaker) อยู่เหนือกว่ามันและถลกหนังหน้ามันทิ้ง จากนั้นก็หายหัวเป็นปีเพื่อเลียแผลใจ ตอนนี้มันกลับมาเพื่อขโมยหน้าตัวเองกลับคืน เพื่ออะไรกัน

Bruce : อย่าได้ประมาทเขาเดเมี่ยน ไม่ว่าในอดีตเขาจะทำอะไร เขาไม่ได้ไปเลียแผลใจแน่ๆ และเขาไม่ได้ปล่อยให้ ดอลลเมกเกอร์ อยู่เหนือกว่าด้วย เจ้านั้นมันยอมให้ถลกหน้าเอง เพื่อทิ้งข้อความให้เรา

Robin : เชอะ ข้อความเหรอ ข้อความอะไรล่ะ

Bruce : ตอนนี้พ่อยังไม่แน่ใจเท่านั้น

Nightwing : แบทแมน นี่ไนท์วิง

Bruce : ว่าไง ไนท์วิง

Nightwing : จริงเหรอที่เขากลับมา

==============================================

==============================================

Bruce : ดูเหมือนเป็นแบบนั้น

Nightwing : คุณบอกแบทเกริล์รึยัง

Bruce : เกรงว่าเธอคงได้ยินเรื่องนี้จาก ผู้บัญชาการแล้ว

Red Robin : แบทแมน นี่เรดโรบิ้น แล้วเขาได้ทำอะไรบ้าง

Bruce : โจ๊กเกอร์ใช้ปืนแม่เหล็กจากรถตำรวจ ซึ่งทางนั้นเอาไว้ใช้ดับเครื่องรถยนตร์ที่หลบหนี โจ็กเกอร์ขโมยมันมาดัดแปลงแล้วแอบเอาไว้ในท่อระบายน้ำใต้ตึกเพื่อดับไฟ

Red Robin : ใช้อาวุธตำรวจเล่นงานตำรวจ เกือบขำแล้วนะเนี่ย แล้วเครื่องปั่นไฟล่ะ

Bruce : เขาทำลายมันทิ้ง รอเดียวนะเรด โรบิ้น

Batgirl : แบทแมน นี่แบทเกริล์ ทำไมคุณไม่เล่าอะไรให้ฉันฟังเลย

==============================================

==============================================

Bruce : ผมนึกว่าผู้บัญชาการเล่าให้ฟังแล้ว…

Batgirl : ไม่ใช่ คุณไม่พูดเรื่องที่ไอ้เศษขยะตัวนั้นมันไล่ตามพ่อฉันต่างหาก ช่างมันเถอะ แล้วคุณมีข้อมูลอะไรบ้างมั้ย

Bruce : ไม่มี โจ๊กเกอร์ เอาหน้าตัวเองและหายตัวไป

Batgirl : เป็นปีเลยนะที่หมอนี้ทิ้งหน้าตัวเองไว้ คุณต้องรู้อะไรบ้างซิ

Bruce : ก็เกือบปีที่ผมมองหาร่องรอยแต่ไม่พบอะไรเลย

Batgirl : แล้วหมอนี้หายไปไหนมา และมันมีแผนอะไร

Alfred : คุณหนูบรูซครับดูนี่ สถานีข่าวท้องถิ่นครับ

==============================================

ทันใดนั้นก็มีการแถลงข่าวสดๆของ โจ๊กเกอร์ ปรากฏขึ้นบนทีวี

==============================================

==============================================

“ฮะ…ฮัลโหล ชาวก็อธแธม ดีใจจริงๆที่ได้กลับมา อะไรนะจำผมไม่ได้เหรอ นะ นี่ โจ๊กเกอร์นะ เอ่อ ผมโดน…”

Alfred : ดูแขนสิคุณหนู

==============================================

โจ๊กเกอร์ ในทีวีไม่คุ้นตาและมีท่าทีการขยับตัวผิดธรรมชาติ เพราะแท้จริงเบื้องหน้าเป็นแค่ตัวประกัน และ โจ๊กเกอร์ แอบอยู่ด้านหลัง

==============================================

==============================================

Joker : อ่ะฮิๆๆๆๆ เสียงดังหน่อยซิเว้ย…ไม่งั้นเดียวจะโดนเรื่องร้ายๆ แบบที่เราตกลงกันไว้

“เอ่อ นี่ฉันเอง โจ๊กเกอร์ ฉันหายไปนานเสียหน่อย แต่ตอนนี้กลับมาแล้ว!!”

Joker : ฮ่าๆๆๆ เยี่ยมไปเลย แต่แกทำได้ดีกว่านี่ พูดตามบทซิ

“ตอนนี้ฉันกลับมาแล้ว นครแห่งนี้เรียกหาฉันอยู่ เข้าใจมั้ย มันโหยหาใหัฉันกลับมารับใช้มัน ฉันก็มาแล้ว พร้อมกับข่าวจากแดนไกล ข่าวนั้นคือ เจ้านายก ฮาดี้ ต้องตายคืนนี้ โจ๊กเกอร์ ได้กล่าวไว้แล้ว อย่าคิดว่าเป็นนายก แล้วจะตายไม่เป็นนะ มันจะได้ตายเหมือนนกโดนฟาดด้วยชะแลง เที่ยงคืนนี้ ฮีๆ…ได้โปรดเถอะ”

Joker : ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ!!

==============================================

ตัวตลกนำปืนขึ้นมาจ่อที่หัวตัวประกันแล้วก็….

ปัง!!

 

==============================================

ตัวประกันตายต่อหน้าต่อตาคนดูทีวีก็อธแธมทั้งเมือง

==============================================

Alfred : ระบบวิเคราะห์เสียงเสร็จแล้วครับ

Nightwing : หมอนี้เป็นใคร

Bruce : จอนห์ แคลร์ริด ลูกชายของ เฮนรี่ แคลร์ริด นักค้าเพชรรายสำคัญ

Nightwing : เดียวนะ เฮนรี่ แคลร์ริด เขายังเป็น…

Bruce : ตามความเข้าใจ เขาคือชายคนแรกที่โจ๊กเกอร์ฆ่าตายในเมืองก็อธแธม เป็นครั้งแรกที่โจ๊กเกอร์ปรากฏตัวด้วย

==============================================

==============================================

Bruce : วันนั้นโจ๊กเกอร์ มาปรากฏตัวที่ทีวีเหมือนตอนนี้ และประกาศจะฆ่า แคลร์ริค ตอนเที่ยงคืน

Robin : แล้ว?

Bruce : เขาวางยา เฮรรี่ ก่อนหน้าสี่ชั่วโมง เป็นครั้งแรกที่สารพิษหัวเราะถูกใช้ ทุกอย่างดูเหมือนจะเชื่อมโยงไปยังคดีแรกของมัน มันต้องมีเหตผลซิ

Nightwing : แบทแมน เราช่วยคุณได้

Bruce : ไม่ต้อง พวกเธอมีงานของตัวเองอยู่แล้ว

Nightwing : แต่ แบทแมน…

Bruce : ไม่เป็นไรหรอก นี่มันเรื่องของฉันกับมัน

==============================================

==============================================

ที่ทำการนายก ฮาร์ดี้ ตอนนี้รายล้อมไปด้วยตำรวจและเจ้าหน้าที่อารักขา แน่นอนว่า กอร์ดอน คืนผู้ดูแลการคุ้มครอง เมื่อบรีฟงานเสร็จ กอร์ดอน แยกตัวออกมาที่ลิฟท์เพื่อคุยกับ แบทแมน ซึ่งแอบซุ่มเงียบสังเกตุการณ์

==============================================

Gordon : หวัดดี

==============================================

Batman : หวัดดี จิม

Gordon : ผมเกรงใจจะถามจริงๆว่าคุณเฝ้าดูที่นี่มานานเท่าไรแล้ว

Batman : งั้นไม่ต้องถาม

Gordon : เป็นไงบ้างมีอะไรมั้ย

Batman : สุขภาพ นายก ฮาร์ดี้ ปลอดภัย ไม่พบอสิ่งปกติอะไร น้ำประปาเหมือนกัน ช่องระบายอากาศก็โล่ง การคุ้มกันสูง ไม่มีอะไรเลย แล้วคุณเป็นไงบ้าง

Gordon : แย่ แต่ฉันเดาว่านายคงเข้าใจดี ว่าแต่มันหมายความยังไงนะเรื่องที่ โจ๊กเกอร์ บอกว่าคุณได้รับบัตรเชิญจากมันแล้ว มันพูดถึงหน้ารึเปล่า แบทแมน

Batman : ผมไม่รู้ จิม

==============================================

==============================================

Gordon : โอเคงั้นผมกลับเข้าไปก่อนล่ะ ถามไรหน่อยคุณว่าน้ำเสียงผมตอนนี้สั่นบ้างมั้ย

Batman : ไม่เลยจิม

==============================================

ความกลัว จิมพูดถึงความกลัว กลัวคนที่เราห่วงใย เขารู้จักโจ๊กเกอร์ดีพอกับผม จิมเสียลูกน้อง พันธมิตร และคนรัก ซึ่งถูกทรมานและฆ่าตาย เขารู้ว่าเราไม่ควรแสดงความกลัวมันออกมาต่อหน้าคนที่อยากปกป้อง ไม่ใช่กับทุกคน ฉะนั้นเราต้องทำตัวเหมือนไม่เป็นอะไร เหมือนอาบน้ำร้อนมาก่อน

กระทั่งตอนนี้ เราสัมผัสได้ถึงสิ่งเลวร้ายบางอย่างในตัวโจ๊กเกอร์ บางอย่างได้เปลี่ยนไป เลวทรามและเกรี้ยวกราดกว่าเดิม

ทุกอย่างมุ่งไปสู่คดีแรก เรื่องหน้าตา ที่ทิ้งไว้เหมือนเป็นการประกาศศักดา แล้วหายตัวไปเป็นปี ครั้งนี่กลับมาพาพายุ มาด้วย

หักคอเจ้าหน้าที่ในที่ทำงาน ด้วยมือของมันเอง ถ้าเป็นแต่ก่อนมันคงไม่ลงมือเอง

การซ้ำรอยคดีเดิมตัวเอง ดูไม่เหมือนมันเลย และยังเรื่องบัตรเชิญอีก…

Batman : ไม่นะ

==============================================

และแล้ว แบทแมน สะดุดใจถึงอะไรบางอย่างจึงรีบออกจากลิฟท์และวิ่งตรงไปยังห้องนายก

==============================================

Gordon : เกิดอะไรขึ้น นายกเหรอ

Batman : ไม่ใช่…คนอื่นต่างหาก!!

==============================================

==============================================

กลายเป็นว่าผู้ที่โดนวางยาเล่นงานคือ นายตำรวจและกลุ่มบอดี้การ์ด เมื่อไปถึงห้องพบพวกเขาหน้าตาบูดเบี้ยว อาเจียนจนตาย

==============================================

==============================================

แบทแมนจึงเก็บสารตกค้างจากศพส่งไปให้ถ้ำค้างคาวตรวจสอบและพบว่า สารพวกนี้ปะปนอยู่ในเสื้อผ้าก่อนแล้ว

==============================================

==============================================

แทนที่จะเป็นสารพิษทำให้หัวเราะที่ โจ๊กเกอร์ ถนัดแต่กลายเป็นทำให้หน้าบูดแทน แต่คอมพิวเตอร์ตรวจพบว่ามีสารประกอบอีก 3 ตัวที่ไม่น่าทำให้เหยื่อถึงตายปะปนมาด้วยนั้นก็คือ CHLORINE , ETHANE และ ASPIRIN

==============================================

Batman : ตัวหนังสือตัวแรก เมื่อนำมาอ่านย้อนหลัง อืมม เขากำลังดึงเรื่องราวจุดเริ่มต้นมาซินะ….. เอช เคมิคอล

==============================================

A.C.E. นี่คือสถานที่เรียกได้ว่าเป็นต้นกำเนิดของ โจ๊กเกอร์ เพราะเมื่อหลายปีก่อนจอมโจร เรด ฮู้ด ได้ลบหนีการจับกุมของตำรวจขณะที่เขากำลังปล้นเพชร มายังที่นี่ และได้เจอกับ แบทแมน ผู้ที่ทำให้ เรด ฮู้ด ตกลงไปในบ่อสารเคมีจนสีผิวหลุดลอกกลายเป็น โจ๊กเกอร์ แบบปัจจุบัน

==============================================

Batman : โจ๊กเกอร์

==============================================

พอ แบทแมน มาถึงเจ้าของนัดจึงปรากฏตัวมาในชุด เรด ฮู้ด

==============================================

Red Hood : ฉันรอแกอยู่เลยไอ้เพื่อนยาก

==============================================

Red Hood : ฉันคิดว่านี่คงเป็นสถานที่อันสมบูรณ์แบบที่เราจะเริ่มกันอีกครั้ง โรงงานนี่ ห้องนี่ ที่แกอัดฉันจากทางเดินแล้วทำให้ฉันอาบน้ำในเปลวไฟเผาร่างกายของฉันจนซีดเผือก สถานที่ๆแกแสดงให้เห็น รูปร่างที่ซ่อนอยู่ภายใน

==============================================

==============================================

Red Hood : นึกออกมั้ยล่ะ ไม่เหรอต้องให้ทวนคำวามจำมั้ย

Batman : มันจบในคืนนี้โจ๊กเกอร์

Red Hood : ฮ่าๆๆๆๆๆๆ โอ้ ฉันล่ะคิดถึงแกจริงๆเลยไอ้ แบทททททจ๋า

==============================================

==============================================

Red Hood : ตัวตนจริงๆของแก ที่ซ่อนเร้นข้างในนั้น ทำให้ฉันต้องมา แกรู้มั้ยฉันทนต่อไปไม่ได้อีกแล้ว เพื่อน…ตรูคิดถึงเอ๊งว่ะ และฉันก็มาแล้ว เฝ้ามองแก เงาของฉันมันบอกว่าแกต้องออกมา แล้วแกก็มาใช่มั้ย ออกมาเล่นกับฉันในแบบที่คุ้นเคย

==============================================

เมื่อแบทแมนเข้าไปใกล้ๆ เขาสังเกตุได้ถึงอะไรบางอย่าง

==============================================

Batman : แกไม่ใช่โจ๊กเกอร์!

==============================================

==============================================

Red Hood : ช้าไปแล้วไอ้เพื่อนยาก ฮ่าๆๆๆๆๆ ช้าไปที่จะช่วยตำรวจพวกนั้น ช้าไปที่จะช่วยคนของนายก และช้าไปที่มาเล่นกับฉัน

==============================================

==============================================

Red Hood : แกอ่อนแอลง อ่อนแอถึงขนาดไม่อาจหยุดพวกนกโบราณพวกนั้นมาทิ่มแทงด้วยตัวคนเดียว พวกนกฮูกใช่มั้ย โอ้ แบทททท รังของแกมันเน่าเฟ่ะ มันทำให้ฉันเบื่อๆๆๆๆๆๆๆ เหมือนไอ้พวกที่ตายนอนกองอยู่ตรงพื้นห้องไอ้นายก ปากฉันบูดเบี้ยวจนคางหักไปหมดแล้ว ฉันได้แต่มองแล้วอยากจะเข้าไปถาม ใครอยู่ในนั้น นั้นใครน่ะ เพื่อเก่าฉันไปไหน เชอะ แต่ไม่ต้องเป็นห่วง คืนนี้เราจะทำให้มันถูกต้องเอง เพราะฉันอยู่นี่แล้วมาช่วยแกจากความอ่อนแอนฃนั้น! ช่วยจากพวกที่แกเรียกว่า พันธมิตร ตัวการที่ทำให้แกเชื่องช้าลง พวกมันนั้นแหละที่ทำให้แกอ่อนแอ ฉันมาเพื่อเด็ดหัวพวกมันทิ้งรายตัว

==============================================

==============================================

Red Hood : เมื่อถึงตอนนั้นแกจะได้เกิดใหม่เป็น มนุษย์-ค้างคาว ที่เมืองนี้คู่ควร! เกิดใหม่อย่างรุ่งโรจน์! หวังว่าแกจะเอาชุดว่ายน้ำมาด้วยนะ ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

Batman : ฮาร์เลย์ ฉันรู้ว่าเธออยู่ตรงนั้น!

==============================================

พอถอดหมวกออกมากลับเป็น ฮาร์เลย์ ควิน เสียอย่างงั้น และเสียงที่พูดออกมาทั้งหมด เป็นเสียงโจ๊กเกอร์วิทยุเข้ามา

==============================================

Harley: เขาไม่เหมือนเดิมแล้วแบท เขาไม่ใช่มิสเตอร์เจอีกแล้ว และสิ่งที่เขาจะทำ…แผนของเขา…ฉันบอกไม่ได้…

Batman : มันอยู่ไหน ฮาร์เลย์! บอกฉันมา!!

==============================================

โจ๊กเกอร์ อยู่ที่ไหน!!

 

Alfred : อะไรกัน…

อยู่นี่เองพ่อตัวน้อย ฉันตามหาซะทั่ว

Alfred : พระเจ้า…

เอาล่ะ มิสเตอร์เพนนิเวิรธ์

เตือนฉันด้วยถ้าแกเคยฟังมุกนี้มาแล้ว

ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

 

….. ตอนหน้า ก็อธแธม มาฟังเรื่องตลกกันเถอะ …..

เกร็ดน่ารู้

เรื่องคดีฆาตกรรมแรกของ โจ๊กเกอร์ นั้นปรากฏใน  Batman #1 ครับ เล่มฉลองครบหนึ่งปีของ แบทแมน ใน Detective Comics และการปรากฏตัวครั้งแรกของ โจ๊กเกอร์ พร้อม แคทวูเมิน ซึ่งตอนนั้นยังเป็นแค่ เดอะ แคท ซึ่งเปิดเรื่องมาก็ประกาศฆ่า เฮนรี่ แคลร์ริด เลย

คุยกันหลังอ่าน

ในเล่มนี้ต้องเรียกว่ายินดีต้อนรับกลับบ้านโจ๊กเกอร์ หลังจากหายตัวไปนานถึง 1 ปีเต็ม มาถึงก็มาพร้อมแผนการใหญ่เลย นี่เป็นตอนแรกของ Death of the Family (ตั้งชื่อซะเหมือน Death in the Family ที่ เจสัน ท๊อด ตายซะอย่างงั้น)  สก็อต สไนเดอร์ ทำผมผิดหวังใน สภานกฮูกครับ เพราะกว่าจะเข้าเรื่องนานมากจนคนอ่านเบื่อซะก่อน  แต่มาเล่มนี้ผมไม่ผิดหวังเลย (หรือเพราะไม่ได้หวังอะไร) อ่านครั้งแรกรู้สึกได้ว่า โจ๊กเกอร์ ฉบับ สไนเดอร์ ดูน่าสนใจมาก เขาแต่งออกมาให้ โจ๊กเกอร์ ไม่ใช่ตัวตลกที่ปล้นเพราะความสนุกแต่เป็นตลกที่ดูน่ากลัว ดูสยอง พร้อมลายเส้นของ เกร็ก คาปูลโล่ ที่วาดออกมาได้เข้ากับเรื่องมาก คราวนี้ต้องดูล่ะครับว่าจะยังคงรักษามาตราฐานแบบนี้จนจบตอนรึเปล่า แต่ที่น่าเป็นหัวคือชะตากรรมของพ่อบ้านอัลเฟรด จะโดนเก็บมั้ยหน่อ 😀